Nerses Varjabedyan
II. Nerses Varjabedyan (Ermenice: Ներսէս Բ Վարժապետեան Կոստանդնուպոլսեցի; d. 28 Ocak 1837, Kostantiniye- ö. 26 Ekim 1884, İstanbul) Türkiye Ermenileri 72. patriği. Asıl adı Boğos'tur.
| Catholicos Nerses II Varzhapetian | |
|---|---|
| Bütün Ermenilerinin Katolikos | |
[[Dosya: | |
| Kilise | Ermeni Apostolik Kilisesi |
| Makam | İstanbul Ermeni Patriği |
| Görevlendiriliş | 14 Nisan 1874 |
| Dönem bitişi | 15 Ekim 1884 |
| Önce gelen | Mkrtich Khrimian |
| Sonra gelen | Harutiun I |
| Doğum adı | Nerses Varzhapetian |
| Doğum | 28 Ocak 1837 İstanbul, Osmanlı imparatorluğu |
| Ölüm | 26 Ekim 1884 |
| Milliyet | Osmanlı Ermenisi |
Hayatı değiştir
İlköğrenimini 1852'de Hasköy'deki Nersesyan Okulu'nda tamamladıktan sonra önce aynı okulda, daha sonra da Adrianopolis'deki (günümüzdeki Edirne'deki) Arşagunyan Okulu'nda öğretmenlik yaptı. 1858'de Edirne bölgesi ruhani lideri Episkopos Arisdages Rafaelyan'ın eliyle din adamı takdis edilerek Nerses adını aldı. 1859'da Hasköy'deki Surp Isdepanos Ermeni Kilisesi vaizliği görevine atandı. 1861'de Ermeni patrikliği Ruhani Meclisi üyeliğine seçildi. 1862'de Kilikya Patriği II. Giragos Açabahyan'ın eliyle Sis'teki (bugün Kozan) Patriklik Kilisesi'nde episkopos takdis edildi. 1863'te Ruhani Meclis başkanlığına seçildi. 1865'te görevle Mısır'a yollandı. Orada görüştüğü Nubar Paşa'dan da maddi destek alarak Hasköy'de Nubar Şahnazaryan Okulu'nu kurdu. 1870'te İzmit bölgesi ruhani liderliği görevine seçildi. Aynı yıl Taşra Komisyonu başkanlığını üstlendi. Samatya büyük yangını (1866) felaketzedelerine yardım toplamak amacıyla 1872'de Kafkasya'ya gitti. Varjabedyan Patrik Mıgırdiç Hrimyan'ın istifası üzerine 18 Şubat 1874'te patrik kaymakamı görevine getirildi.
Patrik olan Varzhapetian değiştir
Genel Meclis'in 14 Nisan 1874'teki oturumu sırasında oy çoğunluğuyla II. Nerses adıyla Ermeni patriği seçildi. 12 Kasım 1881'de patriklik görevinden istifasını sadarete sundu. İstifası reddedilince, ertesi gün Adliye ve Mezahip Nezareti'ne de bir istifa mektubu sundu. Fakat II. Abdülhamid'in ısrarı üzerine ikinci istifası da reddedildi. Varjabedyan 9 Mayıs 1884'te Ermenistan'daki Eçmiadzin Başpatriklik Katedrali'nde yapılan seçimle gıyabında tüm dünya Ermenileri başpatrikliği görevine getirildi. Rus çarı tarafından da onaylanan seçim sonrasında sağlığı nedeniyle bu görevden de 15 Ekim 1884'te istifa etti. Kısa bir süre sonra da öldü. Naaşı Kumkapı'daki Surp Asdvadzadzin Patriklik Kilisesi narteksinde toprağa verildi. Nerses Varjabedyan'ın İstanbul'da yaptığı en önemli işi Galata'daki Getronagan Okulu'nu kurmasıdır (Getronagan Ermeni Lisesi). Dönemindeki bir diğer inşaat da 1866 büyük yangınında harap olan Samatya'daki Surp Kevork Kilisesi'dir. Patrik Harutün Vehabedyan döneminde tamamlanan (8 Şubat 1887) yapının kitabesinde ise müteveffa Patrik Başepiskopos Nerses Varjabedyan'ın zamanında başladığı kayıtlıdır.
1874-1884 yılları arasında İstanbul Ermeni Patriği olarak görev yaptı. Rus-Türk Savaşı sırasında kiliseyi denetledi. Savaşın ardından Osmanlı Ermenilerinin hâlâ devlete bağlı olduklarına ve ulusal bağımsızlığı elde etmeye çalışmadıklarına Saltanatı ikna etmeye çalıştı.[1]
Kaynakça değiştir
- ^ "Hakkında". 21 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi.