Muhsinzade Abdullah Hamdi Efendi

Muhsînzâde Abdullah Hamdi Efendi, (d. 1832, İstanbul – ö. 19 Ağustos 1899, İstanbul), Türk hattat. II. Abdülhamid devrinde “Reis-ül Hattâtîn/ Hattatların reisi" unvanını almış ünlü bir hattattır.

1832'de İstanbul'un Kuruçeşme semtinde, Muhsînzâde Yalısı’nda dünyaya geldi.[1] Babası Mehmet Bey, Osmanlı sadrazamlarından Muhsînzâde Mehmed Paşa’nın torunudur.

Beşiktaş’taki Kapı Ağası Mektebi’nde öğrenim gördü. Hafız Mehmet Efendi’de sülûs ve nesih yazılarını öğrendikten sonra Kazasker Mustafa İzzet Efendi’ye çırak oldu. Vefatına kadar onun yanından ayrılmadı. Memur yetiştirmek için kurulan “Mekteb-î Mülkiyye” de öğretmenlik yaptı. Bu sırada padişah II. Abdülhamit tarafından kendisine “Reis-ül Hattâtîn /Hattatların Reisi" unvanı verildi. 1846'da Ayşe Hanım ile evlenen Abdullah Hamdi Bey'in bu evlilikten Hasan Tahsin, Mehmet Rahmi, İbrahim Fuat, Muhsine, Fatma isimli çocukları oldu.[1] 1899'da hayatını kaybetti.

Fatih'teki Hacıköçek Camii'nin dışkapısı ve cami yanındaki çeşmenin üstünde bulunan manzum kitabe ile hocası Kazasker'in Tophane'de Kadîrîler Yokuşu'nda bulunan Kadirî âsitanesinin haziresinde bulunan mezar taşı yazısı, Muhsînzade Abdullah Hamdi Efendi'ye aittir. Topkapı Sarayı Müzesi'nde de bir levhası bulunur.[2]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b "Muhsinzade Yalısı'nda Zaman". 3 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2011. 
  2. ^ "Hatdergisi.com Hattatlar Kronolojisi". 13 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2011.