Cassiodorus
Cassiodorus, tam adı Flavius Magnus Aurelius Cassiodorus (d. y. 490, Scylletium, Bruttium, Ostrogot Krallığı - ö. y. 585, Scylletium yakınlarında, Vivarium Manastırı), tarihçi, devlet adamı ve keşiş[1]. Barbar tehdidinin belirdiği dönemde Roma kültürünün korunmasında önemli bir rol oynamıştır.
| Cassiodore | |
|---|---|
 | |
| Doğum | Magnus Aurelius Cassiodorus 485 Scolacium, Catanzaro, Calabria |
| Ölüm | 580 Squillace veya Copanello, Vivarium monastırı |
| Meslek | Praefectus praetorio (533) sonra Patricius (538) |
| Dil | Latin |
| Tür | Medîh, Tarihyazımı |
| Edebî akım | şiir |
| Önemli eser |
|
Hayatı değiştir
Cassiodorus, Catanzaro yakınlarındaki Scylletium'de Suriye asıllı bir ailede dünyaya geldi.[2][3] Ailesinin önceki kuşakları önemli bakanlık görevleri yapmıştı.[4] Büyük dedesi Vandalların saldırılarına karşı Güney İtalya kıyılarının savunmasında komutanlık yapmış, dedesi Roma elçisi olarak Attila ile görüşmüş, kendisiyle aynı adı taşıyan babası İtalya kralı Odoacer'in hizmetinde yer almıştı.[4]
İtalya'da Ostrogot krallarının egemenliği döneminde quaestor (konsül yardımcısı) (507-511), konsül (514) ve Theodoric'in ölümü üzerine de magister officiorum (yönetim ve saray hizmetleri başkanı) (526) olarak görev yaptı. Athalaric'in yönetimi sırasında 533'te imparatorluk muhafız birliği komutanı oldu.
540'tan az sonra emekliye ayrıldı ve Roma kültürünü yaşatmak amacıyla Vivarium Manastırı'nı kurdu.[4]
Eserleri değiştir
Büyük bir yazar ve bilgin değildi. Hristiyan ve pagan yazarların yazmalarını toplayarak Vivarium Manastırı'ndaki keşişlere kopya ettirdi. Bu girişimi sonraki yüzyıllarda başka yerlerdeki çalışmalara da örnek oldu.
Yapıtları iki grupta toplanabilir. Birinci grubu oluşturan tarihsel ve siyasi yapıtları, Theodoric, Athalaric, Theodat ve Vitiges adına kaleme aldığı, 537'de (ya da az sonra) 12 kitap halinde yayımlanan 468 resmî mektup ve belge ile muhafız alay komutanlığı sırasında yayımladığı emirleri içeren Variae ve Hz. Adem'den 519'a kadarki dönemin tarihini anlatan Chronicon'dur (519). İlahiyat ve dilbilgisi konularının işlendiği ikinci grupta ise, Augustinus ve Claudianus Mamertus'tan esinlenerek ruhun doğası ve ölümden sonra yaşama değindiği De anima (Ruh Üzerine) ile, belki de en önemli yapıtı olan Institutiones divinarum et saecularium litterarum (Dinsel ve Din Dışı Edebiyatın Kurumları) yer alır.
Keşişler için yazılan Institutiones divinarum et saecularium litterarum'un ilk bölümünde kutsal metinlerin incelenmesini ele alır; Hristiyanlığın kurucularından ve tarihçilerinden bahseder. Orta Çağda yaygın biçimde yararlanılan ikinci bölüm ise, yedi sanatın özlü bir açıklamasını yapar ve Kitabı Mukaddes'in anlaşılması için gerekli sayılan bir tür pagan bilgiler ansiklopedisi niteliği taşır.[5]
Cassiodorus'un 93 yaşındayken sekiz dilbilgisi yazarının yapıtlarından derlediği De orthographia (İmla Üzerine) sonradan kaybolmuş yapıtlarından aktarmalar içerdiği için önemlidir.[6][7] Bir başka yapıtı olan De artibus ac disciplinis liberalium litterarum (Beşeri Bilimler) adlı kitabında Orta Çağ başlarındaki müzik kuramının başlıca kaynaklarından biri olan Institutiones musicae (Müzik Kurumları) yer alır.
Kaynakça değiştir
- ^ Hıristiyanlık Tarihi. David F. Wright. Yeni Yaşam Yayınları. 2004. s. 225. ISBN 975 8318 86 1.
- ^ Nicholson, Oliver (19 Nisan 2018). The Oxford Dictionary of Late Antiquity (İngilizce). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-256246-3. 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
- ^ Christensen, Arne Søby (2002). Cassiodorus, Jordanes and the History of the Goths: Studies in a Migration Myth (İngilizce). Museum Tusculanum Press. ISBN 978-87-7289-710-3. 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
- ^ a b c Frassetto 2003, s. 103.
- ^ "Cassiodorus", Encyclopædia Britannica Fifteenth Edition, 1994.
- ^ O'Donnell, James J. (1995). "Cassiodorus – Chapter 7: Old Age and Afterlives". 7 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2019.
- ^ "Cassiodorus | Historian, Statesman, and Monk". Encyclopædia Britannica. 22 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2019.