Antik Yunanistan'da kadın

Kadın Antik Yunan'da ebedi küçük gibi görülmüştür, hiçbir yasal yetkisi yoktur. On beş yaşından itibaren babası tarafından evlendirilebilir. Asla bir mal edinemez. Eğitimiyse daha çok ev işleriyle ilgilidir.

Kendi odası ve harem, erkeklerinkinden ayrıdır. Nadiren dışarı çıkar, dinsel bayramlar ile aile bayramlarına gidişi hariç dışarı çıkışlarında kendisine hep eşlik edilir.

Ama yine de o, evinin hanımıdır ve de evin tüm işlerinden sorumludur. Örneğin, beslenme, konserve ve tuzlamalar, yün ve ketenin hazırlanması, post ve derilerin temizlenip terbiye edilmesi, giysi ve örtülerin dokunup yapılması, nakış işleri... Çocukların bakımını da unutmamak gerekir. Ailenin annesi olarak kadın derin saygı görür ve manevi bir otoriteye sahiptir.

Mütevazı ailelerde kadın, elbette hareme çekilerek yaşayacak değildir; ailenin ürünlerini agorada pazarlayan manav, balıkçı, çerçi vs. görevleri üstlenen de odur.

Sparta rejimi kadına önemli ölçüde özgürlük tanır. Öyle görünüyor ki MÖ 4. yüzyıldan itibaren yani Sparta'nın Atina'yı yenmesi sonunda kadınlar kamusal yaşamda daha aktif olmuşlardır.

Tapınmalarda ayini yöneten çoğunlukla erkektir, ama rahibeler de mevcuttur. Hatta Thesmophoria gibi bazı bayramlar rahibeler içindir. Diğer bayramlar da onlara açıktır. Özellikle giz ayinlerine ve Dionysos bayramlarına kalabalıkça katılmaktadırlar.

Kaynakça

Yunan ve Roma Mitolojisi (Colette Estin - Helene Laporte)