The Pride of the Yankees
The Pride of the Yankees, Sam Wood'un yönettiği ve Gary Cooper, Teresa Wright ve Walter Brennan'ın oynadığı, yapımcılığını Samuel Goldwyn'in yaptığı 1942 Amerikan filmidir. Film, filmin gösterime girmesinden bir yıl önce, 37 yaşındayken, daha sonra halk tarafından "Lou Gehrig hastalığı" olarak bilinen amyotrofik lateral sklerozdan ölen New York Yankees beyzbol takımının efsane oyuncusu Lou Gehrig'e adanmıştır.
| Yönetmen | Sam Wood |
|---|---|
| Yapımcı | Samuel Goldwyn William Cameron Menzies |
| Senarist | Jo Swerling Herman J. Mankiewicz |
| Hikâye (eser) | Paul Gallico |
| Oyuncular | Gary Cooper Teresa Wright Babe Ruth Walter Brennan |
| Müzik | Leigh Harline |
| Görüntü yönetmeni | Rudolph Maté |
| Kurgu | Daniel Mandell |
| Stüdyo | Samuel Goldwyn Productions |
| Dağıtıcı | RKO Radio Pictures |
| Çıkış tarih(ler)i | 14 Temmuz 1942 |
| Süre | 128 dakika |
| Ülke | ABD |
| Dil | İngilizce |
| Hasılat | $3,671,000 (US rentals)[1] |
Yankee takım arkadaşları Babe Ruth, Bob Meusel, Mark Koenig ve Bill Dickey, spor spikeri Bill Stern filmde kendilerini oynuyorlar. Paul Gallico'nun bir öyküsünden Herman J. Mankiewicz, Jo Swerling ve adı geçmeyen Casey Robinson tarafından uyarlanan film, 11 Oscar adaylığı aldı. Film Gehrig'in 1939'da Yankee Stadyumu'ndaki dokunaklı veda konuşmasının yeniden canlandırılmasıyla sona erer. Filmin ikonik kapanış cümlesi - "Bugün kendimi dünyanın en şanslı adamı olarak görüyorum" - Amerikan Film Enstitüsü'nün en iyi 100 film alıntısı listesinde 38. sıradadır.[2]
Kaynaklar değiştir
- ^ "All-time Film Rental Champs". Variety. 15 Ekim 1990. s. M162 to 166.
- ^ IMDb'de The Pride of the Yankees