Candombe, Afrika kölelerinden gelen Uruguay'a ait bir müzik ve dans türüdür. Uruguay kültürünün önemli bir parçası olarak düşünülmüş ve UNESCO tarafından insanlığın Dünya Kültür Mirası olarak kabul edilmiştir.[1] Candombe, daha az ölçüde Arjantin, Paraguay ve Brezilya'da da uygulanmaktadır. Arjantin'de Buenos Aires, Santa Fe, Paraná ve Corrientes'de bulunabilir. Paraguay, Asuncion yakınlarındaki Fernando de la Mora'daki Kamba Kua'da (Camba Cua) bu geleneği sürdürüyor. Ayrıca Brezilya'da hala dini karakterini korumaktadır ve Minas Gerais eyaletinde bulunabilir.

Candombe
Kültürel kökenleriBantu Afrikalıları
Önemli çalgılarCandombe davulları
Popülerlikworldwide, most popular in Uruguay
Alt tarzlar
Candom beat, candombe caz
Bölgesel tarzlar
Montevideo (Uruguay), Buenos Aires, Santa Fe, Entre Ríos, Corrientes (Arjantin), Minas Gerais (Brezilya)
Diğer konular
Uruguay Candombe'si UNESCO tarafından Somut olmayan kültürel miras listesine eklenmiştir, Las Llamadas, Candombe Comparsas

Bu Uruguay müzik türü üç farklı davul üzerine kurulmuştur: chico, repique ve piyano davulları. Bu müzik tarzı, genellikle "Llamadas" ve "Desfile Innaugural del Carnaval" adlı dans geçit törenlerinde Uruguay'ın Montevideo şehrinde şubat aylarında yapılan karnaval sırasında çalınmaktadır.

Kökenleri değiştir

 
Candombe Montevideo Uruguay

Yaygın kökenleri değiştir

Montevideo Siyahi cemaati tarihçisi George Reid Andrews'e göre, 19. yüzyılın ortalarından sonra daha genç siyahlar, Mazurka gibi Avrupa'daki danslar için Candombe'yi terk ettiler. Bu arada beyazlar, siyahların adımlarını ve hareketlerini taklit etmeye başladı. Kendilerini Los Negros olarak adlandırdılar ve 1860'larda ve 1870'lerde üst sınıf Porteño'lar yüzlerini karartıp her yıl gerçekleştirilen karnaval alaylarından birini oluşturdular.

Afrika kökenli Uruguaylılar her pazar ve yılbaşı, Noel, Saint Baltasar, Rosary Virgin ve Saint Benito gibi özel tatillerde Candombe dansları organize etti. Davulları hareketlendirmek için ateş yakıp Montevideo'daki Barrio Sur ve Palermo gibi bazı yerlerde gece boyunca Candombe müziği çaldılar. Geçit törenindeki tipik karakterler, eski Montevideo şehrinde kölelik zarfında var olan eski beyaz sahipleri temsil etmekteydi. Bu, özgürlük için isyan ruhuyla ve Afrika kökenlerini hatırlamanın bir yolu olarak yaşam biçimleriyle alay etmekti.

 
Uruguay candombe'si çalan bir müzik topluluğu.

1877'de Mondongo'nun Afro-Arjantinlileri tarafından Candombe'nin hareketi ve stilini şekillendiren ve bir kucaklaşma yerine birbirinden ayrı dans eden çiftler ile Tango adı verilen yeni bir dans oluşturdular. Buenos Aires'in ilk yüksek tirajlı popüler gazetesinde 19 Eylül'de yayımlanan bir makalede kendini "Viejo Tanguero" olarak tanımlayan bir adam bunu yazdı. 1883'te yayınlanan bir kitapta Ventura Lynch - Buenos Aires Eyaletinin dans ve folklorunun önemli bir öğrencisi; Afro-Arjantinli dansçıların, Afro-Arjantinlerin dans mekanlarına uğrayan Compadritos ya da sert çocuklar üzerindeki etkisini belirtti ve "Milonga, siyahilerin kendi mekânlarında danslarını alaya alan Compadritos tarafından oynandı." diye yazdı. Lynch'in raporu, Robert Farris Thompson tarafından "Tango: The Art of Love" çalışmasında kırsal Gauchos'un değil şehirli Compadritos'un Milonga'yı oynadığı şeklinde yorumlanmıştır.[2]

 
Montevideo Uruguay'daki Candombe Günü'nde comparsa

Uruguay'da değiştir

19. yüzyılın üçüncü on yılında Candombe kelimesi Montevideo'da ortaya çıkmaya başladı ve Afrika kökenli kişiler tarafından kurulan kendi kendine yardım dans topluluklarına atıfta bulunmaktaydı. Terim, Kongocadilinde "siyahlara ait" demektir. Montevideo'da bir dans, bir müzik veya cemaat olmaktan öte anlam taşımaktaydı.[3] Candombe dansı, çeşitli Afrika geleneklerinin yerel bir karışımıydı. Uruguay'da Candombe, "Llamadas" ve "Desfile Innaugural del Carnaval" adlı dans geçit törenlerinde Uruguay'ın Montevideo şehrinde şubat aylarında yapılan karnaval sırasında Uruguay Candombe'si çalan bir müzik topluluğu için de kullanılmaktadır.

Arjantin'de değiştir

 
Aziz John gecesinde bir şenlik ateşi yakınında Cannedbe Porteño çalan Afro-Arjantinliler (noche de San Juan), 1938.

Candombe, Afrika kültürüne yabancı olmayan Arjantin'de belirli karakteristik değişimlerle gelişti. 1580'den beri Buenos Aires'te bir siyah Afrika kölesi mevcuttu. Sarıhumma ve Arjantin'deki siyah nüfusu ortadan kaldıran ve neredeyse kültürlerini silip süpüren Paraguay Savaşı gibi olaylar yüzünden buradaki siyahilerin nüfusu azaldı.[4]

Bugün çoğunlukla San Telmo ve Montserrat olarak adlandırılan güney bölgelerinde bulunan Buenos Aires'te, kalabalıklar dansı uygulamak üzere toplandılar.

Çalgılar ve müzik özellikleri değiştir

 
Uruguay'daki Candombe davulları
 
Uruguay'da candombe karakterleri temsil eden Colonia del Sacramento sanatı
 
12 candombe

UNESCO'nun İnsanlığın Somut Olmayan Kültürel Mirası Temsilcisi Listesi'nde 2009'da yazıldı. Candombe, Montevideo'da Afrika kökenli toplulukların kimliğinin simgesi ve gurur kaynağıdır.

Candombe'nin müziği, Cuerda adı verilen bir grup davulcu tarafından çalınır. Kovan biçimli davullar, boyut ve işlevlerine göre isimlendirilmektedir:

  • chico, ritmik sarkaçlı olarak kullanılır, küçük boyutta ve yüksek seslidir.
  • repique, orta boyuttadır, candombe'nin ritimini doğaçlama ifadelerle süslemektedir.
  • piano, en büyük boyutudur, dikey veya elektrikli basınkine benzer bir işlev görmektedir.

Kaynakça değiştir

Notlar
  1. ^ "The Candombe and its socio-cultural space: a community practice". 4 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2017. 
  2. ^ Thompson, 2006, pp. 129–130.
  3. ^ Thompson, 2005. pp. 96–97.
  4. ^ "The return of "exiled" Candombe/ El regreso del Candombe desterrado". 20 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2017. 
Bibliyografi
  • Andrews, George Reid (1980). The Afro-Argentines of Buenos Aires, 1800–1900.
  • Collier, Cooper, Azzi and Martin (1995). Tango! The Dance, the Song, the Story. Thames and Hudson, Ltd. pages 44, 45. 978-0-500-01671-8
  • Thompson, Robert Farris (2005). Tango The Art History of Love. Pantheon Books. 978-0-375-40931-8
  • Cirio, Norberto Pablo (2008). Ausente con aviso. ¿Qué es la música afroargentina?. In Federico Sammartino y Héctor Rubio (Eds.), Músicas populares : Aproximaciones teóricas, metodológicas y analíticas en la musicología argentina. Córdoba: Universidad Nacional de Córdoba, pages 81–134 and 249-277.
  • Cirio, Norberto Pablo (2011). Hacia una definición de la cultura afroargentina. In Afrodescendencia. Aproximaciones contemporáneas de América Latina y el Caribe. México: ONU, pages 23–32. https://web.archive.org/web/20160818173431/http://www.cinu.mx/AFRODESCENDENCIA.pdf.

Dış bağlantılar değiştir