Luigi Pasinetti

İtalyan ekonomist

Luigi Lodovico Pasinetti[1] (12 Eylül 1930 - 31 Ocak 2023), Keynes sonrası ekolün İtalyan bir ekonomistidir. Pasinetti, "Cambridge Keynesçilerinin" varisi ve Piero Sraffa ile Richard Kahn'ın öğrencisi olarak kabul edilir.

Luigi Pasinetti
DoğumLuigi Lodovico Pasinetti
12 Eylül 1930(1930-09-12)
Zanica, İtalya
Ölüm31 Ocak 2023 (92 yaşında)
Vatandaşlık İtalya
EğitimUniversità Cattolica Milano
Cambridge Üniversitesi
Tanınma nedeniEkonomik büyüme, Değer teorisi, Ricardo sisteminin matematiksel formülasyonu, Pasinetti Teoremi, Dikey bütünleşik sektörler, Yapısal değişim.
ÖdüllerEkonometri Topluluğu Üyesi
Kariyeri
DalıEkonomi
Çalıştığı kurumUniversità Cattolica Milano
TezÇok Sektörlü Ekonomik Büyüme Modeli (1963)
Doktora
danışmanı
Richard Kahn
EtkilendikleriPiero Sraffa, Richard Kahn

Ekonomiye katkıları, değer ve dağıtım teorileri de dahil olmak üzere Neo-Ricardocu ekonominin analitik temellerini geliştirmenin yanı sıra Kaldorian büyüme ve gelir dağılımı teorisi doğrultusunda çalışmalarını içerir. Ayrıca yapısal değişim ve ekonomik büyüme, yapısal ekonomik dinamikler ve eşitsiz sektörel gelişme teorisini geliştirmiştir.

Biyografi değiştir

Pasinetti, 12 Eylül 1930'da İtalya'nın kuzeyinde, Bergamo yakınlarındaki Zanica'da doğdu. İktisat eğitimine Milano'daki Università Cattolica'da başladı. 1954 yılında, ticaret döngüsünün analizine uygulanan ekonometrik modellerle ilgili yazdığı tezle birlikte, İtalya'ya özel olan "laurea" lisansını aldı. Parlak bir öğrenci olarak, lisansüstü çalışmaları için Cambridge Üniversitesi, Harvard Üniversitesi ve Oxford Üniversitesi'nden burs teklifleri aldı. 1960 yılında, ünlü iktisatçı Richard Kahn tarafından, Cambridge Üniversitesi'ne gitmek üzere Araştırma Bursu verildi.

O yıllar hakkında ünlü ekonomist Axel Leijonhufvud şunları söyledi:

Luigi Pasinetti, bir araştırma öğrencisi olarak Cambridge'e geldiğinde, burası Keynesyen ekonominin dünyayı fethettiği gururlu kaleydi. Cambridge ekonomisi canlıydı ve Keynes'in haleflerinin elindeydi. Joan Robinson ve Nicholas Kaldor, sürekli olarak orijinal ve kışkırtıcı fikirler üretiyorlardı. Dış dünya tarafından daha az görünür olan Richard Kahn ve Piero Sraffa, Cambridge Keynesçileri arasında eşit derecede önemliydi. Cambridge Üniversitesi, gerçek entelektüel bağımsızlığı koruyabilen ve Amerikan ekonomisinin artan egemenliğine karşı dünya çapında hatırı sayılır bir etki gösterebilen tek Avrupa merkeziydi. Genç İtalyan öğrenci, zaman içinde kendi kuşağının önde gelen Cambridge ekonomistlerinden biri haline geldi.[2]

— A. Leijonhufvud

Pasinetti, doktora danışmanı ve hocası olan Kahn'ın ölümünden sonra, 21 Ekim 1989'da Cambridge Üniversitesi'nin King's College Şapeli'nde düzenlenen bir Anma Töreninde, Kahn hakkında şunları söyledi:

Bu, kısa bir süre içinde, Topluluğun, ekonomi ve siyaset dünyasında "Keynesyen devrim" olarak bildiği bu entelektüel atılımda önemli bir katkıda bulunan kişinin hayatını anmak ve onun hayatını düşünmek için bu Şapelde üçüncü kez bir araya gelmekteyiz. Joan Robinson'ınkinden kısa bir süre sonra başka bir anma töreninin Cambridge'de, ancak başka bir Şapel'de, Keynes'in bir başka yakın arkadaşı, Piero Sraffa için düzenlendiğini eklersek, bugünkü törenin neredeyse tüm tarihi bir aşamayı sonlandırdığı izlenimine karşı koyamayız. İktisadi düşüncenin yakın tarihinde bir dönem. Bu Cambridge iktisatçıları grubu, bilgiyi kesin bir şekilde ileriye götüren ve geçmişten bir kopuş yaratan fikirler tarihindeki olağanüstü ve benzersiz olayların kahramalarıdır.[3]

— L. Pasinetti

 
Università Cattolica Milano, Pasinetti'nin akademik hayatının çoğunu geçirdiği üniversiteydi.

1960-1961 yıllarında Pasinetti, King's College Üyesi oldu. On iki yıl sonra 1973'te, Cambridge Üniversitesi'ne "Reader" olarak atandı ve bu görevini 1976'da Università Cattolica Milano'ya dönene kadar sürdürdü. Mart 1963'te Cambridge Üniversitesi'nden "Çok Sektörlü Ekonomik Büyüme Modeli" konulu doktora teziyle doktora derecesini aldı. Bu tez, 1981'de en önemli ve en eksiksiz kitaplarından biri olan Yapısal Değişim ve Ekonomik Büyüme'nin özüydü. 1964'te Università Cattolica'da Ekonometri Profesörü ve 1981'de Ekonomik Analiz Profesörü olarak atandı. Bu dönemde Cambridge ve Milano arasında sık sık yer değiştirdi. 1971 ve 1975'te Columbia Üniversitesi'ne ve 1979'da Kalküta'daki Hindistan İstatistik Enstitüsü ve Delhi Ekonomi Okulu'na Misafir Araştırma Profesörü olarak atandı.

Pasinetti, 1980'den 1983'e kadar eğitim hayatına başladığı Università Cattolica'da İktisat Fakültesi Başkanlığı yaptı. 1983'ten 1986'ya kadar İktisat Bölümü Direktörlüğü ve daha sonra üç üniversiteyi (Università Cattolica, Bocconi Üniversitesi ve Milano Üniversitesi) içeren Ortak İktisat Doktora Programının Direktörlüğüne terfi etti.

Teorik katkıları değiştir

 
David Ricardo, Pasinetti'nin düşüncesinde en etkili iktisatçılardan biri olmuştur.

Ricardocu sistemin matematiksek formülasyonu değiştir

Pasinetti'nin ekonomiye ilk büyük katkısı, 1960'ta yayınlanan ve günümüzde klasikler arasında kabul edilen bir makalede yayınlanan "Ricardocu sisteminin matematiksel formülasyonu" idi.[4] Bu çalışmada Pasinetti, klasik ekonominin temel yönlerinin çok özlü ve zarif (ve pedagojik açıdan etkili) bir analizini sunmuştur.

O zamanlar Piero Sraffa, ekonomi alanında şimdiye kadar yayınlanmış en ustaca çalışmalardan biri olan The Works and Correspondence of David Ricardo'yu yeni yayınlamıştı; ve akademisyenler, Sraffa'nın olağanüstü çalışmasının Klasik ekonominin yorumunu nasıl netleştirip zenginleştirebileceğini merak ediyorlardı. Pasinetti'nin matematiksel formülasyonu, özellikle iki büyük Klasik soruna atıfta bulunarak, bu soruya kesin ve net bir yanıt sağladı: değer teorisi ve gelir dağılımı teorisi.

Pasinetti bu konuda, 1956 yılında Nicholas Kaldor tarafından yazılan ve Ricardo'dan Keynes'e kadar olan dönemi kapsayan, çeşitli ekonomik teorilerinin tarihini gözden geçirdiği ünlü makalesinden yardım aldı.[5] Ricardo'nun teorisi, denklemsiz olmasına rağmen, ekonomistler tarafından matematiksel denkleme açık ve tutarlı bir model olarak görülüyordu.

Pasinetti'nin çalışmalarına, Sraffa'nın emek değer teorisi de katkıda bulunmuştur. Teoriye göre, ekonomik sistemde üretilen mallar, yalnızca onlarda somutlaşan emek miktarına bağlı hale gelen nispi fiyatlarıyla ilgilidir.

Bibliyografya değiştir

Luigi Pasinetti'nin çalışmaları değiştir

  • Pasinetti, L. [1960], "A Mathematical Formulation of the Ricardian System", in The Review of Economic Studies, 1959–60, vol.27, ss. 78–98.
  • Pasinetti, L. [1962], ‘Rate of profit and Income Distribution in Relation to the Rate of Economic Growth’, Review of Economic Studies, XXIX (4), October, 267-279.
  • Pasinetti, L. [1965], "Causalità e interdipendenza nell'analisi econometrica e nella teoria economica", in: Annuario dell'Università Cattolica del S. Cuore, 1964–65, Milan: Vita e Pensiero, ss. 233–250.
  • Pasinetti, L. [1965], "A New Theoretical Approach to the Problems of Economic Growth", in: Pontificiæ Academiæ Scientiarum Scripta Varia, n.28; Proceedings of a Study Week on “The Econometric Approach to Development Planning”, Vatican City, 1963. Reprinted by: North Holland Publ. Co, 1965: Amsterdam, ss. 572–696.
  • Pasinetti, L. [1966], "New Results in an Old Framework: Comment on Samuelson and Modigliani", in The Review of Economic Studies, vol.33, n.4, ss. 303–306.
  • Pasinetti, L. [1966], "Changes in the Rate of Profit and Switches of Techniques" (leading article of "Paradoxes in Capital Theory: A Symposium"), in The Quarterly Journal of Economics, vol.80, ss. 503–517.
  • Pasinetti, L. [1969], "Switches of Techniques and the “Rate of Return” in Capital Theory", in The Economic Journal, vol.79, ss. 508–531.
  • Pasinetti, L. [1973], "The Notion of Vertical Integration in Economic Analysis", in: Metroeconomica, vol.25, ss. 1–29. Reprinted in: L. Pasinetti (ed.), Essays on the Theory of Joint Production, London: Macmillan; and New York: Columbia University Press, 1980, ss. 16–43.
  • Pasinetti, L. [1974], Growth and Income Distribution - Essays in Economic Theory, Cambridge: Cambridge University Press. Translations: Italian: Sviluppo Economico e Distribuzione del Reddito, Bologna: Il Mulino, 1977; Spanish: Crecimiento económico y distribución de la renta - Ensayos de teoría económica, Madrid: Alianza Editorial, 1978; Portuguese: Rio de Janeiro, 1979; Japanese: Tokyo, 1985.
  • Pasinetti, L. [1977],"On 'Non-substitution' in Production Models", in Cambridge Journal of Economics, vol.1, ss. 389–394.
  • Pasinetti, L. [1977], Lectures on the theory of production, MacMillan. Italian version: Contributi alla teoria della produzione congiunta, Il Mulino Bologna, 1974, Translations: Spanish: Aportaciones a la teoría de la producción conjunta, México City, Mexico: Fondo de Cultura Económica/Serie de Economía, 1986; Japanese: Tokyo, 1989.
  • Pasinetti, L. [1980], Essays on the Theory of Joint Production, London: Macmillan, and New York: Columbia University Press.
  • Pasinetti, L. [1981], "On the Ricardian Theory of Value: A Note", in: The Review of Economic Studies, vol.48, ss. 673–675.
  • Pasinetti, L. [1981], Structural Change and Economic Growth: a Theoretical essay on the dynamics of the wealth of nations, Cambridge University Press. Italian version: Dinamica strutturale e sviluppo economico - Un'indagine teorica sui mutamenti nella ricchezza delle nazioni, Turin: U.T.E.T., 1984. Translations: Spanish: Cambio estructural y crecimiento económico, Madrid: Ediciones Pirámide, S.A., 1985; Japanese: Tokyo, 1983.
  • Pasinetti, L. [1986], "Theory of Value - A Source of Alternative Paradigms in Economic Analysis", in: Mauro Baranzini and Roberto Scazzieri eds., Foundations of Economics - Structures of Inquiry and Economic Theory, Oxford: Basil Blackwell, ss. 409–431
  • Pasinetti, L. [1988], "Growing Sub-systems, Vertically Hyper-integrated Sectors and the Labour Theory of Value", in Cambridge Journal of Economics, vol.12, ss. 125–134.
  • Pasinetti, L. [1988], "Technical Progress and International Trade", in Empirica, vol.15, ss. 139–147.
  • Pasinetti, L. [1989], "Ricardian Debt/Taxation Equivalence in the Kaldor Theory of Profits and Income Distribution", Cambridge Journal of Economics, vol.13, ss. 25–36.
  • Pasinetti, L. [1993], Structural Economic Dynamics - A theory of the economic consequences of human learning, Cambridge: Cambridge University Press. Italian version: Dinamica economica strutturale. - Un'indagine teorica sulle conseguenze economiche dell'apprendimento umano, Bologna: Il Mulino, 1993; Japanese translation: Tokyo, 1998.
  • Pasinetti, L. [1998], “The myth (or folly) of the 3% deficit-GDP Maastricht ‘parameter’”, in Cambridge Journal of Economics, vol.22, ss. 103-116.
  • Pasinetti, L. [2003], Letter to the Editor, in: "Comments – Cambridge Capital Controversies", in Journal of Economic Perspectives, Fall 2003, vol. 17, n. 4, ss. 227–8. (A comment on Avi J. Cohen and Geoffrey Harcourt's "Cambridge Capital Theory Controversies" in Journal of Economic Perspectives, Winter 2003, vol. 17, n. 1, ss. 199–214).
  • Pasinetti, L. [2007], Keynes and the Cambridge Keynesians: A ‘Revolution in Economics’ to be Accomplished, Cambridge University Press. Italian version: Keynes e i Keynesiani di Cambridge. Una ‘rivoluzione in economia’ da portare a compimento, Laterza, 2010.

Diğer kaynaklar değiştir

  • Arestis, P. and Sawyer, M. (eds.) [2000], A Biographical Dictionary of Dissenting Economists, Edward Elgar, second edition.
  • Baranzini Mauro and Harcourt Geoffrey C. [1993], The Dynamics of the Wealth of Nations, Macmillan, London.
  • Blaug, M. [1985], Great Economists since Keynes, Wheatseaf Books.
  • Blaug, M. (1999), Who's who in economics, Edward Elgar, third edition.
  • Cohen A. and Harcourt G. [2003], “Whatever Happened to the Cambridge Capital Theory controversies?”, The Journal of Economic Perspectives, vol.17, no.1, ss. 199–214.
  • Fleck, F. H. and Domenghino, C. M. [1987], “Cambridge (UK) versus Cambridge (Mass.): a Keynesian solution of the ‘Pasinetti Paradox’, Journal of Post-Keynesian Economics, vol. X, ss. 22–36.
  • Kaldor, N. [1956], Alternative Theories of Distribution, Review of Economic Studies, vol. 23, ss. 83–100.
  • Kaldor, N. [1966], “Marginal Productivity and the Macroeconomic Theories of Distribution: Comment on Samuelson and Modigliani”, Review of Economic Studies, XXXIII, October, ss. 309–19.
  • Harcourt, G. and Laing N. (eds.) [1971], Capital and Growth, Penguin Modern Economics Readings.
  • Harcourt, N [1975], Some Cambridge Controversies in the Theory of Capital, Cambridge University Press.
  • Leijonhuvfud, A. [2007], Between Keynes and Sraffa: Pasinetti on the Cambridge School.
  • Meade, J. E. [1966], “The Outcome of the Pasinetti-process”: A Note”, Economic Journal, vol.76, 1966, ss. 161–165.
  • Panico, C. and Salvadori, N. (eds.) [1993], Post Keynesian Theory of Growth and Distribution, Edward Elgar.
  • Robinson, J. [1953-1954], “The Production Function and the Theory of Capital”, Review of Economic Studies, vol.21, ss. 81–106.
  • Samuelson, P. A. and Modigliani, F. [1966], “The Pasinetti Paradox in Neoclassical and More General Models”, The Review of Economic Studies, ss. 269–301.
  • Scazzieri, R. [1983], “Economic dynamics and Structural Change: A Comment on Pasinetti”, Rivista Internazionale di Scienze Economiche e Commerciali, 30, ss. 597–611.
  • Steedman, I. [1972], “The State and the Outcome of the Pasinetti Process, Economic Journal, 82, December, ss. 1387-95.
  • Teixeira, J.R., [1998], ‘Luigi L. Pasinetti’ in: Ferdinando Meacci (ed.), Italian Economists of the 20th Century, Edward Elgar, Cheltenham, UK, ss. 272–294.

Ayrıca bakınız değiştir

Kaynakça değiştir

  1. ^ "Pasinetti, Luigi L. - Social Networks and Archival Context". snaccooperative.org. 23 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2022. 
  2. ^ Leijonhufvud, 2007, s. 1.
  3. ^ Arestis, P.; Sawyer, M., 2000, ss. 477–478.
  4. ^ As Pasinetti says in Blaug (1999), p. 869, “I began by giving a mathematical formulation of Ricardo's theoretical system”. The article was published in The Review of Economic Studies, vol. XXVVII, February, 1960.
  5. ^ Kaldor, 1973, cap. 10.

Dış bağlantılar değiştir