Pteria Muharebesi

muharebe

Pteria Muharebesi (GrekçeΠτερία), MÖ 547'de II. Kiros'un Pers kuvvetleri ile Kroisos'un Lidya kuvvetleri arasındaki çatışmadır. Bu galibi olmayan muharebede her iki ordu da ağır kayıplar verdi.

Pteria Muharebesi
II. Kiros'un seferleri
TarihSonbahar MÖ 547
Bölge
Sebep Lidya'nın Pteria'yı işgali
Sonuç Galibi yok
Taraflar
Lidya Krallığı Ahameniş İmparatorluğu
Komutanlar ve liderler
Kroisos II. Kiros
Güçler
95,000[1] 20,000[2]
Kayıplar
Ağır Ağır

Arka plan değiştir

Kroisos, Pers ayaklanmasını ve uzun zamandır rakip olduğu Medlerin yenilgisini öğrenerek bu olaylar dizisini, Kalde, Mısır ve Sparta da dahil olmak üzere birçok Yunan şehir devleti ile ittifak yapıp Lidya'nın doğusunda sınırlarını genişletmek için kullanmaya çalıştı.[3] İşgalden önce Kroisos, Delfi Kâhini'nden tavsiye istedi. Kahin, belli belirsiz bir şekilde, "Kral Kroisos, Halys Nehri'ni geçerse, büyük bir imparatorluğun yıkılacağını" öne sürdü.[4] Kroisos bu sözleri kendi lehinde kabul etti ve ironik şekilde Pers İmparatorluğu'nu değil, kendi imparatorluğunu sona erdirecek bir savaşı başlattı.[4]

Kroisos seferine Kapadokya'yı istila edip Halys Nehri'ni geçerek ve bölgenin o zamanlardaki başkenti olan Pteria kalesini[5] ele geçirerek başladı. Şehir yağmalandı[a] ve sakinleri köleleştirildi.[7]

Cyrus, Lidya saldırısını durdurmak için ilerledi.[8] Kuzey Mezopotamya'yı ülkesine kattı, Ermenistan, Kapadokya ve Kilikya ise gönüllü şekilde teslim oldu.[8]

Muharebe değiştir

İki ordu düşmüş şehrin yakınında karşı karşıya geldi.[9] Muharebe akşama kadar sürdü, çetin geçti ama galibi yoktu.[9] Her iki taraf da önemli kayıplar verdi; sonrasında, sayıca az olan Kroisos, Halys'i geçerek geri çekildi.[9] Kroisos'un geri çekilme kararı, müttefikleri Babil, Mısır ve özellikle Sparta'dan gelecek takviyeleri beklemek ve kışı kendi avantajına kullanıp operasyonları askıya almak için stratejik bir karardı.[3][10]

Neticesi değiştir

Kışın gelmesine rağmen Kiros, Sardis'e yürüyüşüne devam etti.[10] Kroisos'un ordusunun dağılması, Lydia'yı, Kroisos'u neredeyse Sardis'e kadar takip eden Kiros'un beklenmedik kış seferine maruz bıraktı.[10] Rakip krallar, Kiros için kesin bir zaferle sonuçlanan Sardis'ten önce Thymbra Muharebesi'nde tekrar savaştı.[11]

Notlar değiştir

  1. ^ McMahon ve Steadman, Kroisos'un Pteria'yı yıktığını belirtir.[6]

Kaynakça değiştir

Özel
  1. ^ Tucker 2010, s. 563.
  2. ^ Eggenberger 1985, s. 386.
  3. ^ a b Briant 2002, s. 35.
  4. ^ a b Mikalson 2003, s. 56.
  5. ^ Brosius 2006, s. 11.
  6. ^ McMahon & Steadman 2011, s. 564.
  7. ^ Allen 1910, s. 315.
  8. ^ a b Shahbazi 2012, s. 123.
  9. ^ a b c Herodotus 1998, s. 35.
  10. ^ a b c Young 1988, s. 34.
  11. ^ Young 1988, ss. 34-35.
Genel
  • Tucker, Spencer C. (2010). Battles That Changed History: An Encyclopedia of World Conflict. ABC-CLIO. 
  • Briant, Pierre (2002). From Cyrus to Alexander: A History of the Persian Empire. Pennsylvania University Press. 
  • Eggenberger, David (1985). An Encyclopedia of Battles: Accounts of Over 1,560 Battles from 1479 B.C. to the Present. Courier Dover Publications. 
  • Brosius, Maria (2006). The Persians. Routledge. 
  • Allen, T.W. (1910). "The Homeric Catalogue". The Journal of Hellenic Studies. Cilt 30. The Society for the Promotion of Hellenic Studies. s. 292-322. 
  • Herodotus (1998). The Histories. Waterfield, Robin tarafından çevrildi. Oxford University Press. 
  • McMahon, Gregory; Steadman, Sharon R., (Ed.) (2011). The Oxford Handbook of Ancient Anatolia (10,000-323 BCE). Oxford University Press. 
  • Mikalson, Jon D. (2003). Herodotus and Religion in the Persian Wars. University of North Carolina. 
  • Shahbazi, A. Shapour (2012). "The Achaemenid Persian Empire (550-330 BCE)". Daryaee, Touraj (Ed.). The Oxford Handbook of Iranian History. Oxford University Press. 
  • Young, T. Cuyler (1988). "The early history of the Medes and the Persians and the Achaemenid empire to the death of Cambyses". Boardman, John; Hammond, N.G.L.; Lewis, D.M.; Ostwald, M. (Ed.). The Cambridge Ancient History. IV: Persia, Greece and the Wester Mediterranean, c.525-479 B.C. Cambridge University Press.