Tarsus Ulu Camii
Tarsus Ulu Camii, Mersin ilinin Tarsus ilçesinde yer alan tarihi bir camidir.
 Kuzeyden giriş | |
 | |
| Temel bilgiler | |
|---|---|
| Konum | Tarsus, Mersin |
| Koordinatlar | 36°54′56″K 34°53′51″D / 36.91556°K 34.89750°D |
| İnanç | İslam |
| Açılış | 1579 |
| Durum | Etkin |
| Mimari | |
| Mimari tür | Cami |
| Özellikler | |
| Minare sayısı | Bir |
.JPG)
Yerleşim değiştir
Cami Tarsus merkezde genellikle eski eserlerin yer aldığı Camiinur mahallesindedir ve 36°54′56″K 34°53′51″D / 36.91556°K 34.89750°D koordinatlarındadır.[1]
Tarihi değiştir
Cami aynı yerde bulunan bir kilisenin yerine yapılmıştır. Kitabeye göre cami önce 9. yüzyılda Abbasi İmparatorluğu zamanında yaptırılmış, Abbasilerin bölgeden çıkması ve bölgenin yeniden Bizans ve Kilikya Ermeni Krallığı'na geçmesinden sonra, kiliseye çevrilmiştir. Daha sonra, bölge Ramazanoğlu Beyliği tarafından ele geçirilmiştir. Cami ikinci defa, 1579 yılında yani Ramazanoğulları Osmanlı İmparatorluğu'na bağlı özerk bir beylikken Ramazanoğlu 3.İbrahim Bey tarafından yaptırılarak, bugünkü halini almıştır.[2] İbrahim Bey ayrıca, aynı tarihte caminin giderlerinin karşılanması amacıyla bir de bedesten yaptırmıştır. (Kırkkaşık Bedesteni) Bu bedesten caminin batısındadır .
Bina değiştir
Cami 47x13 m2 boyutlarındadır Cami alanına kuzeyden gösterişli bir kapı ile girilir. Son cemaat yerinin üstündeki 16 adet küçük kubbe 14 mermer sütunla desteklenir. Ana yapı malzemesi kesme taştır. Caminin iç mekan sütunları "İran Kemeri" adı verilen yarı sivri kemerlerle birbirine bağlanmıştır. Caminin minber, mihrap ve müezzin mahfili mermerden yapılmıştır.[3]
Türbeler değiştir
Camiye bitişik doğu bölümünde üç adet türbe yer alır. Bu türbeler Lokman Hekim, Şit ve Tarsus’ta ölen Abbasi halifesi Memûn'a aittir.[3]
Kaynakça değiştir
- ^ "Harita sayfası". 13 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2019.
- ^ "Mdersin sayfası". 4 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2019.
- ^ a b "Kültür portali". 22 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2019.