Indictio
Indictio, Roma İmparatorluğu'nda her on beş yılda bir yapılan vergilendirmenin periyodik olarak yeniden değerlendirilmesidir. Geç Antik Çağ'da bu 15 yıllık döngü, belgeleri tarihlendirmek için kullanılmaya başlandı ve Orta Çağ Avrupa'sında bu amaçla kullanılmaya devam edildi,[1] ve döngüdeki tek bir yılı da ifade edebilir; örneğin, "dördüncü indictio", mevcut indictio'nun dördüncü yılı anlamına geldi. Döngülerin kendileri numaralandırılmadığından, belirli yılı tanımlamak için başka bilgilere ihtiyaç vardır.
Tarihi değiştir
Indictio başlangıçta Roma İmparatorluğu'ndaki bir tarım veya arazi vergisi için periyodik olarak yeniden değerlendirmeye atıfta bulunuyordu. Üç farklı döngü vardı: imparatorluk genelinde kullanılan 15 yıllık bir döngü; Roma Mısır'ında kullanılan 14 yıllık bir döngü; ve Roma Cumhuriyeti nüfus sayımından türetilen lustrum adı verilen beş yıllık bir döngü. Vergi sisteminde yapılan değişiklikler genellikle bu döngülerden birinin başında ve kovuşturmanın sonunda gerçekleşti, İmparatorlar genellikle herhangi bir gecikmeyi affetmeyi seçti. 15 yıllık döngü, vergi reformları ve gecikmiş borçların affına yönelik referanslar yazılı külliyatta ve yazıtlarda izlenebilir.[2]
Principate (M.Ö. 27 - M.S. 284) değiştir
Chronicon Paschale (y. 630), 15 yıllık döngünün Jül Sezar tarafından MÖ 49'da (aynı zamanda Antiochene döneminin ilk yılı) oluşturulduğunu iddia eder, ancak bunun için başka bir kanıt yoktur; döngü sonraki dönemlerden bilinenle aynıysa, başlangıç tarihi MÖ 48 olmalıdır.[3] 15 yıllık döngü ile ilgili bilinen en eski olay, Claudius'un yönetiminde MS 42'de sona eren döngü için gecikmiş borçları takip etmek için üç praetordan oluşan özel bir kurulun kurulmasıdır.[4][5] Döngünün 58'deki başlangıcı, Neron'un başlattığı bir dizi vergi reformu ve indirimine denk gelir.[6][5] Vespasianus, 73'te bir sonraki indictio başlangıcında İtalya'da bir nüfus sayımı gerçekleştirdi.[7][5] 103'te başlayan indictio, Plutei Traiani'de tasvir edilen Trajan'ın vergi muafiyeti ile örtüşebilir.[5] 118'deki bir sonraki indictio başlangıcında, Hadrianus, bir yazıtta şimdiye kadar verilen en büyük vergi indirimi olarak bahsettiği 900.000.000 Sestertius vergi borcunu sildi.[8][5] 133'te bir sonraki indictio başlangıcında yine gecikmiş borçları affetti;[9][5] Antoninus Pius da 148'deki bir sonraki indictio başlangıcında aynısını yaptı.[10][5] Marcus Aurelius ve Commodus, 178'de başlayan indictio başlangıcında başka bir af gerçekleştirdi.[11][5]
Mısır'da kullanılan 14 yıllık döngü, Mısır'daki kelle vergisi yükümlülüğünün on dört yaşında başlaması ve her on dört yılda bir nüfusun yeni bir anketini gerektirmesi gerçeğinden türetilmiştir. Papirüs kaynaklarında kaydedilen vergi reformları ve indirimleri, bunun birinci yüzyılda da var olduğunu göstermektedir.[12] İlk kanıt, 89 yılında Mısır Valisi Marcus Mettius Rufus'un mülk ve borçların kaydedilmesini gerektiren bir fermanıdır.[13][12] 103'teki bir sonraki döngü, kayıt tutma reformları ile çakışmaktadır.[14][12] Döngünün 117'deki başlangıcı, 15 yıllık döngüye denk geldi ve Hadrianus'un büyük vergi affına vesile oldu.[12] Bu 14 yıllık döngü en son 257'de kaydedildi.[15] En geç 287'den itibaren, Roma Mısır'ı 5 yıllık döngülerden oluşan bir sistem kullandı, ardından 318'de 26 numaraya ulaşan döngüsel olmayan bir dizi kullandı.[16]
Geç Antik ve Orta Çağlar değiştir
15 yıllık döngü, 312'de I. Konstantin tarafından Roma imparatorluğu genelindeki belgelerde bir tarihleme sistemi olarak kullanılmaya başlandı ve 314'te Mısır'da kullanılmaya başlandı.[17] Chronicon Paschale (y. 630) ilk yılını 312–313, 933'e ait bir Kıpti belgesi ise ilk yılını bir döngü önce olan 297–298 olarak belirler. Bunların her ikisi de, ortak Jülyen yıllarından önceki yıllarda ilk günü 29 Ağustos'ta Thoth 1 olan ve artık yıllardan önceki yıllarda 30 Ağustos olan İskenderiye takviminin yıllarıydı, bu nedenle her biri iki Jülyen yılını içeriyordu. Yıla o zaman başlama sebebi hasadın gelmesiydi ve bu nedenle ödenmesi gereken vergileri hesaplamak için uygun bir zamandı.
Indictio ilk olarak dördüncü yüzyılın ortalarında vergi tahsilatı ile ilgisi olmayan belgeleri tarihlendirmek için kullanıldı. Dördüncü yüzyılın sonlarında, Akdeniz'deki belgeleri tarihlendirmek için kullanılıyordu. Mısır dışındaki Doğu Roma İmparatorluğu'nda, yılın ilk günü, Augustus'un doğum günü olan 23 Eylül'dü. Beşinci yüzyılın son yarısında, muhtemelen 462'de bu, Bizans İmparatorluğu'nun geri kalanı boyunca aynı kalacağı 1 Eylül'e kaydı. 537'de I. Justinianus, Novella 47,[18] aracılığıyla tüm tarihlerin ibrazı içermesi gerektiğine hükmetti, bu da sonunda Bizans yılının 1 Eylül'de başlamasına neden oldu. Fakat Batı Akdeniz'de, Bede'ye göre, ilk günü 24 Eylül'dü veya sonraki 25 Aralık veya 1 Ocak, papalık indictio olarak adlandırıldı. 8 Eylül'de başlayan bir indictio Senensis'ten bazen bahsedilir.
7.980 yıllık Jülyen Dönemi, 15 yıllık Indictio döngüsü, 28 yıllık güneş döngüsü ve 19 yıllık Meton döngüsü çarpılarak oluşturulmuştur.
Terminoloji değiştir
"Indictio" terimi kullanılmaya başlandığında, sadece tam döngüye atıfta bulunmaktaydı ve o döngü içindeki her bir yıl indictio'nun 1. Yılı, indictio'nun 1. Yılı v.b. olarak anılmaktaydı. Terimi yıllara uygulamak giderek yaygınlaştı ve böylece birinci indictio, ikinci Indictio vb. oldu.
Hesaplama değiştir
Modern bir Anno Domini yılı Y (1 Ocak - 31 Aralık) için Roma gösterimi şöyledir:[19]
- (Y + 3) mod 15
Örneğin, 2017 yılı için gösterim 10'dur.[20]
- (2017 + 3) mod 15 = 10
Tarihsel olarak, gösterimin numaralandırması sıfır olmadan 1'den 15'e kadar çalışır; bununla birlikte, yukarıdaki formülde olduğu gibi modulo 15'i azaltmak, 2022 yılına uygulanırken görülebileceği gibi, bunun yerine 0 ila 14 arasında bir aralık üretir:
- (2022+3) mod 15 = 0
0 sonucunu basitçe 15 olarak okuyabilirsiniz, ancak gerçek aritmetik sonucun 1-15 aralığında olmasını istiyorsanız, ofsetten 1 değerinin eklenmesini mod işlemi sonrasına kadar geciktirin:
- (Y+2) mod 15+1
Bu, 2022 için beklenen cevabı verir:
- (2022+2) mod 15 + 1 = 15
Kaynakça değiştir
- Özel
- ^ "indiction". www.merriam-webster.com (İngilizce). 20 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2020.
- ^ & Duncan-Jones 1994, ss. 59-63.
- ^ & Duncan-Jones 1994, s. 59 not: 66.
- ^ Cassius Dio, Roman History 60.10.4
- ^ a b c d e f g h & Duncan-Jones 1994, s. 60.
- ^ Tacitus, Annales 13.31, 50-51
- ^ PIR2 3, p. 182
- ^ ILS 309; Cassius Dio 69.8.1; Historia Augusta Hadriani 7.6
- ^ Cassius Dio 71.32.2
- ^ Chronicon Paschale (Chron. Min. I, p. 224)
- ^ Cassius Dio 71.32.2; 354 yılının kronografı (Chron. Min. I, p. 147)
- ^ a b c d & Duncan-Jones 1994, s. 61.
- ^ Oxyrhynchus Papirüsleri 237, 8. sütun 27-43 satırlar. İngilizce tercüme A. S. Hunt and C.C. Edgar, Select Papyri, II. Non-literary Papyri. Public Documents (Londra: Loeb, 1932), ss=104-109 no. 219
- ^ SB 7378; English translation in Hunt and Edgar, Select Papyri, II, pp. 574-577
- ^ & Duncan-Jones 1994, s. 62 not: 84.
- ^ & Duncan-Jones 1994, ss. 62-63.
- ^ & Duncan-Jones 1994, s. 63.
- ^ Constitutiones 4.21: De fide instrumentorum et amissione eorum et antapochis faciendis et de his quae sine scriptura fieri possunt; Novellae 47, 73.
- ^ Blackburn & Holford-Strevens 1999, s. 771.
- ^ "Calendars" p. B4
- Genel
- Duncan-Jones, Richard (1994). Money and government in the Roman empire. Cambridge University Press.
- Blackburn, Bonnie; Holford-Strevens, Leofranc (1999). The Oxford Companion to the year. Oxford.