Filiz Akın

Türk oyuncu, sunucu ve yazar

Filiz Akın, doğum adıyla Suna Akın[1] (d. 2 Ocak 1943, Ankara), Türk sinema oyuncusu, yazar ve sunucudur. Türkan Şoray, Hülya Koçyiğit ve Fatma Girik ile birlikte Yeşilçam'ın dört yapraklı yoncası olarak tasvir edilir.

Filiz Akın
Mayıs 2016'da Filiz Akın
DoğumSuna Akın
2 Ocak 1943 (81 yaşında)
Ankara, Türkiye
MilliyetTürk
MeslekOyuncu, yazar, sunucu
Etkin yıllar1962-1975, 1989, 2011
Evlilik
Türker İnanoğlu
(e. 1964; b. 1974)

Leon Bubi Rubinstein
(e. 1982; b. 1993)

Sönmez Köksal (e. 1994)
Çocuk(lar)İlker İnanoğlu
ÖdüllerTüm Liste

Türk sinemasının asil, modern, kentli ve zarif yüzü olarak sinema tutkunlarının hayranlığını kazanan Filiz Akın, beyaz perdenin Avrupai yüzü, kolejli kızı, sarışın yıldızı olarak da tanınmaktadır.[2][3][4][5] Sinema oyuncuları Türkân Şoray, Hülya Koçyiğit ve Fatma Girik ile birlikte, Türk sinemasının bir dönemine damgasını vurmuş dört önemli kadın oyuncudan biri kabul edilir.[6]

Filiz Akın orta öğrenimini tamamladıktan sonra bir seyahat şirketinin Ankara acenteliğinde çalışmaya başladı. Gönderdiği fotoğrafıyla Artist mecmuasının 1962 yılındaki yarışmasını kazandı. Memduh Ün'ün ısrarıyla Akasyalar Açarken filmi için kamera karşısına geçmeyi kabul etti.[7] Böylece 13 yıl sürecek aktif oyunculuk kariyeri başladı. 1964 yılında Kadın Berberi filminin setinde tanıştığı yapımcı-yönetmen Türker İnanoğlu ile evlendi.[7] 1965'te oğlu İlker İnanoğlu doğdu. 1974 yılında Türker İnanoğlu'ndan boşanan Akın, Babaların Babası filmiyle 1975 yılında sinemaya veda etti.[8]

Ekonomik gerekçelerle[9] Kasım 1975 - Mayıs 1981 döneminde sahnede şarkıcılık yaptı.[8] 1982 yılında Bubi Rubinstein ile evlenip Paris'e yerleşti. 14 yıl aradan sonra 1989 yılında Geçmiş Bahar Mimozaları dizisi için tekrar kamera karşısına geçti. 1992'de Güzelliklere Merhaba ile ilk kitabını yayınladı. 1993'te Rubinstein'dan boşanan Akın, 1994'te dönemin MİT müsteşarı Sönmez Köksal ile evlendi. 1998-2002 yıllarında Paris sefaretinde bulundu. 2002'de yakalandığını öğrendiği nazofarenks kanserini ABD'de gördüğü tedavinin yanı sıra sevenlerinin iyi dilekleri ve dualarıyla yendi.[10] Bu süreci ve sonucu 2005 yılında Hayata Merhaba ismiyle kitaplaştırdı. Gördüğü ağır kemoterapi ses tellerine zarar vererek sesinin değişmesine, ameliyata hazırlık işlemleri ise bir kulağında işitme kaybına yol açtı.[7] İzleyen yıllarda kansere karşı farkındalık oluşturmak amacıyla çeşitli kampanyalara destek verdi, panellere katıldı. 2006'da Filiz Akın ile Güzellik, Zayıflama ve Genç Kalma Üzerine isimli 3. kitabını yayınladı. 2011 yılında Gün Akşam Oldu dizisi için son kez, o da bir bölümlüğüne, kamera karşısına geçti. Kırkından sonra girdiği mutfak zaman içinde bir tutkuya dönüşünce 2013 yılında bu kez Lezzete Merhaba dedi.[11]

2004-2007 yılları arasında Sabah Gazetesi'nde köşe yazarlığı yaptı. 2008'de Kanal 1 televizyon kanalında Filiz Akın'la Sohbetler, 2009 yılında Habertürk kanalında Filiz Akın'la Hafta Sonu Sohbetleri programını sundu.

Oyunculuk kariyerinin ilk yıllarında şımarık zengin kız rollerini oynayan Akın sonraki filmlerinde daha çok masum, kırılgan ve fedakar kadınları canlandırmış, siyah saçlıların saltanatını yıkıp[8] Türk sinemasında sarışın esas kadın sayfası açmıştır. Karakter derinliği taşıyan rolleriyle Gurbet Kuşları, Kader, Umutsuzlar, Ankara Ekspresi, Utanç ve Memleketim, Akın'ın en beğenilen filmleri arasındadır.

Akın, Ankara Ekspresi filmiyle 1971 Antalya Altın Portakal Film Festivali'nde En İyi Kadın Oyuncu ödülünü göğüslemiş, özellikle 2000 yılından sonra pek çok onur ödülü almıştır.

Filiz Akın sinemada aktif olduğu yıllarda Türk Sinemasının en iyi giyinen oyuncusu unvanına sahip olmuştur.[8]

Hayatı ve kariyeri değiştir

Ailesi ve ilk yılları değiştir

Filiz Akın (doğum adıyla Suna Akın), 2 Ocak 1943’te Ankara'da doğdu.[12][13] Annesi Ankaralı kadın terzisi Habibe Leman Şaşırmaz, babası Afyonlu hakim Bekir Sami Akın’dır.[12][14] Annesi baba tarafından Arnavut, babası ise anne tarafından Çerkestir.[14][15] Annesinin ikinci evliliğinden kız kardeşi Günseli doğdu.[12][16] Anneannesi Halime Hanım'ın öz babası Atatürk’ün şifrecisi, üvey babası da Atatürk’ün kalem müdürü olup Atatürk kıyafet seçiminde zevkine güvendiği için zaman zaman Halime Hanım'ın fikrini alırdı.[16] Filiz Akın 3 yaşına kadar babası hakim Sami Bey'in görev yaptığı Beypazarı’nda yaşadı.[17] 5,5 yaşında ilkokula başladı.[12] İlköğrenimini Ankara, Kızılay'da bulunan Sarar İlkokulu'nda tamamladı.[18] 7 yaşındayken annesi ile babası ayrıldı.[15]

Kolej yılları ve sonrası değiştir

Filiz Akın ortaokul ve liseyi Ankara Koleji'nde yatılı ve burslu okudu.[14][19] Okulda yaptığı resimler ve kompozisyon çalışmaları ile çeşitli ödüller aldı.[20] Tüm sınıfları başarı ile geçti, öğretmenleri tarafından ideal öğrenci olarak gösterildi.[21] Okulda en bilinen özelliği çok iyi taklit yapmasıydı.[22] 1960 yılının Haziran ayında kolejden mezun oldu.[21] Koleji bitirdikten sonra American Export Lines isimli New York merkezli seyahat şirketinin Ankara acenteliğinde çalışmaya başladı.[23][24] 2 yıl çalıştığı bu şirketin deniz kısmının şefi oldu.[21] İyi derecede İngilizce ve Fransızca öğrendi, ayrıca İtalyanca öğrenmeye çalıştı.[21] Diğer yandan Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi’nde devam mecburiyeti olmayan Arkeoloji Bölümü'nde bir dönem okudu.[12][20]

Yeşilçam'a adım değiştir

Filiz Akın, lise arkadaşı Oya San’ın annesinin ısrarı ile Artist mecmuasının düzenlediği yarışmaya fotoğrafını gönderdi ve 1962 yılında birinci oldu.[12] Ancak ödülün kendisine Akasyalar Açarken filminde oynarsa verileceği söylenince vazgeçti.[20] Dergi yöneticileri ve filmciler kendisini ikna etmek için İstanbul'dan Ankara'ya geldiler ancak ikna olmadı.[20] Fakat Memduh Ün de Ankara'ya kadar gelip ısrar edince teklifi kabul etti.[20] İşi ve üniversiteyi bırakıp annesiyle birlikte İstanbul’a gitti.[20] Kendisine yardımcı olan derginin yöneticilerine ve Memduh Ün’e güven duyması sinemaya başlamasına yardımcı oldu.[20] Anlaşmayı imzaladı ve 1962 yılında ilk filmi olan Akasyalar Açarken'i Göksel Arsoy’la birlikte çektikten sonra prodüktörler kendisine bütün yılını dolduran bir program hazırladılar.[14]

1962-1975 Sinema yılları değiştir

Filiz Akın,[25] 3 yıl süren aktif sinema kariyerinde başta Cüneyt Arkın, Ediz Hun ve Kartal Tibet olmak üzere, Ayhan Işık, Sadri Alışık, Yılmaz Güney, Tarık Akan ve Kadir İnanır da dahil, döneminin neredeyse bütün erkek yıldız oyuncularıyla başrolü paylaşma fırsatı buldu. Ancak Türk sinemasının en önemli yönetmenlerinin en önemsiz filmlerinde rol aldı.[8] Çok sıradan filmlerde de oynadı; Battı Balık, Uçurumdaki Kadın, Asfalt Rıza gibi, keşke hiç yer almasaydım, dediği filmlerde de.[26]

1. Antalya Film Festivali'nde en iyi film ve en iyi yönetmen ödüllerini alan 1964 yapımı Gurbet Kuşları, Akın'ın Türk sinema tarihine geçen ilk filmi oldu.[8] Cüneyt Arkın'ın da ilk filmi olan Gurbet Kuşları, Türk sinemasında ilk göç filmi olmasının yanı sıra bir kadın göğsünün bir Türk filminde ilk kez göründüğü film olma özelliğini taşımaktadır.[27]

Oyunculuğunun, güzelliğini ve yıldızlığını geride bıraktığı ilk filmi 1968 yapımı Kader kabul edilmektedir. Bu filmdeki Elif rolüyle 1968'de Gazeteciler Yüksekokulu öğrencileri tarafından yılın kadın sanatçısı ödülüne layık görüldü. Başrolünü Cüney Arkın'la paylaştığı Kader, Akın'ın da en beğendiği filmlerindendir.[26]

Umutsuzlar, Ankara Ekspresi, Utanç, Dağlar Kızı Reyhan ve Yankesici Kız Hacer serisi kendisinin en çok etkilendiği filmleri arasındadır.[20]

1971 yılında Ankara Ekspresi filmindeki Hilda rolüyle 8. Altın Portakal Film Festivali en iyi kadın oyuncu ödülünü aldı.[28] Akın, aynı ödülü Umutsuzlar filmindeki Çiğdem ve Utanç filmindeki Bahar rolleriyle de almayı dilemiş ancak bu dileği gerçekleşmemiştir.[29]

24 Mart 1972 tarihli Pazar Mecmuası'na verdiği bir röportajda aynı yıl Yılmaz Güney ile İzin adlı bir film çekeceklerine değinmiştir ancak film çekilmemiştir.[8]

Mayıs 1962 ile Eylül 1972 arasında 105 film çevirdi.[30] Kariyerinde toplam 116 film[20] çeviren Filiz Akın 1975 yılında sinemayı bıraktı.[30]

1965 yılında ilk eşi Türker İnanoğlu ile olan evliliğinden oğlu İlker doğdu.[31] Bu dönemde aile Topağacı semtindeki evlerinde yaşadı.[32] 1964 yapımı Kadın Berberi filminin setinde tanışıp aynı yıl evlendiği Türker İnanoğlu ile evliliği 10 yıl sürdü, çift 1974'te Almanyalı Yarim filminden sonra boşandı.[33][34]

1975-1982 değiştir

Sinema filmlerinden sonra İstanbul Bankası'nın reklam filmlerinde oynayan Filiz Akın 1977 yılında TRT'de Podyum Show isimli eğlence ve müzik programının sunuculuğunu yaptı.[30] 1979 yılında Haldun Dormen'in yazdığı Bir Ayrılık adlı tiyatro oyununda rol aldı.[30][35][36]

1979 yılında İzmir Fuarı'nda assolist olarak sahne aldı.[36][37]

Eylül 1979'da[38] İzmir Efes Oteli'ne girerken bir saldırgan tarafından bacağından bıçaklandı. Kısa sürede yakalanan saldırgan, savcılığa verdiği ilk ifadede Filiz Akın'a âşık olduğunu ancak onun kendisine karşılık vermediğini, bu sebeple bıçakladığını söyledi. Daha sonra ifadesini değiştirdi ve mafya babası Mehmet Nabi İnciler'in kendisini azmettirdiğini söyledi. Filiz Akın ise saldırıyı hafif bir yarayla atlattı ve aynı gece yaralı bir hâlde sahneye çıktı.[39]

Perdeden sahneye geçiş değiştir

1970'li yılların ikinci yarısından itibaren halkın yeni oyuncağı haline gelen televizyonun, aileleri evde tutmaya başlamasıyla Türk sineması sokaktaki bekar erkeği çekecek seks filmlerine ve şarkıcı, türkücü melodramlarına yönelince Filiz Akın da perdeyle yol ayrımına geldi.[40] O günlerde sponsorları olan Türkan Şoray'ın aksine, Filiz Akın sinemayı sürdürebileceği benzer bir destekten yoksundu.[41] Aşk ilişkisine benzettiği sinemayla ilişkisinde sinema kendisini terk etmeden kendisi sinemayı terk ederek, diğer birçok Yeşilçam oyuncusunun yaptığı gibi, kendisine belirli bir yaşam standardını sağlayacak paraların sunulduğu sahneye geçiş yaptı.[42] Pek çok filminde sahneye çıkıp şarkı söylerken görülen Filiz Akın'ın sahne serüveni bu kez rol gereği değil, gerçekti. Kasım 1975'te başlayıp Mayıs 1981'de son bulan bu şarkıcılık evresinde başta İstanbul, Ankara ve İzmir'dekiler olmak üzere gazinolarda ve fuarlarda assolistlik yaptı, Zeki Müren, Bülent Ersoy ve Ferdi Tayfur gibi dönemin ünlü ses sanatçılarıyla çeşitli programlar ve organizasyonlar çerçevesinde sahneyi paylaştı.[8] Akın'ın pek anmak istemediği bir dönemdir bu aynı zamanda.[43]

1982-2002 değiştir

Filiz Akın, 1982 yılında Bubi Rubinstein ile evlendi. Evliliği boyunca 11 yıl Paris’in Neuilly ve Bougival semtlerinde yaşadı.[12] 11 yıl evli kalan çift 1993 yılında ayrıldı.[44]

1989'da televizyon dizisi Geçmiş Bahar Mimozaları için tekrar kamera karşısına geçti. Rutkay Aziz, Müşfik Kenter ve Nurseli İdiz gibi oyuncularla başrolü paylaştığı bu dizideki Hümeyra rolüyle bambaşka bir Filiz Akın olarak seyircileriyle buluştu. Akın, Hümeyra'yı şu sözlerle anlatmıştır:[45]

Paris’e yerleştikten tam dokuz yıl sonra, Geçmiş Bahar Mimozaları'ndaki Hümeyra rolü teklif edildi. Aslında katı ilkeleri olan bir kadındı. Benden farklıydı. Ancak hatalarını anlayıp aileyi yeniden bir araya getirme uğraşı ile farklı bir kimlik sergiliyordu ve dizinin başkadın rolüydü.

Akın, Umutsuzlar ve Utanç filmlerinin yanı sıra Geçmiş Bahar Mimozaları dizisiyle de bir ödül sahibi olmayı istemiştir.[45]

1991 yılında babası Sami Akın'ı kaybetti.[46]

Mayıs1994'te dönemin Millî İstihbarat Teşkilatı müsteşarı Sönmez Köksal ile Ankara'da evlendi.[47][48] Evlenince Ankara'ya taşındılar.[15] Çiftin nikâh şahitliklerini dönemin Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel ile TBMM Başkanı Hüsamettin Cindoruk yaptı.[47]

Akın, 4 yıl Paris sefaretinde olmak üzere bu dönemde toplam 15 yıl Fransa'da yaşadı.[12]

Paris sefireliği değiştir

Eşi Sönmez Köksal'ın Şubat1998'te Paris Büyükelçisi olarak görevlendirilmesiyle[48] Filiz Akın resmen Paris Sefiresi oldu [49] ve 4 yıl Paris sefaretinde bulundu.[12] Paris'te Türkiye'yi tanıtmak amacıyla düzenlenen La Fayette'deki Türk-Osmanlı ürünleri standı, Bagatelle bahçelerindeki Lale Parkı ve Türk ressamları sergisi, Versay'daki büyük sergi gibi etkinliklerde gösterdiği özen ve çabaları ile bir kültür elçisi olan Filiz Akın[50][51] ayrıca kültürüyle, zarafetiyle Fransızları etkiledi.[52]

2002-günümüz değiştir

2002 yılında bir çeşit burun ve ağız arkası kanseri olan nazofarenks'e yakalandığını öğrendi.[53][54][55] Teksas Üniversitesi'ne bağlı MD Anderson Kanser Merkezi'nde tedavi oldu [56] ve kanseri yendi.[55]

2004-2007 yılları arasında Sabah Gazetesi'nde köşe yazıları yayınlandı.[57][58][59][60]

2005 yılında Türkiye Meme Vakfı yararına, kansere karşı destek amaçlı "sarı bilezik" kampanyasını başlattı, 1 milyon adet bilezik satıldı.[61][62] 2005 yılında toplumda kansere olan farkındalığın artırılması amacıyla düzenlenen ve Hacettepe Üniversitesi Umut Evi projesi yararına düzenlenen "mavi bilezik" kampanyasının tanıtımına destek verdi.[63][64]

Onursal Başkanlığını yaptığı merkezi Amerika’da olan Starkey İşitme Vakfı'nın Türkiye kolu EMÖV Vakfı ile "Türkiye'de İşitmeyen Kalmasın" projelerine 2007'den itibaren destek oldu.[65][66]

2006 yılında Beypazarı'nda 3 yaşına kadar yaşadığı konağın bulunduğu sokağa belediye meclisi tarafından "Filiz Akın Sokak" ismi verildi.[67]

2008 yılında Kanal 1 televizyonunda "Filiz Akın'la Sohbetler" programını sundu.[68]

2009 yılında Habertürk TV'de "Filiz Akın'la Hafta Sonu Sohbetleri" programını sundu.[69]

2013 Kasım ayında üçüncü kitabı Lezzete Merhaba'nın imza günü için 32.Tüyap İstanbul Kitap Fuarı'nda sevenleriyle buluştu.[70]

Filiz Akın, TED Üniversitesi Mütevelli Heyet üyesidir.[71]

Kitapları değiştir

  • Güzelliklere Merhaba, Altın Kitaplar Yayınevi, 1992[72]
  • Hayata Merhaba, Epsilon Yayınevi, 2005[73]
  • Filiz Akın ile Güzellik, Zayıflama ve Genç Kalma Üzerine, Epsilon Yayınevi, 2006[74]
  • Lezzete Merhaba, Epsilon Yayınevi, 2013[75]

Hakkında yazılanlar değiştir

  • Dört Yapraklı Yonca, Onların Sihri Neydi?, Bircan Usallı Silan, Epsilon, 2004 [76]
  • Başrolde Filiz Akın, Pınar Çekirge, Altın Bilek Yayınları, 2014[8]
  • Filiz Akın, Burçak Evren, DKİV Yayınları, 2010[77]
  • Ayrıca Atıf Yılmaz'ın "Hayallerim, Aşkım ve Sinema" (1990), Türker İnanoğlu'nun "Bay Sinema" (2004), Agâh Özgüç'ün "Türk Sineması’nın Kadınları" (2008) isimli kitaplarında Filiz Akın portreleri yer aldı.[30]

Filmografisi değiştir

Filiz Akın, 22 filmle en çok Cüneyt Arkın'la film çekmiştir. Bunu, 21 filmle Ediz Hun ve 15 filmle Kartal Tibet izlemiştir. Ayhan Işık'la 6 film, İzzet Günay'la 5 film, Kadir İnanır'la 4 film ve Tarık Akan'la 3 film çevirmiştir.

Başrolü Cüneyt Arkın'la paylaştığı Yıkılan Yuva (1967) olumsuz bir karakteri canlandırdığı tek filmidir.

İlk renkli filmi 1968 yapımı Aşka Tövbe'dir.

1963 yapımı İki Gemi Yanyana, Akın'ın seslendirdiği tek filmidir. Filiz Akın'ı diğer tüm filmlerinde Adalet Cimboz, Jeyan Mahfi Tözüm, Tijen Par, Nevin Akkaya ve Sema Aybars seslendirmiştir.

1966 yapımı Günahkar Kadın, Akın'ın Türkan Şoray'la birlikte çektiği tek filmidir.

Akın'ın başrolü Tarık Akan'la paylaştığı 1971 yapımı Tatlı Dillim filmi, aynı zamanda Kemal Sunal'ın ilk filmidir.

Sefiller (1966), Sözde Kızlar (1967), Aşkım Günahımdır (1968), Aşka Tövbe (1968), Ömrümün Tek Gecesi (1968), Sabah Yıldızı (1968), Karlı Dağdaki Ateş (1969), Yaralı Kalp (1969), Ankara Ekspresi (1970) ve Zambaklar Açarken (1973) edebiyat yapıtlarından uyarlama filmleridir.

1973 yapımı Karateci Kız filminde Akın'ın Bülent Kayabaş'ı öldürdüğü sahne, 2012 yılında video paylaşım sitelerinde dublajlı olarak paylaşılınca kısa sürede viral oldu; sahne tüm zamanların en kötü ölüm sahnesi ilan edildi, sayısız parodisi yapıldı ve The Ellen DeGeneres Show gibi talk show'larda gösterildi.

Akın, 13'ü aşkın filmindeki rolünde Selma ismini taşımıştır, en az 14 filminde ise Filiz adını kullanmıştır. Çıtkırıldım (1966) filmindeki rolünde hem adı Filiz hem de soyadı Akın'dır.

Birlikte çalıştığı yönetmenlerden bazıları şunlardır: Memduh Ün, Atıf Yılmaz, Ertem Eğilmez, Orhan Elmas, Halit Refiğ, Metin Erksan, Süreyya Duru, Yılmaz Güney, Muzaffer Arslan, Safa Önal, Mehmet Dinler.

Film listesi değiştir

Ödüller değiştir

Ayrıca bakınız değiştir

Kaynakça değiştir

  1. ^ "Türk sinemasının yıldızı Filiz Akın'ın bilinmeyen acı hikayesi!". Yasemin. 7 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2024. 
  2. ^ "Sinema beni bırakmadan ben onu bıraktım". cumhuriyet.com.tr. Cumhuriyet. 4 Nisan 2010. 3 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2014. 
  3. ^ "Filiz Akın, zerafeti ile büyüledi". malatyafilmfest.org.tr. Malatya Uluslararası Film Festivali. 20 Kasım 2013. 28 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2014. 
  4. ^ "Hiçbir yerde göremeyeceğiniz fotoğraflar". milliyet.com.tr. Milliyet. 23 Kasım 2010. 20 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2014. 
  5. ^ "Türk sineması 100 yaşında -3". haberturk.com. Haber Türk. 13 Kasım 2013. 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2014. 
  6. ^ "Dört Yapraklı Yonca". altinkozafestivali.org.tr. Altın Koza Film Festivali. 9 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2014. 
  7. ^ a b c "Filiz Akın | Hülya Koçyiğit ile Film Gibi Hayatlar | 8. Bölüm". 20 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ a b c d e f g h i j k l Çekirge, Pınar (2014). Başrolde Filiz Akın : biyografi. Birinci basım. Beyoğlu, İstanbul. ISBN 975-605-5831-68-7 |isbn= değerini kontrol edin: invalid prefix (yardım). OCLC 944242523. 
  9. ^ "Türk Sineması Görsel Hafıza Projesi - Filiz Akın". Boğaziçi Üniversitesi Mithat Alam Film Merkezi. 8 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2021. 
  10. ^ "Kanseri sevenlerimin dualarıyla yendim!". www.gazetevatan.com. 18 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2021. 
  11. ^ "Müjde'nin ve senin ayrı bir tadın var". 18 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  12. ^ a b c d e f g h i Cumalı, Seral (3 Şubat 2013). "Artist olmamızı bizlerden çok annelerimiz istedi". Pazar Postası. Posta. 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2014. 
  13. ^ "Filiz Akın'ın Ankara Life Dergisi Röportajı". dijimecmua.com. 9 Temmuz 2012. 14 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2014. 
  14. ^ a b c d Kın, Sinem (22 Mayıs 2013). "Babam Beni Hiç Sevmedi". Kelebek. Hürriyet. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2014. 
  15. ^ a b c Arman, Ayşe (21 Nisan 2013). "Burun ameliyatından önce çirkindim". Hürriyet Gazetesi. Hürriyet. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2014. 
  16. ^ a b Hiçdurmaz, Pınar (6 Temmuz 2013). "Modacı olmak bizim genlerimizde var". Cumartesi Eki. Akşam. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2014. 
  17. ^ Çelen, Kemal (4 Ekim 2010). "Filiz Akın'dan Beypazarı nostaljisi". hurriyet.com.tr. Hürriyet. DHA. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2014. 
  18. ^ "Kızılay'da tarih kokan okul 'Sarar'". sabah.com.tr. Sabah. 13 Mart 2013. 19 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2014. 
  19. ^ Yaşin, Mehmet (15 Nisan 2012). "Roman okur gibi yemek kitabı okudum". Hürriyet Gazetesi. Hürriyet. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2014. 
  20. ^ a b c d e f g h i "Türk sinemasının unutulmaz ismi 'Filiz Akın'". kariyer rehberi. kariyer.net. 1 Aralık 2007. 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  21. ^ a b c d {{Web kaynağı | url = http://www.michaelshow.com/nostalji-haber/nostalji-filiz-akini-annesi-anlatiyor-temmuz-1963 | başlık = Nostalji: Filiz Akın'ı annesi anlatıyor (Temmuz/1963) | website = michaelshow.com 17 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  22. ^ Akın, Filiz (9 Ekim 2005). "Herkesin okulu özeldir". Sabah Gazetesi. Sabah. 19 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2014. 
  23. ^ Akın, Filiz (21 Mayıs 2016). "Carpe diem (Bugünü yaşa)". Sabah Gazetesi. Sabah. 3 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2014. 
  24. ^ Cıvaoğlu, Güneri (3 Aralık 2016). "Anılar". Milliyet Gazetesi. Milliyet. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2014. 
  25. ^ "Michael Show :: Nostalji Haberleri :: Nostalji : Filiz Akın'ı annesi anlatıyor (Temmuz / 1963)". michaelshow.org. 17 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  26. ^ a b Çekirge, Pınar Ender (26 Nisan 2017). "Ve Bir Filiz Akın Söyleşisi ..." Roman Kahramanları. 15 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2021. 
  27. ^ Refiğ, Halit (2007). Sinemada ulusal tavır : Halit Refiğ kitabı. 1. baskı. Şengün. Kılıç. Beyoğlu, İstanbul: Türk İş Bankası Kültür Yayınları. ISBN 978-9944-88-064-0. OCLC 191856988. 
  28. ^ "8.Antalya Altın Portakal Film Festivali". altinportakal.org.tr. Uluslararası Antalya Altın Portakal Film Festivali. 22 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  29. ^ "Sinema beni bırakmadan ben onu bıraktım". www.cumhuriyet.com.tr. 17 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2021. 
  30. ^ a b c d e f g h Çekirge, Pınar (20 Temmuz 2013). "Başrolde Filiz Akın". pinarcekirge1960.blogspot.com. 26 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  31. ^ "İlker İnanoğlu". sinematurk.com. 20 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  32. ^ "Yeşilçam Efsanesi Filiz Akın Bir Zamanlar Bu Evde Oturuyordu!". acunn.com. 29 Nisan 2013. 3 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  33. ^ "Kısa Biografi". turkerinanoglu.com. 27 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2014. 
  34. ^ "Halkın şifresini çözenlerden biri olarak görüyorlar beni". Sabah. 1 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2021. 
  35. ^ "Filiz Akın tiyatrocu oldu". Milliyet Gazetesi. Milliyet. 23 Ağustos 1979. s. 10. 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  36. ^ a b "Filiz Akın: Kulis dedikoduları sinirlerimi bozdu". michaelshow.com. 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  37. ^ "Filiz Akın'ın Bıçaklandığı Gün". yesilcamsokak.com. 15 Nisan 2004. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  38. ^ Toklucu, Murat (15 Eylül 2007). "Millî Tarih". Radikal Gazetesi. Radikal. 19 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  39. ^ "Filiz Akın'ın Bıçaklandığı Gün". turksinemasi.com. 7 Kasım 2012. 15 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  40. ^ "Boğaziçi Ünivrsitesi Mithat Alam Fİlm Merkezi - Türk Sineması Görsel Hafıza Projesi - Filiz Akın". 17 Nisan 2021. 8 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2021. 
  41. ^ "Filiz Akın | Hülya Koçyiğit ile Film Gibi Hayatlar | 8. Bölüm". 20 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2021. 
  42. ^ "Boğaziçi Üniversitesi Mithat Alam Film Merkezi - Türk Sineması Görsel Hafıza Projesi - Filiz Akın". 8 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  43. ^ "Boğaziçi Ünivrsitesi Mithat Alam Fİlm Merkezi - Türk Sineması Görsel Hafıza Projesi - Filiz Akın"". 8 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  44. ^ "Filiz Akın neden boşandı?". Milliyet Gazetesi. Milliyet. 9 Nisan 1993. 17 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2014. 
  45. ^ a b Akın, Filiz (1992). Güzelliklere merhaba. 1. basım. Cağaloğlu, İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi. ISBN 975-405-343-X. OCLC 28325804. 
  46. ^ "Filiz Akın'a Acı Bayram". Milliyet gazetesi. Milliyet. 27 Haziran 1991. 14 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  47. ^ a b "Ankara'da Mutlu Son". Milliyet Gazetesi. Milliyet. 16 Mayıs 1994. 5 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  48. ^ a b "Sönmez Köksal". mit.gov.tr. Milli İstihbarat Teşkilatı. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2014. 
  49. ^ "Filiz Akın resmen Paris sefiresi". Hürriyet Gazetesi. Hürriyet. 10 Mart 1998. 3 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2014. 
  50. ^ Ataklı, Can (8 Mayıs 1999). "Aspava". Sabah Gazetesi. Sabah. 19 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2014. 
  51. ^ Akın, Filiz (27 Kasım 2005). "Gerçekten Türkler çılgın mı?". Sabah Gazetesi. Sabah. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2014. 
  52. ^ Mengi, Ruhat (3 Nisan 2001). ""Günah keçisi" seçilenler." Sabah Gazetesi. Sabah. 18 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2014. 
  53. ^ Altuntaş, Birsen (21 Ekim 2012). "'Kansere karşı insanları sarsmak istiyorum'". Milliyet Gazetesi. Milliyet. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  54. ^ "Onlar kanseri yendi!". sabah.com.tr. Sabah. 8 Nisan 2010. 4 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  55. ^ a b "Filiz Akın anlatıyor: Kanseri nasıl yendim?". kanseriyendim.com. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  56. ^ "Kanserlilerin umut kapısı". Sabah Gazetesi. Sabah. 26 Haziran 2004. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  57. ^ Akın, Filiz (17 Ekim 2004). "En zor günlerimizde dostlar yanımızdaydı". Sabah Gazetesi. Sabah. 18 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2014. 
  58. ^ Akın, Filiz (8 Ocak 2005). "Özlem". Sabah Gazetesi. Sabah. 18 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2014. 
  59. ^ [Akın, Filiz (27 Mayıs 2006). "'Fahri doktor da olduk şu hayatta'". Sabah Gazetesi. Sabah. 18 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2014. 
  60. ^ Akın, Filiz (22 Eylül 2007). "Yaza veda ederken". Sabah Gazetesi. Sabah. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2014. 
  61. ^ "Filiz Akın ile Sarı Bilezik Kampanyası". memekanseri.org. Meme Vakfı. 13 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2014. 
  62. ^ Altuntaş, Deniz (27 Nisan 2005). "Hayat kurtaran bilezik". Milliyet Gazetesi. Milliyet. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2014. 
  63. ^ Engin, Bora (29 Eylül 2005). "Şimdi de mavi bilezikler hayat kurtaracak". Vatan Magazin. Vatan. 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2014. 
  64. ^ "Vakıf Faaliyetleri". hoev.org.tr. Hacettepe Onkoloji Enstitüsü Vakfı. 16 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2014. 
  65. ^ "İşitme engellilere yine müjde var". Hurriyet. 20 Ağustos 2008. 16 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2021. 
  66. ^ "Starkey'den Ses Getirecek Bir Proje Daha". emov.org.tr. Eğitim Sağlık ve Yardım Vakfı. 23 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2014. 
  67. ^ "Filiz Akın'ın adı Beypazarı'nda sokağa verildi". gazetevatan.com. Vatan. DHA. 7 Aralık 2006. 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2014. 
  68. ^ "'Dualarla ayaktayız'". Milliyet Gazetesi. Milliyet. 9 Eylül 2008. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2014. 
  69. ^ Altuntaş, Birsen (8 Nisan 2009). "Bizi antika gibi bir yere koydular". Milliyet Gazetesi. Milliyet. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2014. 
  70. ^ "TÜYAP'tan Filiz Akın geçti". yenisafak.com.tr. Yeni Şafak. 4 Kasım 2013. 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2014. 
  71. ^ "TED Üniversitesi Mütevelli Heyet Üyesi". tedu.edu.tr. TED Üniversitesi. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2014. 
  72. ^ "Güzelliklere Merhaba". 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2014. 
  73. ^ "Hayata Merhaba". 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2014. 
  74. ^ Denker, Sema (11 Eylül 2006). "Güzel ve genç kalmanın beş altın kuralı". Kelebek. Hürriyet. 3 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2014. 
  75. ^ Yurtyapan, Mever (8 Haziran 2013). "Yemek kitabı yazarken Gwyneth'i örnek aldım". Sabah'la Günaydın. Sabah. 3 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  76. ^ "Dört Yapraklı Yonca". 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2014. 
  77. ^ Filiz Akın. Burçak Evren. DKİV Yayınları. 2010. s. 226. 20 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2021. 
  78. ^ "Geçmiş Bahar Mimozaları". sinematurk.com. 5 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2014. 
  79. ^ "Altın Portakal'ın ilk ödülleri verildi". ntvmsnbc.com. NTVMSNBC. AA. 4 Ekim 2000. 11 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  80. ^ Büyükarı, Mehmet (5 Nisan 2001). "Derman Bey, İnanır'ı ödülden etti!." Milliyet Gazetesi. Milliyet. DHA. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  81. ^ Oral, Ozay (15 Haziran 2005). "Sinemacılara 'çağdaş' ödüller". Sabah Gazetesi. Sabah. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  82. ^ İpekçioğulları, Özge (19 Eylül 2005). "74. Uluslararası İzmir Fuarı dün kapandı". Yeni Asır Gazetesi. Yeni Asır. 22 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  83. ^ "Zirvedekilere MGD'den ödül". Hurriyet. 16 Nisan 2005. 7 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2021. 
  84. ^ "45. Antalya Altın Portakal Film Festivali başladı". cumhuriyet.com.te. Cumhuriyet. 10 Ekim 2008. 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  85. ^ "Altın Koza ödülleri açıklandı". hurriyet.com.tr. Hürriyet. AA. 11 Haziran 2009. 3 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2014. 
  86. ^ "Filiz Akın'a hizmet jesti". sabah.com.tr. Sabah. 21 Mart 2010. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  87. ^ "Ankara'nın galibi 'Köprüdekiler' oldu". ntvmsnbc.com. NTVMSNBC. 22 Mart 2010. 6 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  88. ^ Filiz Akın: Yeni filmlerde masumiyet kalmadı 17 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Sabah, erişim 21 Ocak 2014
  89. ^ "Onur Ödülü'nü oğulları verecek". Sabah'la Günaydın. Sabah. 13 Ekim 2011. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  90. ^ "18. Altın Objektif Ödülleri sahiplerini buldu". posta.com.tr. Posta. 19 Haziran 2012. 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  91. ^ "7. Datça Altın Badem İlk Gün". datcadetay.com. 4 Eylül 2012. 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  92. ^ "Festivale hüzünlü veda". cumhuriyet.com.tr. Cumhuriyet. 8 Eylül 2012. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2014. 
  93. ^ Akgün, Eşref (8 Ekim 2013). "Eşref Kolçak ile Filiz Akın'a onur ödülü". cihan.com.tr. Cihan Haber Ajansı. 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  94. ^ "Türk Tayland Dostluk Ödülü Filiz Akın'a". n1.com.tr. N1 Danışmanlık ve Organizasyon. 12 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2014. 
  95. ^ "20. yıla 'Muhteşem' gece". mgdmagazin.com. Magazin Gazetecileri Derneği. 4 Haziran 2014. 6 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2014. 
  96. ^ "Onur ödülü Filiz Akın'ın". hurriyet.com.tr. Hürriyet. 3 Haziran 2015. Erişim tarihi: 6 Haziran 2015. 
  97. ^ "Frankfurt'tan Filiz Akın'a ödül". haberturk.com. Haber Türk. 5 Ekim 2015. 7 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2015. 
  98. ^ "Çanakkale'den Filiz Akın'a Onur Ödülü". n1.com.tr. N1 Danışmanlık ve Organizasyon. 15 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2016. 

Dış bağlantılar değiştir