Bey'at el-İmam (Arapçaبيعة الإمام), Zerka, Ürdün'de kurulmuş Selefi bir örgüttü. 1993 yılında Ebu Musab ez-Zerkavi ile Ebu Muhammed el-Makdisi tarafından kurulmuş olan grup, mensuplarının Mart 1994'te tutuklanıp cezaevine gönderilmesiyle dağılmıştı.

Geçmişi değiştir

Sovyet güçlerine karşı verilen mücadeleye katılma amacıyla gittiği Afganistan'dan 1993 yılı başlarında ülkesine dönen Ebu Musab ez-Zerkavi, Afganistan'dan dönen diğer kişiler gibi İstihbarat Genel Müdürlüğü tarafından izlenmekteydi.[1] Bu süreçte tanıştığı ve fikirlerinden etkilendiği Ebu Muhammed el-Makdisi'nin 2004 yılında yazdığı mektuba göre ez-Zerkavi, Zerka'ya döndükten "hemen sonra" kendisini ziyaret etti ve ülkenin farklı yerlerinde verdikleri vaazlarla alakalı olarak birlikte çalıştılar. Bu dönemde el-Makdisi, ez-Zerkavi'nin akıl hocası pozisyonundaydı. 1993 yılı itibarıyla yeni hedeflerini, "kâfir rejimler" olarak gördükleri İsrail ile Ürdün hükûmeti olarak belirlemişlerdi.[2]

29 Mart 1994'te ez-Zerkavi'nin, beş gün sonra ise el-Makdisi'nin, Ürdünlü güvenlik güçleri tarafından tutuklanarak Amman ilindeki çöllerde yer alan Sivaka Cezaevi'ne konulmasıyla grup dağılmış oldu. 3 Ağustos 1994'te, mahkemede verdiği ilk ifadelerinde, kendisi ve el-Makdisi'nin Bey'at el-İmam'ı nasıl kurdukları konusunda bilgiler verdi. İfadelerine göre el-Makdisi, dinî konularla ilgili olarak grubu bilgilendirmekte ve Ürdün hükûmetine karşı nefret söylemlerinde bulunmaktaydı. Bunların ana teması, her bir bireyin Kur'an'da bahsedilen hükümlere göre yaşaması gerekliliği ve özellikle Ürdün hükûmeti olmak üzere Arap hükûmetlerinin bu gerekliliği yerine getirmediğinden devrilmesi zorunda olduğuydu. Grubun liderliğini el-Makdisi üstlenirken, ez-Zerkavi daha çok askerî faaliyetlerden sorumluydu. Ebu el-Kassam ise yapılanmanın üçüncü ismi konumundaydı. El-Makdisi'nin söylemleri doğrultusunda ez-Zerkavi, gerek evinde gerekse camilerde, grup üyeleriyle buluşmaya ve üye sayısını arttırmaya başladı. Bu sıralarda patlayıcılarla ilgili birtakım girişimlerde de bulunduğunu ifade eden ez-Zerkavi, asla gerçekleşmese de Arap dergisi el-Vatan el-Arabi'nin Paris'te bulunan editörü Velid Ebu Zehir'e "Noel hediyesi" olarak içerisinde patlayıcı bulunan bir mektup gönderme düşüncesinin de olduğunu söyledi. İşgal ettiği Kuveyt'ten çekilirken Irak kuvvetlerinin bıraktığı cephaneleri temin eden el-Makdisi, bunları, İsrail'e karşı düzenleyecekleri saldırılarda kullanmak istediğini itiraf etti. Ez-Zerkavi ise bunları "Siyonistler tarafından işgal edilmiş bölgelerde" intihar saldırıları düzenleme amacıyla kullanmayı düşündüğünü belirtti. Bu amaç doğrultusunda da Süleyman Talib Demre ile Abdülhadi Dağlas'ı da İsrail-Ürdün sınırında bir intihar saldırısı düzenlemeleri yönünde ikna etse de, Dağlas'ın Ürdünlü güvenlik güçleri tarafından tutuklanması ile birlikte Demre de planı uygulamaktan vazgeçmişti. İfadesinde, Ürdünlü istihbaratçıların kendilerini izlediğinin farkında olduğunu söyleyen el-Zerkavi, kaçmayı düşündüklerini de ekledi. Soruşturma sırasında askerî savcı Mahmud Ubeydat tarafından sanıklara, yasadışı örgüt üyeliği, izinsiz bir şekilde patlayıcı ve silahlar bulundurma, kimlik belgelerinde sahtecilik ve krala hakaret suçlamaları yöneltildi. Ez-Zerkavi, 31 Ağustos 1994'te "izinsiz bir şekilde patlayıcı ve silahlar bulundurma ile sahte bir pasaport hazırlayıp bunu kullanma" suçlamalarını kabul ederken el-Makdisi ise cephanelerin Ürdün içerisinde kullanılmayacağını, yalnızca İsrail'e karşı devam eden direnişte kullanılacağını ifade etmişti. Bu provokasyonlar grubun daha fazla gözlemlenmesinin yanı sıra, sabah yoklamalarından muaf olmaları ya da üniforma giymek zorunda olmamalı gibi birtakım ayrıcalıklara sahip olmasına da yol açmaktaydı.[3][4] 27 Kasım 1996'da, örgüt üyesi olduğu tespit edilen 15 kişi, 15 yıllık hapis cezasına çarptırıldı.[5][4]

Grubun, kendisini tanımlamak için resmî olarak kullandıkları bir ad yoktu ve kendilerinden gayrıresmî olarak Cemaatu'l Tevhit ya da daha çok Cemaatu'l Muvahhidin olarak bahsetmekteydi. El-Makdisi de "istihbarat servislerinin bize taktığı, uydurma bir isimdi" diyerek bu ismin kullanılmasını reddetmekteydi.[4]

Kaynakça değiştir

Özel
  1. ^ Brisard 2005, ss. 27, 31.
  2. ^ Brisard 2005, ss. 31-35.
  3. ^ Brisard 2005, ss. 35-41.
  4. ^ a b c Wagemakers, Joas (Kış 2014). "A Terrorist Organization that Never Was: The Jordanian "Bay'at al-Imam" Group". Middle East Journal (İngilizce). 68 (1). Orta Doğu Enstitüsü. ss. 59-75. JSTOR 43698561. 
  5. ^ Brisard 2005, ss. 41, 43.
Genel