NATO Parlamenter Asamblesi

hükümetler arası kuruluş

NATO Parlamenter Asamblesi, Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü'ne üye ülkelerden 158 parlamenter 1955 yılında Paris’te toplanarak kurdukları örgüttür. Bu örgütün ismi 1966 yılında Kuzey Atlantik Asamblesi; 1999 yılında ise NATO Parlamenter Asamblesi olarak değiştirilmiştir.

NATO Parlamenter Asamblesi
KısaltmaNATO PA
Kuruluş1955
TürUluslararası parlamento
Konum
BaşkanJoëlle Garriaud-Maylam (Fransa)
Başkan YardımcısıZaida Cantera (İspanya)
Kevan Jones (Birleşik Krallık)
Linda Sanchez (ABD)
Nicu Falcoi (Romanya)
Michal Szczerba (Polonya)
Genel sekreterRuxandra Popa
Ana kurumNATO
Resmî sitenato-pa.int

Asamble toplantılarına üyeler ve ortak üyeler dışında Parlamenter gözlemciler Parlamentolararası Meclisler, Avrupa Parlamentosu temsilcileri, Parlamento misafirleri katılmaktadır.

26 Mayıs 2017'de Tiflis'te gerçekleştirilen NATO Parlamenter Asamblesi Genel Kurulu'nda Türkiye'nin üye sayısı 12'den 18'e çıkarıldı.[1]

Tarihçe değiştir

Transatlantik ortaklığı tehdit eden sorunlar üzerinde birlikte düşünme fikri, ilk olarak 1950'lerin başlarında ortaya çıktı ve NATO parlamenterlerinin yıllık bir konferansının 1955'te oluşturulmasıyla şekillendi. Meclisin oluşturulması, yasama organlarının, NATO'nun temel olarak demokrasilerin politik bir transatlantik ittifakının somut bir ifadesi olduğu Washington Anlaşması'nın (aynı zamanda Kuzey Atlantik Antlaşması olarak da bilinir) ön kabulüne somut bir anlam kazandırmak isteğini yansıtmaktadır.

NATO ve NATO PA arasındaki işbirliği temeli, Aralık 1967'de Kuzey Atlantik Konseyi'nin (NAC) NATO Genel Sekreterine iki kurum arasında daha yakın işbirliği sağlama konusunu incelemesi için yetki vermesiyle güçlendirildi. Takip eden yıl boyunca yapılan görüşmelerin bir sonucu olarak, NATO Genel Sekreteri, NAC ile istişarelerin ardından NATO ve Meclis arasındaki çalışma ilişkisini geliştirmek için bir dizi önlem uyguladı. Bu önlemler arasında Genel Sekreterin Meclis'in Tam Oturumlarında kabul edilen tüm öneri ve kararlara yanıt vermesi bulunmaktadır. Berlin Duvarı'nın yıkılmasının ardından, NATO-PA, Orta ve Doğu Avrupa ülkelerinin siyasi liderleriyle yakın ilişkiler geliştirerek yetki alanını genişletti. Bu bağlantılar, NATO'nun bölgenin hükümetleriyle başlattığı diyalogu büyük ölçüde kolaylaştırmıştır. 21 Kasım 2022'de Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında Madrid'de, Parlamenter Meclis Rusya'yı "terör devleti" olarak tanıdı ve özel bir uluslararası mahkemenin kurulmasını talep etti. Slovakya heyetinin başı Tomas Valasek, "karar Rusya'yı Avro-Atlantik güvenliği için en doğrudan tehdit olarak adlandırıyor... Mevcut rejimi altında Rusya'nın bir terör devleti olduğunu açıkça belirtiyor" dedi.[2]

Rolü değiştir

 
2014 Newport zirvesinin başlamasından önce Londra'daki Parlamenterler Meclisi toplantısı

NATO PA, Atlantik İttifakı üye devletlerinin tüm parlamentolarından milletvekillerini bir araya getirerek NATO ile üye ulusların parlamentoları arasında bir bağlantı sağlar.

Aynı zamanda, NATO politikalarının daha şeffaf hale gelmesine katkıda bulunarak, temel güvenlik konularında parlamentoların farkındalığını ve anlayışını artırır. Önemli olan, Atlantik İttifakı'nın temelini oluşturan transatlantik ilişkiyi sürdürmeye ve güçlendirmeye yardımcı olmasıdır.

Soğuk Savaş'ın sona ermesinden bu yana, NATO PA, NATO'ya daha yakın ilişki arayan Orta ve Doğu Avrupa ülkeleri ve ötesinden milletvekillerini çalışmalarına entegre ederek yeni bir rol üstlenmiştir. Bu entegrasyon hem siyasi hem de pratik yardım sağlamış ve Avro-Atlantik bölgesindeki parlamenter demokrasinin güçlendirilmesine katkıda bulunmayı amaçlamıştır. Ayrıca NATO'nun ortaklık ve işbirliği programını tamamlayıp güçlendirmiştir.

Meclis, 1997 yılı sonunda imzalanan Katılım Protokolleri'nin onay sürecine yardımcı olma görevi doğrultusunda, Çek Cumhuriyeti, Macaristan ve Polonya'nın Mart 1999'da İttifak'a katılımını sağlayan süreçte doğrudan ilgili olmuştur. Aynı rolü, Bulgaristan, Estonya, Letonya, Litvanya, Romanya, Slovakya ve Slovenya'nın Mart 2004'te İttifak'a katılımına yönelik onay sürecinde de oynamıştır.

NATO ile ilişkisi değiştir

NATO-PA ile NATO arasında resmi bir bağlantı bulunmamakla birlikte, Soğuk Savaş sonrası dönemde yoğunlaşan işbirliği tarihi vardır.

Meclis'in Daimi Komitesi, NATO Genel Merkezi'nde yıllık olarak NATO Genel Sekreteri ve Kuzey Atlantik Konseyi'ne Daimi Temsilciler ile bir araya gelerek İttifak'ın durumu hakkında görüş alışverişinde bulunmakta ve yasama organlarının perspektifini sunmaktadır. Genel Sekreter, Meclis'in bahar ve sonbahar oturumlarına katılmakta ve diğer özel etkinliklere katılmaktadır; ayrıca Meclis'in sonbahar oturumunda kabul edilen önerilere yazılı bir yanıt sunmaktadır. Meclis Başkanları da İttifak'ın Zirve toplantılarına katılmaktadır.

NATO'nun komuta zincirindeki Yüksek Müttefik Komutan Avrupa (SACEUR) ve diğer üst düzey askeri yetkililer de düzenli olarak Meclis üyeleriyle çeşitli formatlarda bir araya gelmektedir.

NATO Parlamenter Asamblesi Temsilci Sayıları değiştir

Temsilci Sayıları [3]
NATO Ülkeleri İlişkili Devletler
  Arnavutluk 4   Lüksemburg 3   Ermenistan 3
  Belçika 7   Hollanda 7   Azerbaycan 5
  Bulgaristan 6   Norveç 5   Bosna-Hersek 3
  Danimarka 5   Polonya 12   Finlandiya 4
  Almanya 18   Portekiz 7   Gürcistan 4
  Estonya 3   Romanya 10   Moldova 3
  Fransa 18   Slovakya 5   Avusturya 5
  Yunanistan 7   Slovenya 3   İsveç 5
  İzlanda 3   İspanya 12    İsviçre 5
  İtalya 18   Çekya 7   Sırbistan 5
  Kanada 12   Türkiye 18   Ukrayna 8
  Hırvatistan 5   Macaristan 7
  Letonya 3   ABD 36
  Litvanya 4   Birleşik Krallık 18
  Kuzey Makedonya 3   Karadağ 3
Toplam: 269 Toplam: 50

Başkanları değiştir

  •   Wishart McL Robertson (1955-1956)
  •   Wayne L. Hays (1956-1957)
  •   Johannes J. Fens (1957-1959)
  •   Anthoine Béthouart (1959-1960)
  •   Nils Langhelle (1960-1961)
  •   Pietro Micara (1961-1962)
  •   Lord Crathorne (1962-1963)
  •   Georg Kliesing (1963-1964)
  •   Henri Moreau de Melen (1964-1965)
  •   José Soares de Fonseca (1965-1966)
  •   Jean-Eudes Dubé (1966-1967)
  •   Mathias Mathiesen (1967-1968)
  •   Kasım Gülek (1968-1969)
  •   Wayne L. Hays (1969-1970)
  •   Romain Fandel (1970-1971)
  •   C. Terrence Murphy (1971-1972)
  •   John W. Peel (1972-1973)
  •   Knud Damgaard (1973-1975)
  •   Wayne L. Hays (1975-1977)
  •   Geoffrey de Freitas (1977-1979)
  •   Paul Thyness (1979-1980)
  •   Jack Brooks (1980-1982)
  •   Peter Corterier (1982-1983)
  •   Patrick Wall (1983-1985)
  •   Charles McC Mathias (1985-1986)
  •   Ton Frenking (1986–1988)
  •   Patrick Duffy (1988-1990)
  •   Charles Rose (1990-1992)
  •   Loïc Bouvard (1992-1994)
  •   Karsten Voigt (1994–1996)
  •   William Roth (1996–1998)
  •   Javier Rupérez (1998-2000)
  •   Rafael Estrella (2000-2002)
  •   Doug Bereuter (2002-2004)
  •   Pierre Lellouche (2004–2006)
  •   Bert Koenders (2006–2007)
  •   José Lello (2007-2008)
  •   John Tanner (2008-2010)
  •   Karl A. Lamers (2010-2012)
  •   Hugh Bayley (2012-2014)
  •   Mike Turner (2014-2016)
  •   Paolo Alli (2016-2018)
  •   Rasa Juknevičienė (2018)
  •   Madeleine Moon (2018-2019)
  •   Attila Mesterházy (2019-2020)
  •   Gerry Connolly (2020-...)


Kaynakça değiştir

  1. ^ "Türkiye'nin NATO PA'daki üye sayısı arttı". Anadolu Ajansı. 14 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ "NATO Parliamentary Assembly recognizes Russia as 'terrorist state,' calls for special tribunal creation". The Kyiv Independent. 21 Kasım 2022. 6 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2023. 
  3. ^ "NATO Temsilci Sayıları". 13 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

Dış bağlantılar değiştir