Enrico Dandolo (d. yak. 1107 – ö. 21 Haziran 1205), (İngilizceHenry Dandolo ve LatinceHenricus Dandulus), 1192 yılından ölümüne kadar Venedik Cumhuriyeti 41. Doçesi.

Enrico Dandolo
Enrico Dandolo'nun 19. yüzyılın başlarında yapılan gravürü
Venedik Cumhuriyeti Doçesi (41.)
Doge di Venezia
Hüküm süresi1 Haziran 1192 – Mayıs 1205
12 yıl 11 ay 13 gün
Önce gelenOrio Mastropiero
Sonra gelenPietro Ziani
Doğumyak.1107
Venedik
ÖlümMayıs 1205 (yaş 97)
Konstantinopolis (modern İstanbul)
DefinAyasofya, İstanbul
Eş(ler)iKontessa
Dandolo'nun Ayasofya'daki mezar taşı.

Körlüğü, dindarlığı, uzun yaşamı ve açgözlü zekâsı ile hatırlanır. Ayrıca 90 yaşında Dördüncü Haçlı Seferi'nin Bizans İmparatorluğu'na yöneltilip Konstantinopolis'in Bizanslılardan alınarak Latinler tarafından yağmalanması ile sonuçlanan olaylar dizisi konusunda kötü bir ünü vardır.

Yaşamı değiştir

Doçe olmadan hayatı değiştir

Yaklaşık 1107'de Venedik'te Doce olarak Ordelafo Faliero hüküm sürmekte iken Venedik'te San Luca adasında yaşayan önemli bir patrisiyen zengin Venedikli sülalesinin mensubu olarak doğmuştur.[1]

Doçelik dönemi değiştir

Mayıs 1205'te Konstantinopolis'te öldükten sonra Ayasofya'nın üst galerisine gömülmüştür. İstanbul Latin işgalinden kurtulup Bizans tarafından yeniden başkent ilan edildiğinde Bizans kaynaklarına göre kemikleri intikam için mezardan çıkartılıp, kırılıp Haliç'e atılmıştır. Osmanlı kaynakları ise İstanbul'un fethinden sonra bu mezarın yeniçeriler tarafından açıldığını içerisinde bir tane miğferin bulunduğunu yazmaktadır.[1]

 
Enrico Dandolo büstü, Veneto PanteonuHeykeltıraş: Antonio Bianchi (1847)

Ayrıca bakınız değiştir

Kaynakça değiştir

  1. ^ a b Madden, Thomas F. (2003). Enrico Dandolo & the rise of Venice. Baltimore: Johns Hopkins University. ISBN 978-0801885396. 

Dış kaynaklar değiştir

  • Norwich, John Julius (1999) A History of Venice. New York: Vintage Books, ISBN 0-679-72197-5 (İngilizce)
  • da Mosto, Andrea (1983), Dogi di Venezia nella vita pubblica e privata. Floransa:A. Martello (İtalyanca)
  • Dumler, Helmut (2001), Venedig und die Dogen. Düsseldorf:Artemis & Winkler ISBN 978-3538071162 (Almanca)

Dış bağlantılar değiştir

  • Giorgio Cracco, (1986) "Dandolo, Enrico" Dizionario Biografico degli Italiani, Cilt 32 Online: ([1] 4 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.) (İtalyanca)
Resmî unvanlar
Önce gelen:
Orio Mastropiero
Venedik Doçesi
1192 – 1205
Sonra gelen:
Pietro Ziani