Karakilise Muharebesi (1918)

Karakilise Muharebesi (Ermenice: Ղարաքիլիսայի ճակատամարտ Gharakilisayi chakatamart, Türkçe: Karakilise Muharebesi ya da Karakilise Muharebeleri), 1. Dünya Savaşı'nın Kafkasya Cephesi sırasında Karakilise (şimdiki Vanadzor) yakınlarında 25-28 Mayıs'ta meydana gelen bir muharebeydi.

Karakilise Muharebesi
Kafkasya Cephesi
Tarih24-28 Mayıs 1918
Bölge
Sonuç Ermeni zaferi
Taraflar
Osmanlı İmparatorluğu Osmanlı İmparatorluğu Ermenistan Demokratik Cumhuriyeti
Komutanlar ve liderler
Osmanlı İmparatorluğu Vehip Paşa
Osmanlı İmparatorluğu Kâzım Paşa
Tovmas Nazarbekyan
Garegin Njdeh
Güçler
12,000
80 Topçu
50 Mitralyöz
6,000

Olaylar değiştir

Sayıca az olmalarına rağmen Ermeni Askerler, Aralık 1917'de Transkafkasya komiserliği ile imzalanan ateşkesi bozarak ilerleyen Osmanlı kuvvetlerini geri Püskürtmeyi başardılar. Serdarabad ve Baş Abaran'da olduğu gibi burada da kazanılan zafer, Ermenistan Demokratik Cumhuriyeti'nin ilerlemesinde etkili oldu.

Birkaç ay içinde Erzincan, Erzurum, Sarıkamış, Kars ve Gümrü şehirleri işgal edildi. 20 Mayıs'ta Ağbulaq, Djrajur ve Kaltakhchi köylerini işgal ettiler. 21 Mayıs'ta Vorontsovka'yı işgal ettiler. Türk düzenli ordusunun baskısıyla Ermeni kuvvetleri geri çekiliyordu. İlerleyen Türk kuvvetlerinden biri Erivan'a, diğeri Karakilise'ye doğru hareket etti. İkinci kuvvetler yaklaşık 10 bin asker, 80 top ve 50 makineli tüfekten oluşuyordu. Ermeniler evlerini terk ederek güneye, Erivan ve Sünik'e doğru ilerliyorlardı. Garegin Njdeh Karakilisa'ya ulaştı ve mücadele için halkı Örgütlemeyi başardı. Ermeni kuvvetlerinin sayısı 80 top ve 50 makineli tüfekle 6 bine ulaştı. 25-28 Mayıs tarihlerinde 4 gün süren şiddetli çatışmanın ardından her iki taraf da ciddi kayıplar verdi. Osmanlı ordusu Karakilise'yi işgal edip 4.000 kişilik nüfusun tamamını katletmeyi başarsa da, artık Ermeni topraklarına girecek gücü kalmamıştı.[1][2]

Vehip Paşa'dan Üst Mertebelerine

Ermenileri yenecek gücümüz yok. Karakilise'de üç gün süren çatışma, varlıkları tehlikede olduğu sürece savaşarak ölmeyi tercih edeceklerini gösteriyor. Ermenilerin 1.200.000 toplayabileceği güçle savaşa girmemeliyiz. Gürcüler de savaşa katılırsa ilerlemek imkansız hale gelir... Kısacası Ermenilerle ve Gürcülerle uzlaşmamız lazım.[3]

  1. ^ Hohanissian, Richard G (1997). The Armenian People from Ancient to Modern Times (İngilizce). New York: St. Martin's Press. s. 299. 
  2. ^ Walker, Christopher (1980). ARMENIA: The Survival of a Nation (İngilizce). New York: St. Martin's Press. s. 254. 
  3. ^

    Kaynakça değiştir

    Reynolds, Michael. Shattering Empires: The Clash and Collapse of the Ottoman and Russian Empires, 1908-1918 (İngilizce). s. 211.