Şeyh Galip
Galib Mehmed Esad Dede veya tanınan kısa adıyla Şeyh Galib (d. 1757, İstanbul - ö. 3 Ocak 1798,[1] İstanbul), Türk divan edebiyatı şairi, mutasavvıf.
| Şeyh Galip | |
|---|---|
 Günümüzde müze olarak faaliyet gösteren Galata Mevlevîhânesi'nin avlusunda yer alan Şeyh Galip Türbesi. | |
| Doğum |
1757 İstanbul |
| Ölüm |
3 Ocak 1798 İstanbul |
| Meslek | Yazar, şair |
| Dil | Türkçe |
| Önemli eser | Hüsn ü Aşk |
|
Etkiledikleri
| |
|
| |
HayatıDüzenle
1757 yılında İstanbul'da doğdu. 9 Haziran 1791 tarihinde Galata Mevlevihanesi şeyhliğine atandı.[2] 1798'de vefat eden Galib Mehmed Esad Dede, avluda yer alan türbeye defnedildi.[3]
Edebî tarzıDüzenle
Esed ve Galip mahlaslarıyla yazdığı şiirlerini toplayarak 24 yaşında iken divanını meydana getirdi (1780). Sembolizm benzeri bir tarzın Türk edebiyatındaki öncüsü olmuş, birçok buluşu ve yarattığı mazmunlarla Divan Edebiyatı'nın gelişmesinde büyük bir rol oynamış olmasına rağmen divan şiirinin geleneklerinden de kopmamıştır. Şeyh Galip'in eserlerinin en önemli yönlerinden birisi de tasavvufi temellere sahip olmasıdır.
EserleriDüzenle
- Divan (Şiirler)
- Hüsn ü Aşk (Güzellik ve Aşk)
- Şerh-i Cezîre-i Mesnevî
- Es-Sohbetü's-Sâfiyye
- Zübde-i alem
Ayrıca bakınızDüzenle
KaynakçaDüzenle
- Dayıoğlu, Server (Nisan 2003). Galata Mevlevihanesi. Ankara: Yeni Avrasya Yayınları. ISBN 975-6669-30-6.
Dış bağlantılarDüzenle
|
Vikisöz'de alıntılar |
|
Vikikaynak'ta belgeler |