II. Konstantine
II. Konstantine (Gürcüce: კონსტანტინე II) (d. 1447 – ö. 1505) 1478'den itibaren ölümüne dek birleşik Gürcistan Krallığı'ın 23. ve son kralıdır. 1490'ların başlarında, rakip İmereti ve Kaheti krallıklarının bağımsızlığını tanımak ve gücünü Kartli ile sınırlamak zorunda kaldı. 1505 yılında II. Konstantine öldü ve yerine oğlu X. Davit tahta çıktı.
Yaşamı değiştir
II. Konstantine Prens Demetre'nin oğluydu. 1465 yılında amcası VIII. Giorgi ile birlikte Samsthe'nin asi prensi II. Kvarkvare Cakeli tarafından esir alındı. Ancak bir şekilde esaretten kaçmayı başardı ve İmereti kralı VI. Bagrat'ın yokluğunda İmereti başkenti Kutaisi'yi ele geçirmeyi denedi ancak bu girişim boşunaydı. Bu başarısızlığa rağmen kendisini kral ilan etti ve daha sonraları Kartli'de bir güç kazanmayı başardı. Yine de ancak Bagrat'ın 1478'de ölümünden sonra yerine geçen II. Aleksandre'yi kovmayı ve halihazırda bölünmüş ve iç savaşlar ile zayıflamış Gürcistan'ın kralı olmayı başardı. 1483'te Aradeti Muharebesi'nde II. Kvarkvare Cakeli tarafından yenildi ve bunu fırsat bilen II. Aleksandre kendisini İmereti kralı ilan etti ancak Aleksandre 1484'te Kutaisi'yi yeniden II. Konstantine'ye kaptırdı. 1488 yılının kışında Sufi Halil Beg Mavsuli komutasındaki Akkoyunlu Türkmenleri Gürcistan'ın başkenti Tiflis'e saldırdı ve uzun süren bir kuşatmanın ardından Şubat 1489'da şehri ele geçirdiler. Başkentin işgali uzun sürmemesine rağmen bu durum işgale karşı savaşmaya giden Konstantine'nin yokluğunda Kutaisi'yi ve İmereti'nin geri kalanını ele geçiren Aleksandre tarafından yeniden kullanıldı. 1490'dan 1493'e kadar Konstantine, kuzeni Kaheti kralı I. Aleksandre ve İmereti kralı II. Aleksandre'yi bağımsız hükümdarlar olarak yasal olarak tanımaya ve II. Kvarkvare Cakeli'ye önemli bir özerklik vermeye zorlandı. Konstantine kendisini Kartli Krallığı'nın yönetimiyle kısıtladı. Böylece, 15. yüzyılın sonunda Gürcistan üç bağımsız krallığa (Kartli, Kaheti ve İmereti) ve beş özerk prensliğe (Samtshe, Megrelya, Guria, Abhazya ve Svaneti) bölündü.
1492-1496 yılları arasında Konstantine, ülkeyi yeniden birleştirmek ve Osmanlılar ve Safevi İran'ın giderek saldırganlaşan Müslüman imparatorluklarına karşı savunmak için uluslararası bir destek kazanmaya çalıştı. Bu amaçla Mısır'ın Burci sultanı Kayıtbay'a ayrıca Papa VI. Alexander'a ve Kastilya Kraliçesi I. Isabel'e elçiler yolladı. Ancak bu girişim sonuçsuz kaldı.
II. Kvarkvare'nin oğlu I. Kaihosro'nun ölümü üzerine, Samtshe prensliğinin tahtına çıktıktan sadece iki yıl sonra, onun yerine aynı derecede "dindar" kardeşi Mzeçabuk Cakeli geçti. Aynı zamanda, yeni ortaya çıkan Şah I. İsmail tarafından yönetilen Safeviler, sadece kendisini ana maden ocağı Şirvan'dan uzaklaştırmak için de olsa feodal devleti yağmalama eğilimindeydiler. Aynı yıl 1500'de Şah İsmail, Konstantine'yi ve İmereti kralı II. Aleksandre'yi Tebriz yakınlarında bulunan Osmanlı mülklerine saldırmaları için kışkırttı. Bir önlem olarak I. İsmail, Aleksandre'nin oğlu prens Demetre'yi, prensin bir barış anlaşmasına aracılık ettiği yeni fethedilen Şirvan bölgesine göndermesini sağladı. İsmail, Konstantine'ye Tebriz'i ele geçirdikten sonra Konstantine'nin Akkoyunlu Türkmenlerine hala ödediği haraçları iptal edeceğine dair söz verdi. Her Gürcü hükümdar Şah İsmail'in kendi 7.000 kişilik ordusuna ilaveten 3.000 asker yolladı ve 1503'e kadar Nahçıvan'ı Osmanlılardan geri almasını sağladılar. Ancak Şah İsmail sözünü tutmadı ve Kartli ve Kaheti'nin ödediği haracı sonlandırmadı.
Ölümü değiştir
II. Konstantine 1505'te öldü ve tahtı oğlu X. Davit'e bıraktı. Günümüze ulaşan kilise kayıtlarından da anlaşılacağı gibi, 1503 veya 1504'te tahttan feragat ederek Cyril adını alarak bir manastırda emekli olmuş olabilir.