Akad kraliyet ünvanı
Akad ya da Mezopotamya kraliyet ünvanı, Akad Dönemi'nden Yeni Babil İmparatorluğu'nun (kabaca MÖ 2334 ila 539) çöküşüne kadar antik Mezopotamya'daki hükümdarlar tarafından üstlenilen kraliyet unvanları ve sıfatları anlamına gelir. Daha sonraki Ahameniş ve Seleukos dönemlerindeki kısıtlı kullanımları da kapsar. Unvan ve rütbeler, kraldan krala farklılık göstermiş ve krallar arasındaki benzerlikler genellikle bir kralın kendisini, bir öncekiyle aynı konuma getirme konusundaki açık tercihinden kaynaklanmıştır. Akadca šar kibrāt erbetti ("Dünyanın Dört Köşesinin Kralı") ve šar kiššatim ("Evrenin Kralı") ve Neo-Sümerce šar māt Šumeri u Akkadi ("Sümer ve Akad Kralı") gibi bazı unvanlar, birkaç farklı imparatorluk aracılığıyla bin yıldan fazla bir süre kullanımda kalmışken diğerleri yalnızca tek bir kral tarafından kullanılmıştır.
Akadca konuşan Asur ve Babil krallıkların, daha önceki kralların unvanlarını ve unsurlarını korumuş fakat yeni kraliyet geleneklerini uygulayarak farklı Akad unvan tarzları geliştirmiştir. Asur kraliyet unvanlarında, vurgu tipik olarak kralın gücü ve kuvvetine verilirken Babil kraliyet unvanları, genellikle kralın koruyucu rolüne ve dindarlığına odaklanır. Hem Asur hem de Babil'i kontrol eden hükümdarlar (bazı Yeni Asur krallarının yaptığı gibi) genellikle her ikisinin özelliklerini birleştiren "melez" unvanlar kullanmıştır. Bu tür melez unvanlar, Yeni Babil İmparatorluğu'nun çöküşünün ötesinde Akad unvanlarının bilinen tek örnekleri için de kaydedilmiş ve bu unvanlar, Ahameniş İmparatorluğu'dan Büyük Kiros ile Seleukos İmparatorluğu'dan I. Antiohos tarafından da kullanılmış ve bu hükümdarlar da kendi kraliyet ideolojilerinin bazı yönlerini unvanlarına yansıtmıştır.