Eresus kollari ya da Eresus cinnaberinus, Eresidae familyasının Eresus cinsinden zehirli bir örümcek türü. Kimi taksonomistler daha önce tanımlandığı için Eresus cinnaberinus Olivier, 1789 adını türün geçerli (accepted) adı olarak kabul eder ve E. kollari adını E. cinnaberinus adının sinonimi sayarlar. Kimileri ise Eresus cinnaberinus adını nomen dubium (bulanık tanımlanmış taksonlar için kullanılan «çıplak isim») olduğu için kuralına göre daha sonra tanımlanmış olan Eresus kollari Rossi, 1846 adını geçerli kabul edip E. cinnaberinus adını E. kollari adının sinonimi sayarlar. Daha önceleri Eresus moravicus (2008 yılında ayrı tür olarak kabul edildi) ile Eresus sandaliatus türleri de Eresus cinnaberinus adı altında sınıflandırılıyordu.

Eresus kollari
erkekler
Biyolojik sınıflandırma
Üst âlem: Eukaryota
Âlem: Animalia
Alt âlem: Eumetazoa
Şube: Arthropoda
Alt şube: Chelicerata
Sınıf: Arachnida
Takım: Araneida
Alt takım: Araneomorphae
Üst familya: Eresoidea
Familya: Eresidae
Cins: Eresus
Tür: E. kollari
Eresus kollari
Rossi, 1846
Sinonimler

Aranea nigra
Aranea cinnaberina
Aranea moniligera
Aranea quatuorguttata
Chersis dubius
Eresus cinnaberinus
Eresus 4-guttatus
Eresus guerinii
Eresus fulvus
Erythrophorus 4-guttatus
Erythrophorus cinnaberinus
Chersis niger
Eresus ruficapillus
Eresus niger
Eresus tristis

Erkekleri 11 dişileri ise en fazla 16–20 mm kadardır. Turuncu ya da turuncumsu kızıl karnı uğur böceği deseniyle süslü olan ufak erkekleri sonbaharda (özellikle eylül ayında) iri ve süssüz olan dişilerle çiftleşmek için dolanır.

Morfoloji değiştir

 
erkek E. kollari
 
erkek E. kollari

Cinsin diğer türleri gibi bu da morfolojik ve ekolojik açıdan oldukça muhafazakâr bir türdür.[1] Erkekler uğur böceği desenli karnı (opisthosoma ya da abdomen) olduğu için oldukça çekici; dişiler ise tek düzine bir görünüme sahiptir. Dişi 8–16 mm, erkek ise 6–11 mm uzunluğundadır; karapaks önde oldukça geniş; baş oldukça konveks; gözler koyu siyah renkte; keliserler kaba ve oldukça güçlü; sternum (göğüs) dar ve uzun labium (alt dudak) oldukça geniş; bacaklar kısa ve zayıftır.[2]

Erkek, küçük, ince uzun pedipalp iletkenli; sonbaharda çiftleşmek için dişi arar ve arka bacak çiftleri üzerinde kırmızı tüylü; dişi, sternumun kırmızıdan turuncuya kadar çeşitlenen renklenmesiyle karakterizedir.[3]

Hem büyük hem de küçük yapıda keliser dişi bulunur. Zehir aygıtı, prosomanın ön kısmına bağlanmış bir çift keliser ile prosoma içerisinde yer alan bir çift zehir bezinden oluşur. Küçük vücut yapısına sahip olmasına rağmen, zehir bezleri oldukça büyüktür ve şekil itibarıyla bir dili andırmaktadır. Bezin dış kısmı ise, sarmal şekilde dizilmiş çok sayıda çizgili kas lifleriyle kuşatılmıştır. Bez, bir gövde kısmı ve bununla irtibatlı bir kanaldan meydana gelmiş olup, kanal keliserin dış kısmına kadar uzanmaktadır. Her bir keliser ise iki parçadan meydana gelir. Bunlar şişkin bir bazal kısım ve hareketli bir zehir dişidir. Bazal kısmın üzeri yoğun kıllarla kaplıdır. Prosomanın ön kısmında yer alan zehir dişleri çift halde olup, karşılıklı olarak bir birlerine bakmaktadırlar. Zehir dişinin uca yakın kısmında, üretilen zehirin dışarıya salınımını sağlayan bir delik bulunmaktadır.Zehir dişinin ventral yüzeyinde taksonomik öneme sahip olan oluklar çok net bir şekilde görülebilmektedir.[2]

Habitat değiştir

Yaklaşık 1 cm çapında, 10 cm uzunluğunda yeraltı boru yuvalarda yaşar. Üstte yuva girişi çok daha geniş kribellum ipeğiyle kaplıdır.

Besini değiştir

Ana besinini kırkayak ve böcekler oluşturur.

Yayılımı değiştir

Avrupa'dan Orta Asya'ya kadar ve Kuzey Afrika'da yayılım gösterir.

Türkiye'deki üç Eresus türünden biridir.[4] Güneydoğu, Doğu, Akdeniz ve İç Anadolu bölgelerinde geniş bir yayılım göstermektedir.[2]

Alt türleri değiştir

  • Eresus kollari kollari Rossi, 1846 (Eresus cinnaberinus cinnaberinus Olivier, 1789) — Orta ve Güney Avrupa'nın büyük bir kısmından Orta Asya'ya kadar
  • Eresus kollari bifasciatus Ermolajev, 1937 (Eresus cinnaberinus bifasciatus Ermolajev, 1937) — batı Rusya
  • Eresus kollari frontalis Latreille, 1819 (Eresus cinnaberinus frontalis Latreille, 1819) — İspanya
  • Eresus kollari ignicomus Simon, 1914 (Eresus cinnaberinus ignicomus Simon, 1914) — Korsika
  • Eresus kollari illustris C. L. Koch, 1837 (Eresus cinnaberinus illustris C. L. Koch, 1837) — Macaristan
  • Eresus kollari latefasciatus Simon, 1910 (Eresus cinnaberinus latefasciatus Simon, 1910) — Cezayir
  • Eresus kollari tricolor Simon, 1873 (Eresus cinnaberinus tricolor Simon, 1873) — Korsika

Tehlikesi değiştir

Zehiri tehlikeli örümceklerdir. Eresus cinnaberinus türü dünyada tehlikeli olarak kabul edilen türler arasındadır.[2]

Koruma değiştir

Almanya'da ve Büyük Britanya'da soyu tehlikedeki türler arasındadır.[5] İngiltere'de Dorset kontluğunda yeniden yayılmasına çalışılmaktadır.[6]

Kaynakça değiştir

  1. ^ Jes Johannesen, Andreas Kiefer, Michael Veith and Jiri Kral (2005) Genetic cohesion of Eresus walckenaeri (Araneae, Eresidae) in the eastern Mediterranean 6 Haziran 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Biological Journal of the Linnean Society, Volume 86, Issue 1, pages 1–9, September 2005
  2. ^ a b c d Kültigin Çavuşoğlu & Emine Yalçın (2007) Eresus cinnaberinus (Olivier, 1789) (Araneae, Eresidae) örümceğinin zehir aygıtı üzerine morfolojik bir çalışma 9 Haziran 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., SDÜ Fen Fakültesi, Fen Dergisi (e-dergi), 2007, 2(2), 126-135
  3. ^ J. Hohannesen & M. Veith (2001), Population history of Eresus cinnaberinus (Araneae: Eresidae) colour variants at a putative species transition, Heredity 87 (2001) 114-124
  4. ^ "Abdullah Bayram, Kadir Boğaç Kunt, and Tarık Danışman (2012), The Checklist of the Spiders of Turkey. Version 2012.1. Online at http://www.spidersofturkey.com". 15 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2012.  |başlık= dış bağlantı (yardım)
  5. ^ "Wildlife and Countryside Act 1981". Government of the United Kingdom. 30 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2010. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 19 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2012.