1961 Formula 1 sezonu


1961 FIA Formula 1 Dünya Şampiyonası sezonu
Önceki: 1960 Sonraki: 1962
PilotlarPistlerYarışlar

1961 Formula 1 sezonu, FIA tarafından düzenlenen Formula 1 şampiyonasının 15. sezonuydu. 12. Dünya Sürücüler Şampiyonasını, 4. F1 Üreticileri Uluslararası Kupasını ve birçok şampiyona dışı yarışa ev sahipliği yaptı. Dünya Şampiyonası, 14 Mayıs ile 8 Ekim 1961 tarihleri arasında sekiz yarışta yapıldı.

Phil Hill (fotoğraf 1966 yılında çekilmiştir) Ferrari'de yarışırken kariyerinin ilk ve tek şampiyonluğunu kazandı.

Ferrari adına yarışan Phil Hill, takım arkadaşı ve rakibi Wolfgang von Trips'in sezonun sondan bir önceki yarışı olan İtalya Grand Prix'sinde hayatını kaybetmesinin ardından kariyerinin ilk ve tek Sürücüler Şampiyonası'nı kazandı. Hill, Amerika doğumlu ilk ve günümüze kadarki tek şampiyon oldu (1978 şampiyonu Mario Andretti Amerikalı olsa da İtalya'da doğmuştu). Ferrari Formula 1'deki ilk Üreticiler Şampiyonluğu'nu kazandı.

Yeni düzenlemeler yalnızca 1.500 cc maksimum kapasiteli doğal emişli motorlara izin veriyordu ve 1957'den 1960'a kadar kullanılan Formula 2 motor kurallarını kabul ediyordu. İngiliz takımları, değişikliğin sezon başlamadan kısa bir süre önce duyurulması nedeniyle sezonu boykot etmekle tehdit etti ancak herhangi bir boykot yapılmadı. Enzo Ferrari de ilk başta karşı çıksa da ilk ortadan motorlu aracı olan 156 "Sharknose"u tasarlayarak sekiz şampiyonluk yarışından beşini kazandı.

Wolfgang von Trips'in yanı sıra bu sezon iki F1 pilotu daha hayatını kaybetti: Modena Autodrome'daki bir test sırasında İtalyan Giulio Cabianca ve şampiyona dışı Silver City Trophy yarışında Britanyalı Shane Summers yaptıkları kazalar sonucu öldü.

Takımlar ve sürücüler

değiştir

1961 sezonunda aşağıdaki takımlar ve pilotlar yarıştı. Bütün takımlar Dunlop lastiklerini kullandı.

Takım Üretici Şasi Motor Sürücü Yarışlar
  Porsche System Engineering Porsche 787<bɾ>718/2 Porsche 547/3 1.5 F4   Jo Bonnier Hepsi
  Dan Gurney Hepsi
  Hans Herrmann 1, 6
  Scuderia Colonia Lotus-Climax 18 Climax FPF 1.5 L4   Michael May 1, 4, 6
  Wolfgang Seidel 3, 5-7
  Equipe Nationale Belge Emeryson-Maserati 61 Maserati Tipo 6 1.5 L4   Olivier Gendebien 1
  Lucien Bianchi 1
Lotus-Climax 18 Climax FPF 1.5 L4 3
  Willy Mairesse 3
Emeryson-Climax 61   André Pilette 7
  Camoradi International Cooper-Climax T53 Climax FPF 1.5 L4   Masten Gregory 1-5
  Ian Burgess 6
Lotus-Climax 18 2-5
  Owen Racing Organisation BRM-Climax P48/57 Climax FPF 1.5 L4   Tony Brooks Hepsi
  Graham Hill Hepsi
  R.R.C. Walker Racing Team Lotus-Climax 18<bɾ>18/21<bɾ>21 Climax FPF 1.5 L4   Stirling Moss Hepsi
Ferguson-Climax P99 5
  Jack Fairman 5
  Yeoman Credit Racing Team Cooper-Climax T53 Climax FPF 1.5 L4   John Surtees Hepsi
  Roy Salvadori 4-8
  Cooper Car Company Cooper-Climax T55
T58
Climax FPF 1.5 L4
Climax FWMV 1.5 V8
  Jack Brabham Hepsi
  Bruce McLaren Hepsi
  Team Lotus Lotus-Climax 21
18
18/21
Climax FPF 1.5 L4   Jim Clark Hepsi
  Innes Ireland 1, 3-8
  Trevor Taylor 2
  Willy Mairesse 4
  UDT Laystall Racing Team Lotus-Climax 18
18/21
Climax FPF 1.5 L4   Cliff Allison 1, 3
  Henry Taylor 1, 3-5, 7
  Lucien Bianchi 4-5
  Juan Manuel Bordeu 4
  Masten Gregory 7-8
  Olivier Gendebien 8
  Scuderia Ferrari SpA SEFAC Ferrari 156 Ferrari 178 1.5 V6
Ferrari 188 1.5 V6
  Richie Ginther 1-7
  Phil Hill 1-7
  Wolfgang von Trips 1-7
  Olivier Gendebien 3
  Willy Mairesse 6
  Ricardo Rodríguez 7
  Scuderia Serenissima Cooper-Maserati T51 Maserati Tipo 6 1.5 L4   Maurice Trintignant 1, 3-4, 6-7
De Tomaso-OSCA F1 OSCA 372 1.5 L4   Giorgio Scarlatti 4
De Tomaso-Alfa Romeo Alfa Romeo Giulietta 1.5 L4   Nino Vaccarella 7
  Ecurie Maarsbergen Porsche 718 Porsche 547/3 1.5 F4   Carel Godin de Beaufort 2-7
  Hans Herrmann 2
  H&L Motors Cooper-Climax T53 Climax FPF 1.5 L4   Jackie Lewis 3-7
  Tony Marsh Lotus-Climax 18 Climax FPF 1.5 L4   Tony Marsh 3, 5-6
  Scuderia Centro Sud Cooper-Maserati T53
T51
Maserati Tipo 6 1.5 L4   Lorenzo Bandini 3, 5-7
  Massimo Natili 5, 7
  Bernard Collomb Cooper-Climax T53 Climax FPF 1.5 L4   Bernard Collomb 4, 6
  Tim Parnell Lotus-Climax 18 Climax FPF 1.5 L4   Tim Parnell 5, 7
  Gerry Ashmore Lotus-Climax 18 Climax FPF 1.5 L4   Gerry Ashmore 5-7
  Louise Bryden-Brown[1] Lotus-Climax 18 Climax FPF 1.5 L4   Tony Maggs 5-6
  Gilby Engineering Gilby-Climax 61 Climax FPF 1.5 L4   Keith Greene 5
  FISA Ferrari 156 Ferrari 178 1.5 V6   Giancarlo Baghetti 4
  Scuderia Sant'Ambroeus Ferrari 156 Ferrari 178 1.5 V6   Giancarlo Baghetti 5, 7
  J.B. Naylor JBW-Climax 59 Climax FPF 1.5 L4   Brian Naylor 7
  Fred Tuck Cars Cooper-Climax T45 Climax FPF 1.5 L4   Jack Fairman 7
  Scuderia Settecolli De Tomaso-OSCA F1 OSCA 372 1.5 L4   Roberto Lippi 7
  Isobele de Tomaso De Tomaso-Alfa Romeo F1 Alfa Romeo Giulietta 1.5 L4   Roberto Bussinello 7
  Pescara Racing Team Cooper-Maserati T45 Maserati Tipo 6 1.5 L4   Renato Pirocchi 7
  Gaetano Starrabba Lotus-Maserati 18 Maserati Tipo 6 1.5 L4   Gaetano Starrabba 7
  Hap Sharp Cooper-Climax T53 Climax FPF 1.5 L4   Hap Sharp 8
  John M. Wyatt III Cooper-Climax T53 Climax FPF 1.5 L4   Roger Penske 8
  J. Wheeler Autosport Lotus-Climax 18/21 Climax FPF 1.5 L4   Peter Ryan 8
  Jim Hall Lotus-Climax 18 Climax FPF 1.5 L4   Jim Hall 8
  J. Frank Harrison Lotus-Climax 18 Climax FPF 1.5 L4   Lloyd Ruby 8
  Momo Corporation Cooper-Climax T53 Climax FPF 1.5 L4   Walt Hansgen 8

Takım ve sürücü değişiklikleri

değiştir
 
John Surtees (no. 12), Reg Parnell Racing'de Tony Brooks'un (no. 5) yerini aldı.
 
Phil Hill (no. 1) ve Wolfgang von Trips (no. 3), takım arkadaşı ve şampiyona rakipleri idi. Von Trips sondan bir önceki yarışta ölümcül bir kaza geçirdi.
  • Porsche, Jo Bonnier ve Dan Gurney ile ilk tam sezonuna giriş yaptı.
  • BRM, gelecek şampiyon Graham Hill'in yanına Tony Brooks ile anlaştı. Geçmiş senelerde kendi motorlarını üreten takım bu seneki kural değişiklikleri nedeniyle bir Coventry Climax ünitesi satın aldı. Team Lotus ve Cooper ile aynı olan motora rağmen bu takımlarla performans açısından farklı bir sezon geçirdiler.
  • John Surtees, Lotus fabrika takımından ayrılarak Reg Parnell'e Brooks'un yerine geçti. Lotus, Surtees'in yerine birini almadı ve faaliyetlerini iki araca düşürdü.
  • 1960'ta sadece birer yarışta mücadele eden Aston Martin ve Vanwall bu sezon öncesi faaliyetlerini sonlandırdı.
  • Maserati fabrika takımını 1958'de geri çekmişti ancak bazı takımlar 1948 üretimi 250F şasilerini kullanmaya devam ediyordu. Bu yıl itibarıyla takım sadece motor tedarikçiliği yapmaya başladı.

Sezon ortası değişiklikleri

değiştir
No. Grand Prix Pist Tarih
1   Monako Grand Prix   Circuit de Monaco, Monte Carlo 14 Mayıs
2   Hollanda Grand Prix   Circuit Zandvoort, Zandvoort 22 Mayıs
3   Belçika Grand Prix   Circuit de Spa-Francorchamps, Stavelot 18 Haziran
4   Fransa Grand Prix   Reims-Gueux, Gueux 2 Temmuz
5   Britanya Grand Prix   Aintree Motor Racing Circuit, Merseyside 15 Temmuz
6   Almanya Grand Prix   Nürburgring, Nürburg 6 Ağustos
7   İtalya Grand Prix   Autodromo Nazionale di Monza, Monza 10 Eylül
8   Birleşik Devletler Grand Prix   Watkins Glen International, New York 8 Ekim

Takvim değişiklikleri

değiştir

Kural değişiklikleri

değiştir

Teknik düzenlemeler

değiştir

F1 yönetimi 1957-60 arası kullanılan F2 motor düzenlemelerini uyarlayarak yalnızca 1.500 cc maksimum kapasiteli doğal emişli motorlara izin verdi.[11][12][13][14][15]

  • Minimum kapasite ise 1.300 cc (79 cu in) olarak belirlendi.
  • Minimum ağırlık başta 500 kg (1.100 lb) olarak belirlenmişti ancak sonra 450 kg (990 lb)'ye düşürüldü.
  • Araca yarış sırasında kayganlaştırıcı (yağ, su) eklemek yasaklandı.
  • Tekerleklerin gövde ile kapanması yasaklandı.

Güvenlik düzenlemeleri

değiştir

Güvenlik tedbiri olarak bazı teknik yenilikler zorunlu hale getirildi.[12][14][15]

  • Denge çubuklarının sürücülerin omuzlarından daha geniş olması ancak başlarından daha yukarı ya da ileri çıkmasının yasaklanması kararlaştırıldı.
  • Sürücü koltuğa oturduğunda direksiyonundan başlatabildiği otomatik marş motorları getirildi.
  • Yangına önlem olarak ana elektrik şalteri getirildi.
  • Ön tekerleklerde bağımsız işletilebilen çift frenleme sisteme getirildi, böylece bir fren sorunu oluşması halinde ön frenlerin aracı yavaşlatabilmesi sağlandı.
  • Emniyet kemerini takmak halen isteğe bağlı olsa da bazı emniyet kemeri bağlantıları getirildi.
  • Yakıt tankı doldurucularının gövde panelinden dışarı çıkamaması ve yakıt ikmali sırasında dışarı hava çıkabilmesi için yeterince geniş olmaları sağlandı.

Sportif düzenlemeler

değiştir

Yarış galibine verilen puan sekizden dokuza çıkarıldı.[14][15][16]

Sonuçlar ve sıralamalar

değiştir

Grand Prix

değiştir
No. Grand Prix Pol pozisyonu En hızlı tur Kazanan pilot Kazanan üretici Lastik Rapor
1   Monako Grand Prix   Stirling Moss   Richie Ginther   Stirling Moss   Lotus-Climax D Rapor
  Stirling Moss
2   Hollanda Grand Prix   Phil Hill   Jim Clark   Wolfgang von Trips   Ferrari D Rapor
3   Belçika Grand Prix   Phil Hill   Richie Ginther   Phil Hill   Ferrari D Rapor
4   Fransa Grand Prix   Phil Hill   Phil Hill   Giancarlo Baghetti   Ferrari D Rapor
5   Britanya Grand Prix   Phil Hill   Tony Brooks   Wolfgang von Trips   Ferrari D Rapor
6   Almanya Grand Prix   Phil Hill   Phil Hill   Stirling Moss   Lotus-Climax D Rapor
7   İtalya Grand Prix   Wolfgang von Trips   Giancarlo Baghetti   Phil Hill   Ferrari D Rapor
8   Birleşik Devletler Grand Prix   Jack Brabham   Jack Brabham   Innes Ireland   Lotus-Climax D Rapor

Puanlama sistemi

değiştir

Yarışı ilk altıda tamamlayan pilotlara puan verildi. Şampiyonaya sadece en iyi beş sonuç dahil edildi.

Üreticiler klasmanında her yarışta en iyi sonucu alan sürücünün puanı dikkate alındı ancak sürücüler şampiyonasındaki değişikliklere rağmen önceki sezonun puanlama sistemi korundu. Ek olarak, sürücüler klasmanında olduğu gibi sadece en iyi beş sonuç dikkate alındı.

Parantezsiz sayılar şampiyona puanlarını, parantez içindeki sayılar ise toplam kazanılan puanları göstermektedir. Puanlar aşağıdaki sisteme göre verildi:

Pozisyon  1.   2.   3.   4.   5.   6. 
Puan 9/8 6 4 3 2 1
Kaynak:[17]

Sürücüler Şampiyonası

değiştir
Poz. Sürücü MON
 
HOL
 
BEL
 
FRA
 
BRİ
 
ALM
 
İTA
 
ABD
 
Puan
1   Phil Hill 3 2P 1P 9PE 2P (3PE) 1 34 (38)
2   Wolfgang von Trips 4 1 2 YD 1 2 YDP 33
3   Stirling Moss 1PF 4 8 YD DSQ 1 YD YD 21
4   Dan Gurney 5 10 6 2 7 7 2 2 21
5   Richie Ginther 2E 5 3E 15 3 8 YD 16
6   Innes Ireland DNS YD 4 10 YD YD 1 12
7   Jim Clark 10 3E 12 3 YD 4 YD 7 11
8   Bruce McLaren 6 12 YD 5 8 6 3 4 11
9   Giancarlo Baghetti 1 YD YDE 9
10   Tony Brooks 13 9 13 YD 9E YD 5 3 6
11   Jack Brabham YD 6 YD YD 4 YD YD YDPF 4
12   John Surtees 11 7 5 YD YD 5 YD YD 4
13   Olivier Gendebien DNQ 4 11 3
14   Jackie Lewis 9 YD YD 9 4 3
15   Jo Bonnier 12 11 7 7 5 YD YD 6 3
16   Graham Hill YD 8 YD 6 YD YD YD 5 3
17   Roy Salvadori 8 6 10 6 YD 2
  Maurice Trintignant 7 YD 13 YD 9 0
  Carel Godin de Beaufort 14 11 YD 16 14 7 0
  Lorenzo Bandini YD 12 YD 8 0
  Cliff Allison 8 DNS 0
  Roger Penske 8 0
  Hans Herrmann 9 15 13 0
  Peter Ryan 9 0
  Masten Gregory DNQ DNS 10 12 11 YD YD 0
  Henry Taylor DNQ DNS 10 YD 11 0
  Tim Parnell YD 10 0
  Hap Sharp 10 0
  Tony Maggs 13 11 0
  Michael May YD 11 DNS 0
  Ian Burgess DNS DNS 14 14 12 0
  Renato Pirocchi 12 0
  Trevor Taylor 13 0
  Tony Marsh DNS YD 15 0
  Keith Greene 15 0
  Gerry Ashmore YD 16 YD 0
  Wolfgang Seidel DNS 17 YD YD 0
  Bernard Collomb YD NC 0
  Lucien Bianchi DNQ YD YD YD 0
  Willy Mairesse YD YD YD 0
  Jack Fairman DSQ YD 0
  Giorgio Scarlatti YD 0
  Massimo Natili YD 0
  Ricardo Rodríguez YD 0
  Gaetano Starrabba YD 0
  Nino Vaccarella YD 0
  Roberto Bussinello YD 0
  Brian Naylor YD 0
  Roberto Lippi YD 0
  Jim Hall YD 0
  Lloyd Ruby YD 0
  Walt Hansgen YD 0
  André Pilette DNQ 0
Poz. Sürücü MON
 
HOL
 
BEL
 
FRA
 
BRİ
 
ALM
 
İTA
 
ABD
 
Puan
Renk Sonuç
Altın Birinci
Gümüş İkinci
Bronz Üçüncü
Yeşil Puanla bitirdi
Mavi Puansız bitirdi
Sıralamaya dahil edilmedi (NC)
Mor Yarış Dışı (YD)
Kırmızı Sıralama zamanı yok (DNQ)
Siyah Diskalifiye (Dis.)
Beyaz Başlamadı (DNS)
Boş Katılmadı (DNA)
Yaralandı (INJ)
Kabul edilmedi (EX)
Çekildi (WD)
İşaret Anlamı
E En hızlı tur
P Pol pozisyonu
Yarışın %90'ını tamamlamış
pilotlar, yarışı tamamlamış
olarak kabul edilir.
altsimge
sayısı
Sprint sıralamadaki
puan alma derecesi
  • Sadece en iyi beş sonuç şampiyonaya dahil edildi. Parantezsiz numaralar şampiyona puanları, parantezli numaralar toplam puanları gösterir.
  • Eğik yazılanlar en hızlı turu gösterir
  • Kalın pol pozisyonunu gösterir

F1 Üreticileri Uluslararası Kupası sıralaması

değiştir
Poz. Üretici MON
 
HOL
 
BEL
 
FRA
 
BRİ
 
ALM
 
İTA
 
ABD
 
Puan
1   Ferrari (2) 1 1 1 1 (2) 1 WD 40 (52)
2   Lotus-Climax 1 3 8 3 10 1 10 1 32
3   Porsche 5 10 (6) 2 5 7 2 2 22 (23)
4   Cooper-Climax (6) (6) 5 5 4 (5) 3 4 14 (18)
5   BRM-Climax 13 8 13 6 9 YD 5 3 7
  Cooper-Maserati 7 YD 13 12 YD 8 0
  Gilby-Climax 15 0
  Ferguson-Climax DSQ 0
  De Tomaso-OSCA YD YD 0
  Lotus-Maserati YD 0
  De Tomaso-Alfa Romeo WD YD 0
  JBW-Climax WD YD 0
  Emeryson-Maserati DNQ WD 0
  Emeryson-Climax DNQ 0
Poz. Üretici MON
 
HOL
 
BEL
 
FRA
 
BRİ
 
ALM
 
İTA
 
ABD
 
Puan
  • Sadece en iyi beş sonuç şampiyonaya dahil edildi. Parantezsiz numaralar şampiyona puanları, parantezli numaralar toplam puanları gösterir.
  • Kalın sonuçlar şampiyonaya sayılan puanlardır.

Şampiyona dışı yarışlar

değiştir

Aşağıdaki yarışlar da 1961'de yapıldı ancak şampiyona kapsamına sayılmadı.

Pembe yazılanlar Intercontinental Formula yarışlarını gösterir. Mavi yazılanlar ise Intercontinental Formula ile birleşik F1 yarışlarını gösterir.

No Tarih Yarışın adı Pist Kazanan sürücü Takımı Rapor
1 26 Mart 1961   II Lombank Trophy Snetterton   Jack Brabham   Cooper-Climax Rapor
2 3 Nisan 1961   IX Glover Trophy Goodwood   John Surtees   Cooper-Climax Rapor
3 3 Nisan 1961   XXI Pau Grand Prix Pau   Jim Clark   Lotus-Climax Rapor
4 3 Nisan 1961   XIII Lavant Cup Goodwood   Stirling Moss   Cooper-Climax Rapor
5 9 Nisan 1961   III Brüksel Grand Prix Heysel   Jack Brabham   Cooper-Climax Rapor
6 16 Nisan 1961   II Vienna Grand Prix Aspern Aerodrome   Stirling Moss   Lotus-Climax Rapor
7 22 Nisan 1961   VI Aintree 200 Aintree   Jack Brabham   Cooper-Climax Rapor
8 25 Nisan 1961   XI Syracuse Grand Prix Syracuse   Giancarlo Baghetti   Ferrari Rapor
9 6 Mayıs 1961   XIII BRDC International Trophy Silverstone   Stirling Moss   Cooper-Climax Rapor
10 14 Mayıs 1961   XIX Napoli Grand Prix Posillipo   Giancarlo Baghetti   Ferrari Rapor
11 22 Mayıs 1961   IX London Trophy Crystal Palace   Roy Salvadori   Cooper-Climax Rapor
12 3 Haziran 1961   VI Silver City Trophy Brands Hatch   Stirling Moss   Lotus-Climax Rapor
13 8 Temmuz 1961   XXIII British Empire Trophy Silverstone   Stirling Moss   Cooper-Climax Rapor
14 23 Temmuz 1961   Solitude Grand Prix Solitudering   Innes Ireland   Lotus-Climax Rapor
15 7 Ağustos 1961   Guards Trophy Brands Hatch   Jack Brabham   Cooper-Climax Rapor
16 20 Ağustos 1961   VII Kanonloppet Karlskoga   Stirling Moss   Lotus-Climax Rapor
17 26-27 Ağustos 1961   II Danimarka Grand Prix Roskilde Ring   Stirling Moss   Lotus-Climax Rapor
18 3 Eylül 1961   XV Modena Grand Prix Modena   Stirling Moss   Lotus-Climax Rapor
19 17 Eylül 1961   III Flugplatzrennen Zeltweg Airfield   Innes Ireland   Lotus-Climax Rapor
20 23 Eylül 1961   VIII Gold Cup Oulton Park   Stirling Moss   Ferguson-Climax Rapor
21 1 Ekim 1961   V Lewis-Evans Trophy Brands Hatch   Tony Marsh   BRM-Climax Rapor
22 12 Ekim 1961   I Coppa Italia Vallelunga   Giancarlo Baghetti   Porsche Rapor
23 9 Aralık 1961   V Rand Grand Prix Kyalami   Jim Clark   Lotus-Climax Rapor
24 17 Aralık 1961   I Natal Grand Prix Westmead   Jim Clark   Lotus-Climax Rapor
25 26 Aralık 1961   VIII Güney Afrika Grand Prix East London   Jim Clark   Lotus-Climax Rapor

Dış bağlantılar

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ radnor redivivus (11 Ocak 2006). "Radnorian: Mrs Louise Bryden-Brown". Tredelyn.blogspot.com. 2 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2012. 
  2. ^ Sports Datelines, Los Angeles Times, 17 June 1961, Page A5.
  3. ^ "Notice of Death - Henry Taylor". British Racing Drivers Club. 30 Ekim 2013. 7 Şubat 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2014. 
  4. ^ "1961 Italian Grand Prix race report: von Trips suffers fatal accident whilst Hill wins title". Motor Sport, 44. 7 Temmuz 2014. 14 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2024. 
  5. ^ "Albino Albertini". Motorsport Memorial. 2005. 17 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2024. 
  6. ^ Collantine, Keith (9 Eylül 2011). "50 years ago today: F1's worst tragedy at Monza". RaceFans. 20 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2024. 
  7. ^ Williams, Richard (5 Eylül 2011). "When motor racing really was a matter of life and death". The Guardian. ISSN 0261-3077. 30 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2024. 
  8. ^ "Grand Prix Cancelled". Autosport. 19 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2016. 
  9. ^ David Hayhoe, Formula 1: The Knowledge records and trivia since 1950 - 2nd Edition, 2021, page 35.
  10. ^ David Hayhoe, Formula 1: The Knowledge records and trivia since 1950 - 2nd Edition, 2021, page 36.
  11. ^ Steven de Groote (1 Ocak 2009). "F1 rules and stats 1960-1969". F1Technical. 19 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2024. 
  12. ^ a b Gregor Grant (1 Kasım 2020). "Autosport 70: When F1 rule changes sparked fears of its imminent demise". Autosport. 21 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2024. 
  13. ^ Edd Straw (5 Şubat 2022). "5 times F1 teams got the new regulations right". Formula1.com. 24 Ocak 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2024. 
  14. ^ a b c Denis Jenkinson (7 Temmuz 2014). "The Racing Season Begins". Motorsport Magazine. 7 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2024. 
  15. ^ a b c Whitelock, Mark (10 Ağustos 2006). One and a Half Litre Grand Prix Racing, 1961-65: Low Power, High Tech. Veloce. ss. 15, 34. ISBN 9781845840167. Erişim tarihi: 10 Haziran 2015. 
  16. ^ Automobile Year 1961-1962, page 116
  17. ^ "World Championship points systems". 8W. Forix. 18 Ocak 2019. 24 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2020.