Eurovision Şarkı Yarışması'nda Fransa

Fransa, Eurovision Şarkı Yarışması'na ilk kez 1956 yılında, France Télévisions isimli kamusal yayın kuruluşunun Avrupa Yayın Birliği'nin aktif bir üyesi olmasının ardından katılmıştır. Fransa, Almanya, Belçika, Hollanda, İsviçre, İtalya ve Lüksemburg ile birlikte yarışmaya ilk katılan yedi ülkeden birisi olmuştur.

Fransa
Flag
YayıncıFrance 2
Eski yayıncılar
Ulusal seçim etkinliği
Ulusal final
  • 1957-1959
  • 1961
  • 1970
  • 1973
  • 1976-1981
  • 1983-1987
  • 1999-2000
  • 2005-2007
  • 2014
  • 2021-2022
  • Destination Eurovision
  • 2018-2019
Görevlendirme
  • 1960
  • 1962-1969
  • 1971-1972
  • 1975
  • 1988-1998
  • 2001
  • 2004
  • 2008-2013
  • 2015-2017
  • 2020
  • 2023-2024
Katılım
Katılım68
İlk katılım1956
En iyi sonuç1.: 1958, 1960, 1962, 1969, 1977
En kötü sonuçSonuncu: 2014
Dış bağlantılar
France 2 sayfası
Resmî sitedeki Fransa sayfası

Fransa yarışmaya 1956 yılından beri altmış defa katılmış ve 1958 (André Claveau tarafından seslendirilen "Dors, mon amour" ile), 1960 (Jacqueline Boyer tarafından seslendirilen "Tom Pillibi" ile), 1962 (Isabelle Aubret tarafından seslendirilen "Un premier amour" ile), 1969 (Frida Boccara tarafından seslendirilen "Un jour, un enfant" ile) ve 1977 (Marie Myriam tarafından seslendirilen "L'oiseau et l'enfant" ile) yıllarında olmak üzere beş kez galip olmuştur. Ülkenin en kötü sonucu ise 2014 yılında Twin Twin'in seslendirdiği "Moustache" isimli şarkı ile sonuncu olmuştur. Ülke, 1974 ve 1982 yıllarında olmak üzere iki defa yarışmadan uzak kalmıştır.

Fransa, Eurovision Şarkı Yarışması'na üç kez ev sahipliği yapmıştır. Yarışma iki kez Cannes'da (1959 ve 1961), bir kez Paris'te (1978) yapılmıştır.

Organizasyon değiştir

Birkaç Fransız yayımcı Eurovision Şarkı Yarışması tarihinde Fransız yayımcılığını üstlenmiştir. Eskiden RTF (1956-64), ORTF (1965-74) ve TF1 (1975-81) kanalları üstlenmiş, 1983 yılından beri France Télévisions kanalı Fransa'nın Eurovision Şarkı Yarışması'ndaki katılımını üstlenmiştir. Final yayımcılığını France 2 (1983-98,2015) ve France 3 (1999-2014) kanalları üstlenmiş, yarı finalleri ise France 4 (2005-10) ve France Ô (2011 günümüz) kanalları üstlenmiştir. Son olarak 2015 yılından beri France 2 kanalı Fransa'nın final yayımcılığını ve temsilci seçme görevini üstlenmiştir.

Yarışma tarihi değiştir

Fransa Eurovision'un en başarılı ülkelerinden birisi olup beş kez kazanmış, dört kez ikinci ve yedi kez üçüncü olmuştur. Fransa 1960 ile 1993 yılları kazanan ülkeler arasında en fazla kazanan ülke özelliğine sahipti. Dahası 1991 yılında "C'est le dernier qui a parlé qui a raison" adlı şarkısıyla Amina kazanmaya çok yakınken hatta İsveç ile birincilik kazanmış fakat o zamanın kurallarına göre en çok on iki puanı alan kazanmasından dolayı birinciliği İsveç'e kaptırmıştır. Oysa Bugünü kurallarına göre Fransa, İsveç'ten daha fazla ülkeden puan aldığı için kazanması gerekiyordu. Bir yıl önce, Fransa "White and Black Blues" adlı şarkısıyla Joëlle Ursull yeniden kazanmaya yakındı fakat İrlanda ile ikinciliği paylaşmıştır.

Ancak, Son yıllarda Fransa'nın sonuçları biraz hayal kırıklığına yol açmıştır. 1998 yılından beri Televoting uygulaması getirilmiş, bu uygulama getirildikten sonra Fransa son 10 sırada yer almaya başlamış, 18. (2003 ve 2008), 19. (1999), 22. (2006, 2007 ve 2012), 23. (2000, 2005 ve 2013), 24. (1998) ve 25. (2013) sonuçlarını elde etmiştir. 2014 yılında ise 2 puanla sonuncu olmuş, böylece Fransa tarihinde ilk kez sonuncu olmuştur.

Fransa'nın son yıllardaki olumsuz sonuçların yanında iyi sonuç elde ettiği yıllarda vardır. Bunlar; 2001 yılında Kanadalı şarkıcı Natasha St-Pier'in seslendirdiği "Je n'ai que mon âme" adlı şarkıyla Fransa'ya 4.lük getirmiş, o yıl fanlar ve bahis şirketleri tarafından kazanmaya yakın isim olarak görmüşlerdir. İyi sonuç 2002 yılında da devam etmiş, Sandrine François'in seslendirdiği "Il faut du temps" adlı şarkı 5. olmuş, o yıl Uluslararası Marcel Bezençon Ödülleri'nde basın ödülünü almıştır. Sonunda Olumlu deneyimlerin gelmesi 2008 yılında Sébastien Tellier'in katılmasıyla devam etmiş, yarışma Fransız basını tarafından önemli bir gelişme haline gelmiş, Böylece Önemli isimlerin gelecekte Fransa'yı temsil etmelerinin önü açılmıştır. Bu sonuç Moskova'da yapılan 2009 yarışmasında ülkesini temsil eden Fransız Süperstar Patricia Kaas'ın temsil etmesiyle bu olay kanıtlanmış oldu. Patricia yarışmada 8. olmuş, Marcel Bezençon Ödülleri'nde artistlik ödülünü kazanmış, ayrıca önceki kazananların oylaması sonucunda o yıl yarışmayı kazanan isim olarak belirlenmiştir.

Devam etmediği yıllar değiştir

Fransa ilk kez katıldığı 1956 yılından bu yana 1974 ve 1982 yılları olmak üzere iki kez yarışmadan uzak kalmıştır. 1974 yılında yarışma için yarışacak şarkı ve şarkıyı seçmiş, Fransa cumhurbaşkanı Georges Pompidou yarışma haftası yaşamını yitirmesinden dolayı yarışmadan çekilmek zorunda kalmıştır.[1] Eğer Fransa katılsaydı "La vie à vingt-cinq ans" adlı şarkısıyla Dani yarışacaktı.

Kasım 1981'de, TF1 kanalı 1982 Eurovision Şarkı Yarışması'na katılmayı reddetmiş, kanalın eğlence müdürü Pierre Bouteiller; "Şarkılar hakettiği yerlerde olamıyor, yetenek yokluğu ve şarkıların sıradanlığı derece yapıyor. Eurovision anlamsızlık anıtıdır" şeklinde yorumda bulunmuştur.[2] Antenne 2 kanalı halktan gelen tepkiler üzerine TF1 kanalının çekilmesinin ardından 1983 yarışmasından sonra yarışmayı devralmıştır.

Fransa ve "Büyük Beşli" değiştir

1998 yarışmasından bu yana, yarışma için en çok finansal kaynağı sağlayan beş referans ülkesi (Almanya, Birleşik Krallık, Fransa, İtalya ve İspanya) ön elemelere katılmadan, doğrudan finalde yarışmaktadır. 2011 yılında İtalya'nın yarışmaya geri dönüşüne dek ise dört referans ülkesinin ismi "Büyük Dörtlü" olarak biliniyordu.

Katılımlar değiştir

Tablo anahtarı
1 Birinci
2 İkinci
3 Üçüncü
Sonuncu
X Katılımcı seçildi ama katılmadı
Gelecek etkinlik
Yıl Katılımcı Dil Şarkı Final Puanlar Yarı Puanlar
1956 Mathé Altéry Fransızca "Le temps perdu" 2a
Bilinmiyor
Yarı final yok
Dany Dauberson Fransızca "Il est là" 2a
1957 Paule Desjardins Fransızca "La belle amour" 2 17
1958 André Claveau Fransızca "Dors, mon amour" 1 27
1959 Jacques Philippe Fransızca "Oui, oui, oui, oui" 3 15
1960 Jacqueline Boyer Fransızca "Tom Pillibi" 1 32
1961 Jean-Paul Mauric Fransızca "Printemps, avril carillonne" 4 13
1962 Isabelle Aubret Fransızca "Un premier amour" 1 26
1963 Alain Barrière Fransızca "Elle était si jolie" 5 25
1964 Rachel Fransızca "Le chant de Mallory" 4 14
1965 Guy Mardel Fransızca "N'avoue jamais" 3 22
1966 Dominique Walter Fransızca "Chez nous" 16 1
1967 Noëlle Cordier Fransızca "Il doit faire beau là-bas" 3 20
1968 Isabelle Aubret Fransızca "La source" 3 20
1969 Frida Boccara Fransızca "Un jour, un enfant" 1 18
1970 Guy Bonnet Fransızca "Marie-Blanche" 4 8
1971 Serge Lama Fransızca "Un jardin sur la terre" 10 82
1972 Betty Mars Fransızca "Comé-comédie" 10 81
1973 Martine Clemenceau Fransızca "Sans toi" 15 65
1975 Nicole Rieu Fransızca "Et bonjour à toi l'artiste" 4 91
1976 Catherine Ferry Fransızca "Un, deux, trois" 2 147
1977 Marie Myriam Fransızca "L'oiseau et l'enfant" 1 136
1978 Joël Prévost Fransızca "Il y aura toujours des violons" 3 119
1979 Anne-Marie David Fransızca "Je suis l'enfant soleil" 3 106
1980 Profil Fransızca "Hé, hé M'sieurs dames" 11 45
1981 Jean Gabilou Fransızca "Humanahum" 3 125
1983 Guy Bonnet Fransızca "Vivre" 8 56
1984 Annick Thoumazeau Fransızca "Autant d'amoureux que d'étoiles" 8 61
1985 Roger Bens Fransızca "Femme dans ses rêves aussi" 10 56
1986 Cocktail Chic Fransızca "Européennes" 17 13
1987 Christine Minier Fransızca "Les mots d'amour n'ont pas de dimanche" 14 44
1988 Gérard Lenorman Fransızca "Chanteur de charme" 10 64
1989 Nathalie Pâque Fransızca "J'ai volé la vie" 8 60
1990 Joëlle Ursull Fransızca "White and Black Blues" 2 132
1991 Amina Fransızca "C'est le dernier qui a parlé qui a raison" 2 146
1992 Kali Fransızca, Haiti Kreyolu "Monté la riviè" 8 73
1993 Patrick Fiori Fransızca, Korsikaca "Mama Corsica" 4 121 Kvalifikacija za Millstreet
1994 Nina Morato Fransızca "Je suis un vrai garçon" 7 71 Yarı final yok
1995 Nathalie Santamaria Fransızca "Il me donne rendez-vous" 4 94
1996 Dan Ar Braz & l'Héritage des Celtes Bretonca "Diwanit Bugale" 19 18 11 55
1997 Fanny Fransızca "Sentiments songes" 7 95 Yarı final yok
1998 Marie Line Fransızca "Où aller" 24 3
1999 Nayah Fransızca "Je veux donner ma voix" 19 14
2000 Sofia Mestari Fransızca "On aura le ciel" 23 5
2001 Natasha St-Pier Fransızca, İngilizce "Je n'ai que mon âme" 4 142
2002 Sandrine François Fransızca "Il faut du temps" 5 104
2003 Louisa Baïleche Fransızca "Monts et merveilles" 18 19
2004 Jonatan Cerrada Fransızca "À chaque pas" 15 40 "Büyük Dörtlü" üyesi
2005 Ortal Fransızca "Chacun pense à soi" 23 11
2006 Virginie Pouchain Fransızca, İngilizce "Il était temps" 22 5
2007 Les Fatals Picards Fransızca, İngilizce "L'amour à la française" 22 19
2008 Sébastien Tellier Fransızca, İngilizce "Divine" 18 47
2009 Patricia Kaas Fransızca "Et s'il fallait le faire" 8 107
2010 Jessy Matador Fransızca "Allez! Ola! Olé!" 12 82
2011 Amaury Vassili Korsikaca "Sognu" 15 82 "Büyük Beşli" üyesi
2012 Anggun Fransızca, İngilizce "Echo (You and I)" 22 21
2013 Amandine Bourgeois Fransızca "L'enfer et moi" 23 14
2014 Twin Twin Fransızca "Moustache" 26 2
2015 Lisa Angell Fransızca "N’oubliez Pas" 25 4
2016 Amir Haddad Fransızca, İngilizce "J'ai cherché" 6 257
2017 Alma Fransızca ''Requiem'' 12 135
2018 Madame Monsieur Fransızca "Mercy" 13 173
2019 Bilal Hassani Fransızca, İngilizce "Roi" 16 105
2020[a] Tom Leeb Fransızca, İngilizce "The Best in Me" İptal edildi
2021 Barbara Pravi Fransızca "Voilà" 2 499
2022 Alvan ve Ahez Bretonca "Fulenn" 24 17
2023 La Zarra Fransızca "Évidemment" 16 104
2024 Slimane Fransızca "Mon amour"
  1. ^ 2020 yarışması 2019-20 Koronavirüs salgını nedeniyle iptal edildi.

Ev sahiplikleri değiştir

Yıl Şehir Yer Sunucu
1959 Cannes Palais des Festivals Jacqueline Joubert
1961
1978 Paris Palais des Congrès Denise Fabre ve Léon Zitrone

Marcel Bezençon ödülleri değiştir

Press Award

Yıl Şarkı Şarkıcı Final Sonucu Puanlar Ev Sahibi şehir
2002 "Il faut du temps" Sandrine François 5 104 Tallinn

Şarkıcı ödülü (Voted by previous winners)

Yıl Şarkı Şarkıcı Final Sonucu Puanlar Ev Sahibi şehir
2009 Patricia Kaas "Et s'il fallait le faire" 8 107 Moskova

Besteci ödülü

Yıl Şarkı Besteci(ler)
Sözyazarı (l) / Müzik (m)
Şarkıcı Final
Sonucu
Puanlar Ev Sahibi şehir
2011 "Sognu" Daniel Moyne (m), Quentin Bachelet(m)
and Jean-Pierre Marcellesi (l), Julie Miller (l)
Amaury Vassili 15 82 Düsseldorf

Yorumcu ve Oyları Okuyanlar değiştir

Yıl Yorumcu Oyları okuyan Ref.
Final Yarı-final
1956 Michèle Rebel Yarı final yok Oyları okuyan yok
1957 Robert Beauvais Claude Darget
1958 Pierre Tchernia[3] Armand Lanoux
1959 Claude Darget[4] Marianne Lecène
1960 Pierre Tchernia[5] Armand Lanoux
1961 Robert Beauvais[6]
1962 Pierre Tchernia André Valmy
1963 Armand Lanoux
1964 Robert Beauvais Jean-Claude Massoulier
1965 Pierre Tchernia[7]
1966 François Deguelt
1967 Pierre Tchernia
1968
1969
1970
1971 Georges de Caunes Oyları okuyan yok
1972 Pierre Tchernia
1973
1974 Katılmadı
1975 Georges de Caunes Marc Menant
1976 Jean-Claude Massoulier
1977 Georges de Caunes
1978 Léon Zitrone[8] Patrice Laffont
1979 Marc Menant Fabienne Égal
1980 Patrick Sabatier
1981 Denise Fabre
1982 Andre Torrent Katılmadı
1983 Léon Zitrone Nicole André
1984
1985 Patrice Laffont Clémentine Célarié
1986 Patricia Lesieur
1987 Patrick Simpson-Jones Lionel Cassan
1988 Lionel Cassan Catherine Ceylac
1989 Marie-Ange Nardi
1990 Richard Adaridi Valérie Maurice
1991 Léon Zitrone Daniela Lumbroso
1992 Thierry Beccaro Olivier Minne
1993 Patrice Laffont
1994 Laurent Romejko
1995 Olivier Minne Thierry Beccaro
1996 Laurent Broomhead
1997 Frédéric Ferrer and Marie Myriam
1998 Chris Mayne, Laura Mayne Marie Myriam
1999 Julien Lepers
2000
2001 Marc-Olivier Fogiel, Dave Corinne Hermès
2002 Marie Myriam
2003 Laurent Ruquier, Isabelle Mergault Sandrine François
2004 Laurent Ruquier, Elsa Fayer Yayın yok Alex Taylor
2005 Julien Lepers, Guy Carlier Peggy Olmi Marie Myriam
2006 Michel Drucker, Claudy Siar Peggy Olmi, Eric Jean-Jean Sophie Jovillard
2007 Julien Lepers, Tex Peggy Olmi, Yann Renoard Vanessa Dolmen
2008 Julien Lepers, Jean-Paul Gaultier Cyril Hanouna
2009 Cyril Hanouna, Julien Courbet Yann Renoard
2010 Cyril Hanouna, Stéphane Bern Audrey Chauveau
2011 Laurent Boyer, Catherine Lara Audrey Chauveau, Bruno Berberes Cyril Féraud
2012 Cyril Féraud, Mireille Dumas Amaury Vassili
2013 Marine Vignes
2014 Cyril Féraud, Natasha St-Pier Elodie Suigo
2015 Stéphane Bern, Marianne James Mareva Galanter, Jérémy Parayre Virginie Guilhaume
2016 Marianne James, Jarry Élodie Gossuin
2017 Stéphane Bern, Marianne James, Amir
2018 Stéphane Bern, Christophe Willem, Alma Christophe Willem, André Manoukian
2019 Stéphane Bern, André Manoukian Sandy Héribert, André Manoukian Julia Molkhou
2021 Stéphane Bern, Laurence Boccolini Laurence Boccolini Carla
2022 Élodie Gossuin
2023 Anggun, André Manoukian Anggun

Fotogaleri değiştir

Ayrıca bakınız değiştir

Kaynakça değiştir

  1. ^ History - Eurovision Song Contest 1974 2 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Eurovision.tv
  2. ^ "1982 Eurovision source in French" (PDF). 20 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2015. 
  3. ^ 3ème Concours Eurovision de la chanson 1958 (Television production) (Fransızca). Hilversum and Paris: Nederlandse Televisie Stichting and Radiodiffusion-Télévision Française. 12 Mart 1958. 30 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2023Institut national de l'audiovisuel vasıtasıyla. 
  4. ^ Arbois, Janick (13 Mart 1959). "Un piètre Grand Prix Eurovision de la chanson". Le Monde (Fransızca). s. 13. ISSN 0395-2037. OCLC 224461606. 6 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2023ProQuest vasıtasıyla.  Geçersiz |url-erişimi=subscription (yardım)
  5. ^ 5ème Concours Eurovision de la chanson 1960 [Eurovision Song Contest 1960] (Television production) (Fransızca). Paris and London: Radiodiffusion Télévision Française ; British Broadcasting Corporation. 5 Mart 1960 – Institut national de l'audiovisuel vasıtasıyla.  Geçersiz |url-erişimi=subscription (yardım)
  6. ^ "Samedi 18 Mars". Télérama (582). 12 Mart 1961. s. 24. 
  7. ^ "Radio-Télévision". Luxemburger Wort (Fransızca ve Almanca). 20 Mart 1965. s. 22. OCLC 1367783899. 19 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2023. 
  8. ^ Didi, Franklin (22 Nisan 1978). "350 millions de téléspectateurs et 200 policiers". Télé 7 Jours (Fransızca). ss. 28-29. 
  9. ^ "FRANCE 2019 : Stéphane Bern, André Manoukian et Sandy Héribert aux commentaires". eurovision-fr.net (Fransızca). 20 Mart 2019. 21 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2019. 
  10. ^ Herbert, Emily (26 Nisan 2019). "France: Julia Molkhou Revealed as Eurovision 2019 Spokesperson". eurovoix.com. 26 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2019. 
  11. ^ "FRANCE 2022 : Stéphane Bern et Laurence Boccolini reconduits pour Eurovision France". Eurovision-fr.net (Fransızca). 26 Temmuz 2021. 26 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2021. 
  12. ^ Farren, Neil (13 Nisan 2022). "France: Élodie Gossuin Revealed as Eurovision 2022 Spokesperson". Eurovoix (İngilizce). 13 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2022. 
  13. ^ "Eurovision". France Télévisions. 13 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2023. 
  14. ^ "Concours Eurovision de la chanson 2023 - Les demi-finales" [Eurovision Song Contest - The semi-finals]. francetvpro.fr (Fransızca). France Télévisions. 18 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2023. 
  15. ^ Granger, Anthony (19 Nisan 2023). "France: Eurovision 2023 Commentators Announced Including Anggun". Eurovoix. 19 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  16. ^ "Eurovision 2023". francetvpro.fr (Fransızca). France Télévisions. 6 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2023. 

Dış bağlantılar değiştir