Ebu Harise bin Alkame
Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Eylül 2022) |
Ebu Harise bin Alkame (aynı zamanda Abdulharis bin Alkame olarak da bilinir), Necran Piskoposu ve Arap Yarımadası'nda bulunan Necran'daki (bugünkü Yemen) Roma Kilisesi'nin resmi temsilcisiydi. İslam'ın Peygamberi Muhammed zamanında hayattaydı ve ünlü Mübahele Olayı'nda bir mektup alışverişinde bulunmuş ve Muhammed ile karşılaşmıştı.
| Ebu Harise bin Alkame | |
|---|---|
| Necran Piskopos | |
| Kilise | Erken Hristiyanlık |
Hikaye değiştir
İslami kaynaklara göre, Muhammed, Hicretin 9.yılında Piskopos Abdulharis bin Alkame'ya bir mektup göndererek Piskoposun Hristiyan takipçilerini İslam'ın öğretilerini benimsemeye davet etti: "adının Rab olarak İbrahim, İshak ve Yakup'un ... Hepinizin size yaratıkların vesayet çıkıp böylece yerine onun yaratıkları ibadet Allah'a ibadet etmeye davet Allah'a ve vesayet altında gerçekleşecek Allah'ın kendisi… "[1]
Bu mektuba cevaben, Necranlı soylu kabilelerden 24'ü de dahil olmak üzere 60 Hristiyan erkekten oluşan bir heyet, h.10/22-26 Mart 632 tarihleri arasında Medine'de Muhammed'le buluşmak için yola çıktı (belirli tarihler ihtilaflıdır).[1][2][3] Heyette ileri gelen 3 kişi, Piskopos Ebu Harise bin Alkame (din işlerinden sorumlu), Abdulmesih el-Akib (prenslik ve hükûmet işlerinden sorumlu) ve Al-Aiham As-Saiyid (eğitim ve siyasi işlerden sorumlu)'di.
İlahiyat tartışmaları, konunun sonunda İsa'ya, Mesih'e dönmesi ve İsa'nın ne ve kim olduğunun anlaşılması sorusu ile başladı. Muhammed onlara vaaz verdi ve İslam'ı kabul etmelerini istedi. Ancak Hristiyanlar ikna olmadılar ve Mesih'in ilahi olduğuna dair açıklamalarıyla karşılık verdiler.[4]
Hristiyanların Muhammed'in İsa ile ilgili peygamberlik mesajını kabul etme talebini reddetmesi nedeniyle, bir laneti çağırma çağrısı Muhammed tarafından başlatıldı.[5]
Geleneksel anlatıma göre, İsa'nın kim olduğu konusundaki anlaşmazlığı çözemedikten sonra, "Mübahele Ayeti" olarak bilinen şu ayetlerin Muhammed'e indirildiğine inanılmaktadır:[1][6]
<< Sana gelen bu ilimden sonra her kim bu konuda seninle tartışmaya kalkışırsa, de ki: "Gelin, çocuklarımızı ve çocuklarınızı, kadınlarımızı ve kadınlarınızı, kendimizi ve kendinizi çağıralım, sonra da Allah’ın lâneti yalancıların üzerine olsun diye dua edelim." >> Al-i İmran/61.Ayet 19 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Mübahele (Arapça: المباهلة) Arapça بَهَلَ (lanet-Behla) kelimesinden türemiştir. Behala, "lanetlemek" anlamına gelen bir kök fiildir. El-behl (lanet) aynı zamanda su kıtlığı anlamına da gelir. 'Mübahele' terimi, yalan söyleyen veya yalan söyleyen birinden merhameti geri çekmek anlamına da gelebilir.[7] Kuran'da, Necranlılar ve Muhammed arasındaki İsa ile ilgili anlaşmazlığa kesin bir çözüm olarak el-mübahele'den (Allah'ın lanetinin yakarılması) bahsedilmiştir. Allah, Muhammed'e, kimin doğruyu söylediğini belirlemek için Hristiyanları Tanrı'nın lanetini (Mübahele - ayet 3.61) çağırmasını emretti.
Kuran'ın mübahele ayeti, Hristiyanlık ve dahası İslam içindeki Şii ve Sünni ayrımı nedeniyle en tartışmalı ayetlerden biridir. Dini tartışmalarla ilgili yalancıyı lanetlemesi için Tanrı'ya dua etmek eski bir Arap geleneğidir.[4][8][9] Mübahele, Semitik kabileler arasında yaygındı ve İslam öncesi yazılarda bulunmaktaydı.[5]
Mübahele olayı, Kuran'ın merkezi bir Hristiyan doktrini eleştirisinin bir örneğidir: Yeryüzündeki Tanrı Mesih olarak (Enkarnasyon). Bu tarihsel olaydan Müslümanlar, Hristiyan inancının önemli noktalarına meydan okumaya ve eleştirmeye, Hristiyanların kendi doktrinlerini ve uygulamalarını savunup tanımlamaya devam edeceklerdi.[4][6]
Mübahele günü, Mübahele'nin Şiilerin yıllık anma günüdür.
Dış Bağlantılar değiştir
- Mübahale ile ilgili ayrıca bkz 26 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
Ayrıca bakınız değiştir
Kaynakça değiştir
- ^ a b c Mohammad (s) dar Medina (Farsça). Translated by Masoud Ansari. tehran: Jami. 1379. ss. 1091-1103.
- ^ Roman Catholics and Shi'i Muslims: Prayer, Passion, and Politics. University North Carolina: The University of North Carolina Press; Revised ed. edition. 25 Ağustos 2003. ISBN 0807854999. 27 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Ahvaziyan (5 Haziran 2016). "SAFI AL DIN HILLI'S EHTIJAJ IN GHADIRIYAH POEMS AGAINST IBN MOTEZ'S BA'IYEH". Journal of Fundamental and Applied Sciences. 8 (3(S)): 1268. doi:10.4314/jfas.v8i2s.275. 16 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b c Tafsir Ibn Kathir Juz' 3 (Part 3): Al-Baqarah 253 to Al-I-'Imran 92 2nd Edition. 29 Ekim 2009. ISBN 9781861796790.
- ^ a b Mamouri (Sonbahar 2007). "A HISTORICAL EXAMINATION OF THE VERSE MUBAHALA AND ITS KALAMI REFLECTIONS". Shiite Studies. 5 (3(19)): 85 to 100. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b The Church in the Shadow of the Mosque: Christians and Muslims in the World of Islam. Princeton University Press. 4 Nisan 2010. ss. 160-162. ISBN 9781400834020.
- ^ Mubahala dar Medina (Farsça). Translated by mahmoodreza Eftekhar zadeh. Tahran: Resalate Ghalam Publication. 1378.
- ^ La Mubahala de Medine et I'hyperdulie de Fatima, in Louis Massignon, parole donnee (paris: Editions du Seuil, 1983), 147-67
- ^ Encyclopedia of Islam. Checkmark Books. 1 Şubat 2009. s. 124. ISBN 978-0816077458. 26 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.