1973 Formula 1 sezonu

Formula 1 sezonu

1973 FIA Formula 1 Dünya Şampiyonası sezonu
Önceki: 1972 Sonraki: 1974
PilotlarPistlerYarışlar

1973 Formula 1 sezonu, FIA'nın düzenlediği Formula 1 şampiyonasının 27. sezonuydu. 1973 sezonu Dünya Sürücüler şampiyonasını ve yine aynı sezonun F1 Üreticileri Uluslararası Kupasını içeren 15 yarışla yapıldı.[1] Sezon içinde ayrıca Formula 5000 araçlarına da açık iki şampiyona dışı yarış yapıldı. Sezon 28 Ocak'ta başlayıp 7 Ekim'de sona erdi.ve birkaç şampiyona dışı yarışı içeriyordu. Şampiyona 23 Ocak ile 8 Ekim tarihleri arasında düzenlendi.

Jackie Stewart (sağda) kariyerinin üçüncü ve son sürücüler şampiyonluğunu ilan etti. Bu ayrıca Tyrrell'in de son sürücüler şampiyonluğu oldu.
John Player Team Lotus, Lotus 72aracıyla peşpeşe ikinci üreticiler kupasını kazandı.

Tyrrell ile yarışan Jackie Stewart üçüncü sürücüler şampiyonluğuna ulaşırken üreticiler kupasını ise Team Lotus elde etti.[1] Sezonun son yarışında Stewart'ın takım arkadaşı Francois Cevert, antrenmanlarda yaptığı kaza nedeniyle hayatını kaybetti, Tyrrell bu nedenle yarıştan çekilerek şampiyonluğu Lotus'a bıraktı. Stewart da yarıştan sonra daha önceden aldığı emeklilik kararını açıkladı.

Britanyalı Roger Williamson, Hollanda Grand Prix'de geçirdiği kazada hayatını kaybetti. Kaza sonrası yanmaya başlayan aracına pist görevlilerinin müdahale etmekte geç kalması ve takım arkadaşı David Purley'in kendisini araçtan çıkaramaması gibi nedenler Williamson'un hayatına mâl oldu.

Takımlar ve sürücüler

değiştir

1973 Dünya Şampiyonası'nda aşağıdaki takımlar ve sürücüler yarıştı.

Katılımcı Üretici Şasi Motor Lastik Sürücü Yarışlar
  John Player Team Lotus Lotus-Ford 72D

72E

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G   Emerson Fittipaldi Hepsi
  Ronnie Peterson Hepsi
  Elf Team Tyrrell Elf Tyrrell-Ford 005

006

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G   Jackie Stewart Hepsi
  François Cevert Hepsi
  Chris Amon 14-15
  Motor Racing Developments

  Ceramica Pagnossin Team MRD   Hexagon of Highgate

Brabham-Ford BT37

BT42

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G   Carlos Reutemann Hepsi
  Wilson Fittipaldi Hepsi
  Andrea de Adamich 4-6, 8-9
  Rolf Stommelen 11-14
  John Watson 9, 15
  Yardley Team McLaren McLaren-Ford M19A

M19C M23

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G   Denny Hulme Hepsi
  Peter Revson 1-7, 9-15
  Jody Scheckter 3, 8-9, 14-15
  Jacky Ickx 11
  Scuderia Ferrari SpA SEFAC Ferrari 312B2

312B3

Ferrari 001/1 3.0 F12

Ferrari 001/11 3.0 F12

G   Jacky Ickx 1-9, 13
  Arturo Merzario 1-3, 6, 8, 12-15
  Clarke-Mordaunt-Guthrie Racing

  Team Pierre Robert

March-Ford 721G

731

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F

G

  Mike Beuttler 1-7, 9-15
  Reine Wisell 7-8
  STP March Racing Team

  STP March / Wheatcroft Racing   March Racing Team

March-Ford 721G

731

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G   Jean-Pierre Jarier 1-3, 5-8, 12, 14-15
  Henri Pescarolo 4
  Roger Williamson 9-10
  Brooke Bond Oxo - Rob Walker Team Surtees

  Brooke Bond Oxo Team Surtees   Ceramica Pagnossin Team Surtees

  Team Surtees

Surtees FINA-Ford TS9A

TS9B TS14A

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F   Mike Hailwood Hepsi
  Carlos Pace Hepsi
  Luiz Bueno 2
  Andrea de Adamich 3
  Jochen Mass 9, 11, 15
  Marlboro BRM BRM P160C

P160D

BRM P142 3.0 V12 F   Jean-Pierre Beltoise Hepsi
  Clay Regazzoni 1-13, 15
  Niki Lauda Hepsi
  Peter Gethin 14
  Frank Williams Racing Cars Iso-Marlboro-Ford FX3B

IR

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F   Nanni Galli 1-2, 4-6
  Howden Ganley Hepsi
  Jackie Pretorius 3
  Tom Belsø 7
  Henri Pescarolo 8, 11
  Graham McRae 9
  Gijs van Lennep 10, 12-13
  Tim Schenken 14
  Jacky Ickx 15
  UOP Shadow Racing Shadow-Ford DN1 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G   Jackie Oliver 3-15
  George Follmer 3-15
  Brian Redman 15
  Scribante Lucky Strike Racing Lotus-Ford 72D Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F   Dave Charlton 3
  Blignaut Lucky Strike Racing Tyrrell-Ford 004 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G   Eddie Keizan 3
  Embassy Racing Shadow-Ford DN1 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G   Graham Hill 4-15
  Martini Racing Team Tecno PA123/6 Tecno Series-P 3.0 F12 F   Chris Amon 5-6, 9-10, 12
  LEC Refrigeration Racing March-Ford 731 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G   David Purley 6, 9-11, 13
  Hesketh Racing March-Ford 731 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G   James Hunt 6, 8-10, 12-15
  Team Ensign Ensign-Ford N173 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F   Rikky von Opel 8-10, 12-15

Takım ve sürücü değişiklikleri

değiştir
 
Graham Hill yeni katılan Shadow takımından şasi satın aldı ve aracı kendi Embassy Racing renkleriyle boyattı.
 
Ronnie Peterson, Hollanda Grand Prix'de Team Lotus adına yarışırken.

Sezon ortası değişiklikleri

değiştir
  • James Hunt, Monako Grand Prix'de Hesketh Racing'in March 731'iyle F1 kariyerine başladı. Bu takımın da ilk yarışı oldu.
  • Aynı yarışta David Purley de LEC Refrigeration Racing ile kariyerine başladı. Takım kendisine ait olup sponsorluğunu ailesinin buzdolabı şirketi yapıyordu. Hunt gibi Purley de bir March 731 kiraladı. Purley, Hollanda'da yapılan yarışta Roger Williamson'ı yanan aracından kurtarmaya çalıştı ancak başaramadı. LEC takımı 1977'de kendi şasisine döndü.
  • Beş yarış sonra Nanni Galli emekliliğini açıkladı. Frank Williams'ın takımındaki yeri sezonun kalan kısmında yedi farklı pilot tarafından dolduruldu.
  • 1972 Britanya F3 şampiyonu Rikky von Opel, F3 takımı Ensign için bir F1 şasisi aldı.[4] Fransa Grand Prix'sinde ilk yarışlarına çıktılar.
  • Britanya Grand Prix'sinde iki kez Britanya F3 şampiyonu Roger Williamson F1 kariyerine başladı. Ancak ikinci yarışı olan Hollanda Grand Prix'sinde geçirdiği kaza sonucu aracı yanmaya başladı. Yanan aracından çıkamayan Williamson hayatını kaybetti.[5]
  • Rolf Stommelen F1'e dönerek Andrea de Adamich'in Brabham'daki yerini aldı. Britanya Grand Prix'de yaşanan zincirleme kazada ağır yaralandı. Aracından çıkarılması yarım saat sürdü.[6][7][8]
  • Tecno bitime üç yarış kala yaşadığı çeşitli sıkıntılar nedeniyle iflas etti.[9] Pilotları Chris Amon Tyrrell'a geçti ve kendi yarış takımı için hazırlıklara başladı.
Yarış Grand Prix Pist Tarih
1   Arjantin Grand Prix Autódromo Oscar Alfredo Gálvez, Buenos Aires 28 Ocak
2   Brezilya Grand Prix Autodromo de Interlagos, São Paulo 11 Şubat
3   Güney Afrika Grand Prix Kyalami Grand Prix Circuit, Midrand 3 Mart
4   İspanya Grand Prix Montjuïc circuit, Barselona 29 Nisan
5   Belçika Grand Prix Circuit Zolder, Heusden-Zolder 20 Mayıs
6   Monako Grand Prix Circuit de Monaco, Monte Carlo 3 Haziran
7   İsveç Grand Prix Scandinavian Raceway, Anderstorp 17 Haziran
8   Fransa Grand Prix Paul Ricard Circuit, Le Castellet 1 Temmuz
9   Britanya Grand Prix Silverstone Circuit, Silverstone 14 Temmuz
10   Hollanda Grand Prix Circuit Zandvoort, Zandvoort 29 Temmuz
11   Almanya Grand Prix Nürburgring, Nürburg 5 Ağustos
12   Avusturya Grand Prix Österreichring, Spielberg 19 Ağustos
13   İtalya Grand Prix Autodromo Nazionale di Monza, Monza 9 Eylül
14   Kanada Grand Prix Mosport Park, Bowmanville 23 Eylül
15   Birleşik Devletler Grand Prix Watkins Glen International, New York 7 Ekim

Takvim değişiklikleri

değiştir

takvim 12 yarıştan 15'e çıkarıldı:

Diğer değişiklikler:

Kural değişiklikleri

değiştir

Teknik düzenlemeler

değiştir
  • Asgari ağırlık 550 kilogram (1.210 lb)'dan 575 kilogram (1.268 lb)'a yükseltildi.[11]

Sportif düzenlemeler

değiştir
  • Sürücülerin yarışa başlamadan önce bir tam ısınma turu atmaları kural haline getirildi. Önceden grid pozisyonlarının biraz gerisinden hareketlenip kendi pozisyonlarına yönelen pilotlar artık tam tur atmaya başladı.
  • Takımlar için numaralandırma sistemi resmi hale getirildi:
    • Sezonun ikinci yarısından itibaren takım arkadaşları gruplandırıldı: Lotus pilotları 1 ve 2, Tyrrell pilotları 3 ve 4 ve devamı gelecek şekilde düzenlendi.[12] Her numara bir takıma verildi ve takımlar bazı yarışlarda değişiklikler yaptı.
    • Beşinci yarışın ardından oluşan düzen sezonun sonuna kadar devam etti.[13]
    • 1974 sezonu için numaralar 1973 üreticiler şampiyonası sıralamasına göre oluşturuldu. Bunun ardından takımlar numaralarını sürücüler şampiyonluğunu kazanmadıkça veya mevcut sürücüler şampiyonunu takıma katmadan veyahut kendileri ya da başka bir takım şampiyonadan çekilmedikçe değiştiremeyeceklerdi.
  • 1973 sezonunda F1'de ilk defa güvenlik aracı uygulaması başladı. Kanada Grand Prix'de bir Porsche 914 ile güvenlik aracı uygulaması başladı.[14] Ancak bu uygulama 1993'e kadar resmi olarak uygulamaya geçirilmedi.

Sonuçlar ve sıralamalar

değiştir

Grand Prix'ler

değiştir
Yarış Grand Prix Pol pozisyonu En hızlı tur Kazanan sürücü Kazanan takım Lastik Rapor
1   Arjantin Grand Prix   Clay Regazzoni   Emerson Fittipaldi   Emerson Fittipaldi   Lotus-Ford G Rapor
2   Brezilya Grand Prix   Ronnie Peterson   Emerson Fittipaldi

  Denny Hulme

  Emerson Fittipaldi   Lotus-Ford G Rapor
3   Güney Afrika Grand Prix   Denny Hulme   Emerson Fittipaldi   Jackie Stewart   Tyrrell-Ford G Rapor
4   İspanya Grand Prix   Ronnie Peterson   Ronnie Peterson   Emerson Fittipaldi   Lotus-Ford G Rapor
5   Belçika Grand Prix   Ronnie Peterson   François Cevert   Jackie Stewart   Tyrrell-Ford G Rapor
6   Monako Grand Prix   Jackie Stewart   Emerson Fittipaldi   Jackie Stewart   Tyrrell-Ford G Rapor
7   İsveç Grand Prix   Ronnie Peterson   Denny Hulme   Denny Hulme   McLaren-Ford G Rapor
8   Fransa Grand Prix   Jackie Stewart   Denny Hulme   Ronnie Peterson   Lotus-Ford G Rapor
9   Britanya Grand Prix   Ronnie Peterson   James Hunt   Peter Revson   McLaren-Ford G Rapor
10   Hollanda Grand Prix   Ronnie Peterson   Ronnie Peterson   Jackie Stewart   Tyrrell-Ford G Rapor
11   Almanya Grand Prix   Jackie Stewart   Carlos Pace   Jackie Stewart   Tyrrell-Ford G Rapor
12   Avusturya Grand Prix   Emerson Fittipaldi   Carlos Pace   Ronnie Peterson   Lotus-Ford G Rapor
13   İtalya Grand Prix   Ronnie Peterson   Jackie Stewart   Ronnie Peterson   Lotus-Ford G Rapor
14   Kanada Grand Prix   Ronnie Peterson   Emerson Fittipaldi   Peter Revson   McLaren-Ford G Rapor
15   Birleşik Devletler Grand Prix   Ronnie Peterson   James Hunt   Ronnie Peterson   Lotus-Ford G Rapor

Puanlama sistemi

değiştir

İlk altıya girenlere puan verildi. Markalar şampiyonası için her takımın yarışı en yüksek sırada bitiren pilotunun puanı dikkate alındı. Her iki şampiyonada ilk altı yarıştaki en iyi beş, sonraki beş yarıştaki ise en iyi dört sonuç sayıldı.

Parantez içinde olmayan numaralar şampiyonluk puanı, parantez içindekiler ise toplamda elde edilen puanları gösterir. Puanlama aşağıdaki sisteme göre yapıldı:

Pozisyon  1.   2.   3.   4.   5.   6. 
Yarış 9 6 4 3 2 1
Kaynak:[15]

Sürücüler Şampiyonası

değiştir
Poz. Sürücü ARJ

 

BRE

 

GAF

 

İSP

 

BEL

 

MON

 

İSÇ

 

FRA

 

BRİ

 

HOL

 

ALM

 

AVS

 

İTA

 

KAN

 

ABD

 

Puan
1   Jackie Stewart 3 2 1 YD 1 1 5 4 10 1 1 2 4 5 DNS 71
2   Emerson Fittipaldi 1 1 3 1 3 2 12 YD YD YD 6 YD 2 2 6 55
3   Ronnie Peterson YD YD 11 YD YD 3 2 1 2 11 YD 1 1 YD 1 52
4   François Cevert 2 10 NC 2 2 4 3 2 5 2 2 YD 5 YD DNS† 47
5   Peter Revson 8 YD 2 4 YD 5 7 1 4 9 YD 3 1 5 38
6   Denny Hulme 5 3 5 6 7 6 1 8 3 YD 12 8 15 13 4 26
7   Carlos Reutemann YD 11 7 YD YD YD 4 3 6 YD YD 4 6 8 3 16
8   James Hunt 9 6 4 3 YD DNS 7 2 14
9   Jacky Ickx 4 5 YD 12 YD YD 6 5 8 3 8 7 12
10   Jean-Pierre Beltoise YD YD YD 5 YD YD YD 11 YD 5 YD 5 13 4 9 9
11   Carlos Pace YD YD YD YD 8 YD 10 13 YD 7 4 3 YD 18 YD 7
12   Arturo Merzario 9 4 4 YD 7 7 YD 15 16 6
13   George Follmer 6 3 YD DNS 14 YD YD 10 YD YD 10 17 14 5
14   Jackie Oliver YD YD YD 10 YD YD YD YD 8 YD 11 3 15 4
15   Andrea de Adamich 8 YD 4 7 YD YD 3
=[1]   Wilson Fittipaldi 6 YD YD 10 YD 11 YD 16 YD YD 5 YD YD 11 NC 3
17   Niki Lauda YD 8 YD YD 5 YD 13 9 12 YD YD DNS YD YD YD 2
=[1]   Clay Regazzoni 7 6 YD 9 10 YD 9 12 7 8 YD 6 YD 8 2
19   Chris Amon 6 YD YD YD DNS 10 DNS 1
=[1]   Gijs van Lennep 6 9 YD 1
=[1]   Howden Ganley NC 7 10 YD YD YD 11 14 9 9 DNS NC NC 6 12 1
  Mike Hailwood YD YD YD YD YD 8 YD YD YD YD 14 10 7 9 YD 0
  Mike Beuttler 10 YD NC 7 11 YD 8 11 YD 16 YD YD YD 10 0
  Jochen Mass YD 7 YD 0
  Henri Pescarolo 8 YD 10 0
  Graham Hill YD 9 YD YD 10 YD NC 13 YD 14 16 13 0
  Nanni Galli YD 9 11 YD YD 0
  David Purley YD DNS YD 15 9 0
  Jody Scheckter 9 YD YD YD YD 0
  Rolf Stommelen 11 YD 12 12 0
  Jean-Pierre Jarier YD YD NC YD YD YD YD YD NC 11 0
  Luiz Bueno 12 0
  Rikky von Opel 15 13 DNS YD YD NC YD 0
  Tim Schenken 14 0
  Eddie Keizan NC 0
  Roger Williamson YD YD† 0
  John Watson YD YD 0
  Reine Wisell DNS YD 0
  Dave Charlton YD 0
  Jackie PYDorius YD 0
  Graham McRae YD 0
  Peter Gethin YD 0
  Brian Redman DSQ 0
  Tom Belsø DNS 0
Poz. Sürücü ARJ

 

BRE

 

GAF

 

İSP

 

BEL

 

MON

 

İSÇ

 

FRA

 

BRİ

 

HOL

 

ALM

 

AVS

 

İTA

 

KAN

 

ABD

 

Puan
Renk Sonuç
Altın Birinci
Gümüş İkinci
Bronz Üçüncü
Yeşil Puanla bitirdi
Mavi Puansız bitirdi
Sıralamaya dahil edilmedi (NC)
Mor Yarış Dışı (YD)
Kırmızı Sıralama zamanı yok (DNQ)
Siyah Diskalifiye (Dis.)
Beyaz Başlamadı (DNS)
Boş Katılmadı (DNA)
Yaralandı (INJ)
Kabul edilmedi (EX)
Çekildi (WD)
İşaret Anlamı
E En hızlı tur
P Pol pozisyonu
Yarışın %90'ını tamamlamış
pilotlar, yarışı tamamlamış
olarak kabul edilir.
altsimge
sayısı
Sprint sıralamadaki
puan alma derecesi

† Williamson Hollanda Grand Prix'de geçirdiği kaza nedeniyle hayatını kaybetti.

† Cevert Birleşik Devletler Grand Prix sıralama turlarında geçirdiği kaza nedeniyle hayatını kaybetti.

F1 Üreticileri Uluslararası Kupası

değiştir
Poz. Takım ARJ

 

BRE

 

GAF

 

İSP

 

BEL

 

MON

 

İSÇ

 

FRA

 

BRİ

 

HOL

 

ALM

 

AVS

 

İTA

 

KAN

 

ABD

 

Puan
1   Lotus-Ford[16] 1 1 3 1 (3) 2 2 1 2 11 6 1 1 2 1 92 (96)
2   Tyrrell-Ford 2 2 1 2 1 1 (3) 2 5 1 1 2 4 5 DNS 82 (86)
3   McLaren-Ford 5 3 2 4 7 5 1 8 1 4 3 8 3 1 4 58
4   Brabham-Ford 6 11 7 10 4 7 4 3 6 YD 5 4 6 8 3 22
5   March-Ford 10 YD NC 7 11 9 8 6 4 3 15 YD 9 7 2 14
6   Ferrari 4 4 4 12 YD YD 6 5 8 WD WD 7 8 15 16 12
7   BRM 7 6 YD 5 5 YD 9 9 7 5 YD 5 13 4 8 12
8   Shadow-Ford WD 6 3 9 10 14 10 YD 10 8 YD 10 3 13 9
9   Surtees-Ford YD 12 8 YD 8 8 10 13 YD 7 4 3 7 9 YD 7
10   Iso-Marlboro-Ford NC 7 10 11 YD YD 11 14 9 6 10 9 NC 6 7 2
11   Tecno 6 YD WD WD YD YD WD DNS WD 1
  Ensign-Ford WD WD WD 15 13 DNS WD YD YD NC YD 0
Poz. Takım ARJ

 

BRE

 

GAF

 

İSP

 

BEL

 

MON

 

İSÇ

 

FRA

 

BRİ

 

HOL

 

ALM

 

AVS

 

İTA

 

KAN

 

ABD

 

Puan
Kaynak:[17]

Şampiyonada puanı olmayan Ensign takımı resmi FIA sıralamalarında yer almadı.[1]

Şampiyona dışı yarışlar

değiştir

1973'te dünya şampiyonası kapsamına girmeyen, Formula 5000 araçlarının da katılabildiği iki yarış daha yapıldı.

Yarış adı Pist Tarih Kazanan pilot Takımı Rapor
  VIII Race of Champions Brands Hatch 18 Mart   Peter Gethin   Chevron-Chevrolet Rapor
  XXV BRDC International Trophy Silverstone 8 Nisan   Jackie Stewart   Tyrrell-Ford Rapor

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b c d e f g Results of the 1973 FIA International Championships, 1974 FIA Yearbook, Grey Section, sayfa 104-105
  2. ^ E. Young. Forza Amon. A biography of Chris Amon. Harper Collins (2003) Auckland, p. 164-6.
  3. ^ Gill (1976) pp.300-301
  4. ^ Small, Steve (1994). The Guinness Complete Grand Prix Who's Who. Guinness. s. 273. ISBN 0851127029. 
  5. ^ "Roger Williamson Formula One Fatal Crash". YouTube. 12 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ Magazine, Motosport (August 1973). "1973 British GP Race Report". Motorsport Magazine. 15 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2021. 
  7. ^ Fearnley, Paul (27 Haziran 2013). "1973 British GP - I attended". Motorsport Magazine. 29 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2021. 
  8. ^ Henry, Alan (27 Haziran 2013). "1973 British GP - A look back". McLaren. 6 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2021. 
  9. ^ "Tecno, il sogno bolognese della Formula Uno". 6 Kasım 2017. 11 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2021. 
  10. ^ Peter Higham, The Guinness Guide to International Motor Racing, page 71
  11. ^ Steven de Grootte (1 Ocak 2009). "F1 rules and stats 1970-1979". F1Technical.net. 7 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2024. 
  12. ^ "1973 Brazilian Grand Prix Entry list". 30 Ocak 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2025. 
  13. ^ "1973 Belgian Grand Prix Entry list". 30 Ocak 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2025. 
  14. ^ Kathri, Tarun (7 Şubat 2012). "First ever Safety Car in Formula 1 : Rewind to 1973". aaFormula1.com. 7 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2015. 
  15. ^ "World Championship points systems". 8W. Forix. 18 Ocak 2019. 24 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2020. 
  16. ^ Official FIA results, as published in the 1974 FIA Yearbook, Grey Section, page 105, awarded the 1973 International Cup for F1 Manufacturers to "John Player Special"
  17. ^ "1973 - World Championship Result". StatsF1. 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2016.