Ali Galib Bey (1849-1919)

(1849-1919)

Ali Galib Bey (1849-1919) Osmanlı Devleti'nin son döneminde birçok büyükelçilik görevleri,bir valilik ve bir de hükûmet nazırlığı görevlerinde bulunmuş bir devlet adamıydı.[1]

1849 doğumlu Ali Galib Bey'in ilk büyükelçilik görevi Atina'dadır. Bu görevi Mart 1891-Temmuz 1892 tarihleri arasında yürüttükten sonra 1893 yılının Ocak ayında Tahran Büyükelçiliğine atandı. Bu görevi tam iki yıl sürdürdü. 1895 yılının Ocak ayında Tahran Büyükelçiliğinden doğrudan doğruya Viyana Büyükelçiliğine gönderildi. Tam 1 yıl sonra da 1896 yılının Ocak ayında Berlin Büyükelçisi oldu. Berlin Büyükelçiliği sırasında Osmanlı Devleti'nin düştüğü ekonomik sıkıntı dolayısıyla elçilik maaşları ve borçlarını ödeyemez ve duruma geldi. 1897 yılının Kasım ayında görevini bırakarak İstanbul'a gelen Ali Galib Bey padişah II. Abdülhamid tarafından azledildi.[2]

Padişahın gözünden düşen Ali Galib Bey ancak II. Meşrutiyet'in ilanından sonra tekrar devlet hizmetine geri dönebildi. 1908'in Aralık ayında Osmanlı Ayan Meclisi üyesi oldu. Ağustos 1908-Şubat 1909 tarihleri arasında Posta ve Telgraf Nazırı olarak görev yaptı.[3] Oradan da Aydın Valiliğine gönderildi. Şubat-Mart 1909 tarihlerinde 2 ay kadar Aydın valiliği görevini yaptı. 1919 yılında öldü.

İstanbul Rumelihisarı tepelerinde Ali Galib Bey'e ait Mimar Kemaleddin tarafından yapılmış iki adet köşk bulunmaktadır.[4]

Kaynakça değiştir

  1. ^ Son Dönem Osmanlı Erkan ve Ricali (1839 - 1922) Prosopografik Rehber, Sinan Kuneralp, ISIS Press, İstanbul, ISBN 9784281181, 1999
  2. ^ Sultan Dismisses Galib Bey, Who Left Berlin For Lack of Salary, New York Times,11 Kasım 1897
  3. ^ "Osmanlı Posta Bürokrasisi, Erkan Tural, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi, Cilt: 28 Sayı: 46, 2009" (PDF). 17 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 29 Eylül 2011. 
  4. ^ "Mimar Kemalleddin Bey'in Eserleri, Gazi Üniversitesi". 7 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2011.