Likopolisli Meletius
Likopolisli Meletios, (Latince: Meletius ya da Melitius) bugünkü Asyut'ta bulunan Lykopolis'in piskoposuydu.[1] Erken kilise tarihinde birçok bölünmeye neden olan mezheplerden biri olan ve aforoz edlmiş Hristiyanlar'ın Kilise'ye yeniden kabulünün kolaylaştırılmasını savunan Melitian Hareketi'nin (yaklaşık 305) kurucusu ve ismini verendir.[2]
Diocletianus'un Hıristiyanlar'a yönelik zulmü sırasında Meletios, İskenderiye Patriği I. Petros'un ziyaret görevlerini devralmış ve bu sırada hapse atılarak taş ocağında taş kırmaya mahkûm edilmiştir. Petros'un 306'da geri dönmesinden sonra, bu arada cezasını tamamlayan Meletios ne görevde tanındı, ne de zulüm döneminde lapsi ile başa çıkmak için daha titiz bir yol üzerinde anlaşabildi. Meletios, kendisiyle aynı fikirde olan bir grup confessor'la birlikte Şehitler Kilisesi'ni kurdu ve böylece Antakyalı Meletios'un aynı adı taşıyan bölünmesiyle karıştırılmaması gereken Meletiyan Bölünme'yi ortaya çıkardı.
Bazıları Melitius'un Arian İhtilafı'nın baş aktörü Arius'u diyakoz olarak tayin ettiğine inanılır, ama bu konuda uzmanlar fikir birliğine varamamıştır.[3]
Kaynakça değiştir
- ^ Bautz, Friedrich Wilhelm; Bautz, Traugott, (Ed.) (1993). Leyden, Nikolaus bis Mönch, Antonius (Almanca). Hamm (Westf.): Bautz. ss. 1213-1219. ISBN 978-3-88309-043-6.
- ^ "History of the Christian Church, Volume II: Ante-Nicene Christianity. A.D. 100-325. | Christian Classics Ethereal Library". 14 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2013.
- ^ Rubenstein, Richard E. (1999). When Jesus Became God: The Struggle to Define Christianity during the Last Days of Rome, Harcourt. The text links suggestions of only one Arius being involved, rather than two people of that name, to the work of W. H. C. Frend in Rise of Christianity, p. 493; see p. 245.
- Bu madde artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "madde adı gerekli". Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press.
- Herzog-Hauck Realencyklopädie, xii. (1903), p. 558.
