Agathon
Agathon, "iyi", "en yüce" anlamlarında kullanılan Yunanca kavram. Özellikle ahlak felsefesinde üzerinde en çok durulan temel kavramlardan biri olan "agathon" bir ülkünün ulaşabileceği en iyi, en yüce aşamayı ifade eder.
Kavramın gelişimi değiştir
Sokrates'ten itibaren felsefe dağarcığında yer bulan "agathon" kavramını Platon, "iyi"yi, "gerçeğin ve doğrunun kaynağı"nı tarif etmekte kullanmış,[1] Aristoteles Platon'un bu tarifini eleştirerek "agathon"u "erdemle uyum" olarak tanımladığı "mutluluk"la özdeşleştirmiş,[2] kavram Stoacılar ve Yeni Platonculuk üzerinden Hıristiyanlığa ulaşmıştır.[3]