Klasik elektron yarıçapı

Klasik elektron yarıçapı, elektronların elektromanyetik radyasyon ile etkileşimlerinin dahil olduğu sorunların çözümü için kullanılan ve bir ölçek uzunluğunu tanımlayan birtakım temel fiziksel niceliklerdir. Homojen yük dağılımının klasik elektrostatik öz etkileşim enerjisi ile elektronun göreli kütle enerjisi arasında bağlantı kurar. Nokta parçacık olarak kabul edilen elektronlar, nokta yük taşırlar ve boyutsal bir varlıkları yoktur.^[1] Buna rağmen elektronların atomik ölçeklerdeki etkileşimlerini nitelendirme amacıyla bir uzunluk tanımlanır. Klasik elektron yarıçapı, SI birimleri kullanılarak şu şekilde tanımlanmaktadır:

r_{\text{e}}={\frac {1}{4\pi \varepsilon _{0}}}{\frac {e^{2}}{m_{\text{e}}c^{2}}}=2.8179403227(19)\times 10^{-15}{\text{ m}},

Buradaki $e$ temel yükü, $m_{\text{e}}$ elektronun durgun kütlesini, $c$ ışık hızını ve $\varepsilon _{0}$ ise boş alan geçirgenliğini ifade etmektedir.^[2]

Kaynakça değiştir

^ Curtis, L. J. (2003). Atomic Structure and Lifetimes: A Conceptual Approach (İngilizce). Cambridge University Press. s. 74. ISBN 0-521-53635-9. 16 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2019.
^ Griffiths, David J. (1995). Introduction to Quantum Mechanics (İngilizce). Prentice Hall. s. 155. ISBN 0-13-124405-1.

[curtis74-1] Curtis, L. J. (2003). Atomic Structure and Lifetimes: A Conceptual Approach (İngilizce). Cambridge University Press. s. 74. ISBN 0-521-53635-9. 16 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2019.

[2] Griffiths, David J. (1995). Introduction to Quantum Mechanics (İngilizce). Prentice Hall. s. 155. ISBN 0-13-124405-1.

[1]

[2]