Bari Kuşatması, Orta Çağ sırasında 1068 ile 1071 arasında Robert Guiscard komutasında İtalyan Norman kuvvetlerinin, İtalya'da ana Bizans kalesi ve İtalya Katepanlığı'nın başkenti Bari şehrini kuşatmalarıdır. Kuşatma 5 Ağustos 1068 günü başlamış ve Robert Guiscard'ın şehre girmesiyle 16 Nisan 1071 günü ele geçirilmiştir. Böylece İtalya'daki Bizans hükümranlığı, I. Justinianus'un fethinden beş yüzyıl sonra nihayetinde son bulmuştur.

Bari Kuşatması
Bizans-Norman savaşları
Tarih5 Ağustos 1068 - 15 Nisan 1071
Bölge
Sonuç Mutlak Norman zaferi, Bizanslılar Güney İtalya'dan çekildiler.
Taraflar
İtalyan Normanlar Bizans İmparatorluğu
Komutanlar ve liderler
Robert Guiscard Mihail Maurikas
Avartuteles
Stephen Pateran
Güçler
Norman ordu ve filosu, büyüklüğü bilinmemektedir Bari garnizonu, diğer Bizans destek kuvvetleri ve 20 gemi
Kayıplar
Ağır kayıplar Siviller dahil ağır kayıplar

Tarih değiştir

Arka plan değiştir

1060'a gelindiğinde Puglia'daki sadece birkaç kıyı kenti hala Bizans'ın elinde idi. Önceki birkaç on yıl boyunca, Normanlar güney İtalya'daki mülklerini arttırmıştı ve şimdi de İslam toprağı olan Sicilya'nın fethine odaklanmadan önce Bizanslıların yarımadadan tamamen çıkarılmalarını amaçlıyorlardı.

Böylece büyük askeri birlikler Sicilya'dan çağrıldı ve Conversano Kontu Geoffrey komutasında Otranto kuşatıldı.[1]

Kuşatma değiştir

Bir sonraki hamle, 5 Ağustos 1068'de Bizans kenti Bari'ye kuşatan Robert Guiscard'ın büyük bir orduyla birlikte gelişiydi. Şehirde iki hizip vardı: biri Bizans imparatorluğuna bağlılığını korumak isteyenler, diğerleri ise Norman yanlılarıydı. Norman birlikleri yaklaştığında, Bizans yanlıları üstün geldi ve yerel baronlar kentin kapılarını kapattılar ve askeri yardım almak için imparator Romen Diyojen'e Bisantius Guirdeliku liderliğinde bir elçilik heyeti gönderdiler. Robert tarafından önerilen müzakere teklifi reddedildi.[2]

Otranto, Ekim ayında Normanların eline geçti,[1]


Kaynakça değiştir

Özel
  1. ^ a b Ravegnani, Giorgio (2004). I bizantini in Italia (İtalyanca). Bologna: Il Mulino. s. 201. 
  2. ^ Guillelmus Apuliensis, Gesta Roberti Wiscardi
Genel