Cemil Özeren
Cemil Özeren (d. 28 Mayıs 1962, Bandırma - ö. 20 Kasım 2012; Bahçelievler, İstanbul), Türk müzisyen, rock şarkıcısıdır.
Cemil Özeren | |
---|---|
Genel bilgiler | |
Doğum | 28 Mayıs 1962[1] Bandırma, Balıkesir, Türkiye |
Ölüm | 20 Kasım 2012 (50 yaşında) İstanbul, Türkiye |
Tarzlar | Rock |
Meslekler | Müzisyen |
Çalgılar | Bas Gitar |
Etkin yıllar | 1980'ler - 2012 |
İlişkili hareketler | Entalpi, Ayna |
Hayatı ve kariyeri
değiştirEtkilendikleri
değiştirÖzeren, çocukluğundan beri Kafkas melodilerini çok sevdiğini dile getirmiştir.[2] Barış Manço, Cem Karaca, Erkin Koray, MFÖ, Moğollar gibi yerli rock grubu ve müzisyenlerin yanı sıra; Deep Purple, Led Zeppelin gibi yabancı grupları örnek aldığını belirtmiştir. Aynı zamanda Iron Maiden, Manowar ve diğer birçok Heavy metal grubunu da takip ederdi. Ayna grubunun Dön Bak Ayna'ya isimli ikinci albümünde Running Wild grubundan sample almışlardır.[3][4]
Entalpi (Üniversite yılları)
değiştirİzmir Dokuz Eylül Üniversitesi'nde eğitim gördükleri sırada, arkadaşlarıyla ''Entalpi'' adını verdikleri bir Rock grubu kuran Özeren, bu grupta solist ve basçı olarak yer almış; Bir Damla Kan, Artık Hiç Sabah Olmayacak, Tozpembe Hayaller, Papatya gibi Hard Rock ağırlıklı parçalara imza atmıştır. İnciraltı'nda Barış Manço gibi yerli sanatçıların yanı sıra, Deep Purple gibi yabancı Rock ve Heavy Metal gruplarının şarkılarını da söylemişlerdir. Kendi şarkılarıyla birlikte, Child in Time gibi efsaneleşmiş Hard rock şarkılarını da coverlamıştır.[5]
Ayna (1996 - 2002)
değiştirProdüktör Erol Köse'nin, Erhan Güleryüz'e albüm teklifinde bulunması üzerine, Güleryüz de üniversiteden arkadaşı Cemil'e haber vererek grup kurma isteğini dile getirmiştir. Bu teklifi kabul eden Özeren de Bodrum'dan İstanbul'a gelerek Erhan Güleryüz, Can Güney, Alper Çakır ve Ayhan Öztoplu ile birlikte Ayna'yı kurmuşlardır. İlk albümleri olan Gittiğin Yağmurla Gel ile büyük bir başarı yakalayan Ayna grubuyla birlikte; 1996, 1998, 1999 ve 2000 yıllarında Kral Türkiye Müzik Ödülleri'nin ve üç yıl art arda Altın Kelebek Ödülleri'nin sahibi olmuşlardır. Bu yıllar içinde yurt içi ve yurt dışında sayısız konserler vermişlerdir. Erhan Güleryüz ve Erol Köse ortaklığında, 5 albüme (Gittiğin Yağmurla Gel, Dön Bak Ayna'ya, Şarkılar ve Türküler, Çayımın Şekeri, Bostancı Durağı) imza atan Özeren, 2002 yılının sonlarında Erhan Güleryüz'le müzik tarzlarındaki farklılıklardan dolayı Ayna'dan ayrılmıştır. 2004 yılında verdiği bir röportajda aynadan ayrılışını ve geri dönmeyeceğini şu sözlerle ifade etmiştir '' Ayna bitmiştir. Erhan ile artık cennete bile gitmem''[6]
Solo çalışmaları (2008 - 2012)
değiştirÖzeren, 2004 yazında stüdyoda solo albüm üzerinde çalışırken, stüdyoya gelen Destan grubunun solisti Hakan'ın beraber albüm yapma teklifi üzerine, Destan'a tek şarkıyla katılır ancak bu grupla da müzikal anlamda uyuşmaz. İlerleyen yıllarda nihayet hayalindeki müziği yapma şansı bulan müzisyen, müzik zevkine uygun kadroyu toplayarak oluşturduğu Cem-i Cümle isimli grubuyla konserlere çıkmıştır. Grup, ''Sahibinden Satılık'' isimli albüm üzerinde çalıştıklarını duyurmuş, ancak bu albüm yarım kalmıştı. 2012 yılının yaz aylarında ise değişen kadroyla İstanbul isimli single parçasını dinleyicisiyle buluşturdu. Single'ın ardından Antalya'da konser veren Özeren, sevenlerine yeni çalışmaların ve konserlerin geleceğini de söylemiş, fakat tedavisini gördüğü siroz hastalığı nedeniyle bu isteği gerçekleşememiştir. Aynı yılın kasım ayında ise bir süredir yattığı hastanede öldü.
Kaynakça
değiştir- ^ "Cemil Özeren (her zaman bizimlesin)". Tarkan Coll.com. 13 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2013.
- ^ [1] 7 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Ayna grubunun ilk İstanbul konseri (1997)
- ^ [2] 7 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. chamber of lies
- ^ [3] 7 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ışığa doğru
- ^ [4] 7 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Cemil Özeren - Child in Time / Deep Purple cover (1985)
- ^ "Erhanla artık cennete bile gitmem". Sabah Gazetesi. 20 Eylül 2024. Erişim tarihi: 21 Kasım 2012.