Birinci Tırnovo İsyanı

(Birinci Tarnovo İsyanı sayfasından yönlendirildi)

Birinci Tırnovo İsyanı (Bulgarca: Parvo tarnovsko vastanie), eski Bulgar devletinin başkenti olan Tırnovo'da 1598'de patlak veren ve Osmanlı ordusu tarafından sert bir şekilde bastırılan Osmanlı yönetimine karşı bir Bulgar ayaklanmasıydı.

İsyanın yayıldığı bölgeler

Ayaklanma; Bulgar tüccarların, dini liderlerin ve halk liderlerinin organize olmasıyla ortaya çıkmıştı. Dini katılımcılar; Tırnovo Başpiskoposu Dionysus Rallis, Lofça Piskoposu Theophanes, Rusçuk Piskoposu Yeremya, Şumnu Piskoposu Spyridon ve Methodius adlı piskopostu. Ragusalı Pavel Dordiç ve Sorkoceviç kardeşlerden oluşan yerel tüccarlar ve Nikopollü soylu Theodore Ballina da katılanlar arasındaydı. Trakya eliti ve diğer yüksek rütbeli din adamları da planlanan ayaklanmaya destek veriyordu. Dordiç, Avusturya, Erdel ve Eflâk ile ilişkiler kurdu ve 1597'de Viyana'da isyan için plan yaptı.

Orta Çağ'da Bulgaristan'ı yöneten Şişman Hanedanının soyundan geldiği iddia edilen bir kişi, Bulgaristan'ın Çar'ı (Şişman III) ilan edildi. Tırnovo yaklaşık 12.000 kişilik bir Bulgar ordusu ile kısa bir sürede kurtuldu.

Bununla birlikte, Osmanlı İmparatorluğu, ayaklanma çıktığı zaman Avusturya ile savaştaydı. Ancak bu durum Osmanlı'nın çıkan isyana tepki göstermesine mani olmadı. Osmanlı ordusu, ayaklanmayı bastırmak için harekete geçti ve vahşi bir şekilde kenti geri aldı. Birinci Tırnovo İsyanı'nda ölenlerin sayısı belli değil, fakat kısmi bilgilere göre, Ohri bölgesi başpiskoposu öldürülmüş, Sofya ve Nice'a gelen Avusturyalı gezginler ise gittikleri bölgede yığınla cesetlerin olduğunu ve bu cesetlerin önemli bir kısmının kafalarının kopmuş olduğunu belirtiler.

Sonuç olarak yaklaşık 16.000 Bulgar, Osmanlı topraklarından ayrıldı ve Eflâk'a yerleşmek için Tuna'yı geçti.

Ayrıca bakınız değiştir