Halk egemenliği
Halk egemenliği, bir devletin otoritesinin ve hükûmetinin, tüm siyasi gücün kaynağı olan halkının rızasıyla oluşturulması ve sürdürülmesi ilkesidir. Bir ilke olan halk egemenliği, herhangi bir özel siyasi uygulama anlamına gelmez.
Benjamin Franklin, bu kavramı "Özgür hükûmetlerde yöneticiler hizmetkarlar ve insanlar onların üstleri ve hükümdarlarıdır" diye yazdığında dile getirdi.[1]
Kaynakça değiştir
- ^ Benjamin Franklin (2003). The Political Thought of Benjamin Franklin. Edited by Ralph Ketchum; Hackett Publishing. s. 398. ISBN 0872206831.
Ek okuma değiştir
- Childers, Christopher (2012), The Failure of Popular Sovereignty: Slavery, Manifest Destiny, and the Radicalization of Southern Politics, University of Kansas Press, s. 334
- Etcheson, Nicole (Spring–Yaz 2004), "The Great Principle of Self-Government: Popular Sovereignty and Bleeding Kansas", Kansas History, cilt 27, ss. 14-29 links it to Jacksonian Democracy
- Johannsen, Robert W. (1973), Stephen A. Douglas, Oxford University Press, ss. 576-613.