Flores Deniz Muharebesi (1591)
Flores Deniz Muharebesi, Flores Adası açıklarında Lord Thomas Howard komutasındaki 22 gemiden oluşan bir İngiliz filosu[3] ile Alonso de Bazán komutasındaki 55 gemilik bir İspanyol filosu arasında yapılan 1585 İngiliz-İspanyol Savaşı sırasındaki bir deniz savaşıydı.[4] Yıllık İspanyol hazine konvoyunu ele geçirmek için Azorlar'a gönderildi, Flores açıklarında daha güçlü bir İspanyol filosu belirdiğinde, Howard gemilerinin kuzeye kaçmasını emretti, Amiral Sir Richard Grenville tarafından komuta edilen kalyon Revenge hariç hepsi kurtarıldı.
| Flores Deniz Muharebesi (1591) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Revenge İspanyol filosuna karşı eylemde 31 Ağustos - 1 Eylül 1591 (Charles Dixon) | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 İspanyol İmparatorluğu |
 İngiltere Krallığı | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
|
Alonso de Bazán Martín de Bertendona Marcos de Aramburu |
Thomas Howard Richard Grenville (ölü) | ||||||
| Güçler | |||||||
| 55 savaş gemisi | 22 savaş gemisi | ||||||
| Kayıplar | |||||||
|
2 gemi battı[1] ~100 kişi öldürüldü veya boğuldu[2] |
Revenge ele geçirildi 250 ölü veya esir[2] | ||||||
Hasta mürettebatını kıyıdaki gemisine geri gönderdikten sonra, 55 İspanyol gemisine karşı bir arka koruma eyleminde Revenge'ı yönetti ve İngiliz filosunun güvenli bir yere çekilmesine olanak sağladı. Revenge mürettebatı gece gündüz devam eden bir savaş sırasında battı ve batmadan önce birkaç İspanyol gemisine hasar verdi. Revenge birçok kez farklı İspanyol gemileri tarafından bordalandı ancak her saldırı başarıyla püskürtüldü. Amiral Sir Richard Grenville ağır yaralandığında, hayatta kalan mürettebatı teslim oldu. Lord Alfred Tennyson, savaş hakkında The Revenge: a Ballad of the Fleet başlıklı bir şiir kaleme aldı.
Arka plan değiştir
Armada'dan sonra bir İspanyol donanmasının daha kurtarılmasını engellemek için Sör John Hawkins, İspanyol gemilerini durdurmak üzere tasarlanmış sürekli bir deniz devriyesi tarafından Amerika'daki İspanyol İmparatorluğu'ndan elde edilen hazine yüklü gemilerin abluka edilmesini önerdi. Revenge, 1591 yazında Sör Richard Grenville komutasında böyle bir devriyeye çıktı. Bu arada İspanyollar, Alonso de Bazán komutasında General Martin de Bertendona ve Marcos de Aramburu'nun emriyle 55 gemilik bir filo göndermişti.[5] Bazán, İngilizlerin Azorlar' kuzeyinde devriye gezdiğini öğrendi. Ağustos 1591 sonlarında, Luis Coutinho komutasındaki 8 Portekizli yelkenliye katılan İspanyol filosu İngilizlerle karşılaştı.[3] Howard'ın filosu saldırıya, onarım sırasında ve çoğu ateş salgını çeken mürettebat karada dinlenirken yakalandı.
Savaş değiştir
Bazán, İngiliz filosu demirlemekte iken saldırmaya çalıştı ancak Sancho Pardo'nun amiral gemisi cıvadrasını kaybetti ve saldırıyı ertelemek zorunda kaldı.[3] Bazán'ın gemileri Flores ve Corvo adalarını ayıran kanaldan akşam 5'e kadar geçmedi. İspanyolların gelişini haber alan Howard, denize doğru yelken açmayı başardı. Kaçmadan önce iki filo arasında karşılıklı ateş gerçekleşti. Ancak Grenville, savaşmayı tercih etti ve doğudan yaklaşan İspanyolların ortasına daldı.[4]
Bu sırada, Howard'ın amiral gemisi Defiance, savaştan çekilmeden önce Marcos de Aramburu'nun San Cristóbal gemisinden ağır top atışına maruz kaldı. Revenge geride kaldı ve Claudio de Viamonte'nin San Felipe gemisi tarafından etrafı sarıldı. Viamonte, gemide yalnızca 10 kişiyi geçtikten sonra filika demirinden ayrılmanın talihsizliğine maruz kalan İngiliz kalyonuna bindi.[3] Martín de Bertendona'nın San Bernabé'sinin aynı şeyi yaptıktan kısa bir süre sonra, bu sefer başarılı bir şekilde San Felipe'nin güvertesinden yedi kişiyi kurtarmayı başardı. San Bernabé'nin boğuşması Revenge'ın kaderi için belirleyiciydi, çünkü İngiliz savaş gemisi uzun menzilli deniz silahlarının avantajını kaybetti. Tersine, İspanyol piyadelerinin ağır tüfek ateşi İngiliz topçularını saldırıyı püskürtmek için görev yerlerini terk etmeye zorladı.[6]
Akşam karanlığında İngiliz filosunun büyük bir kısmını dağıtan San Cristobal, Revenge'ı arka kıç-kalenin altına sıkıştırarak İngiliz gemisine onun renklerini yakalayan ikinci bir biniş partisi koydu. İspanyol askerleri, arka kıç-kaleden gelen yoğun tüfek ateşi nedeniyle geri çekilmek zorunda kalmadan önce ana komuta merkezine kadar ilerledi.[3] San Cristóbal'ın pruvası çarpma nedeniyle parçalanmıştı ve takviye istemek zorunda kaldı. Antonio Manrique'nin gemisi Asunción ve Luis Coutinho'nun teknesi La Serena aynı anda saldırdı ve Revenge'i yenen gemilerin sayısını beşe yükseltti; iki kalyon, San Bernabé ve hasarlı San Cristóbal tarafından Revenge zincirlenmişti. Grenville, kendisi ağır bir şekilde yaralanıncaya ve Revenge ciddi şekilde hasar görünceye, tamamen dağılıncaya ve 150 kişi ölünceye kadar onları top ve tüfek ateşi ile geri tuttu. Gece boyunca Manrique ve Coutinho'nun gemileri ile çarpıştıktan sonra battı.[4]
Sonrası değiştir
Grenville'in verdiği zarara rağmen, İspanyollar Revenge'den kurtulanlara onurlu bir şekilde davrandı.[7] Bazán'ın amiral gemisine alınan Grenville, iki gün sonra öldü. İspanyol Hazine Filosu kısa süre sonra Bazán ile buluştu ve birleşik filo İspanya'ya doğru yola çıktı.[4] Bir hafta süren fırtınaya yakalandılar; Revenge ve yaklaşık 15 İspanyol savaş gemisi ve ticaret gemileri kayboldu. Revenge, Terceira adası yakınlarında 70 İspanyol mürettebat ve İngiliz mahkumdan oluşan karma ekip ile yaklaşık şu konumda battı: 38°46′9″K 27°22′42″B / 38.76917°K 27.37833°B.[8]
Bununla birlikte savaş, İspanyol deniz gücünün[6] yeniden dirilişini sağladı ve İngilizlerin iyi savunulan bir hazine filosunu yakalama ve yenme şansının çok zor olduğunu kanıtlamış oldu.[7]
Ayrıca bakınız değiştir
Kaynakça değiştir
Bibliyografya değiştir
- The last fight of the Revenge. Methuen. 2004. ISBN 0-413-77484-8.
- Armada Española desde la unión de los reinos de Castilla y Aragón (İspanyolca). III. Madrid: Est. tipográfico "Sucesores de Rivadeneyra". 1898.
- Elizabeth's wars: war, government, and society in Tudor England, 1544–1604. Basingstoke, UK / New York: Palgrave Macmillan. 2003. ISBN 978-0-333-91942-2.
- Elizabethan Sea Dogs 1560–1605. Oxford: Osprey Publishing. 2000. ISBN 978-1-84176-015-5.
- Elizabeth's Warships of the world to 1900. New York: Houghton Mifflin Harcourt. 2003. ISBN 978-0-395-98414-7.
- The reign of Elizabeth. Oxford: Heinemann. 2001. ISBN 978-0-435-32735-4.