Küp bulyon
Bir bulyon küpü (Kanada ve ABD) veya stok küpü (Avustralya, İrlanda, Yeni Zelanda, Güney Afrika, İngiltere), susuzlaşmış bulyondur (fransız et suyu). Yaklaşık 15 mm (1⁄2 inç) genişliğinde küçük bir küp halinde oluşturulmuştur.
Genellikle, küçük bir küp şeklinde şekillendirilmiş, kurutulmuş sebzelerden, et stokundan, yağın küçük bir kısmından, monosodyum glutamat, tuz ve baharatlardan yapılır. Vejetaryenlik ve veganlık için farklı türler de yapılmaktadır. Küpden başka, hem granül, hem de toz halinde de mevcuttur.[1] En yaygın türleri sığır eti, tavuk, balık, ördek ve kaz (Fransız ve İsviçre), domuz (Galliya, İrlanda) etleri, ayrıca mantar (Japon mutfağı) ve farklı sebzelerdir.
Tarihi değiştir
Tabletler şeklinde kurutulmuş et stokları, İngiliz yemek yazarı Anne Blencowe taradından 17. yüzyılda tanınıyordu. 19. yüzyılın başlarında (Lefesse, Massué ve Martin) çeşitli Fransız aşçılar bulyon küplerini ve tabletleri patentlemeye çalıştılar, ancak özgünlük eksikliği nedeniyle geri çevrildiler. Nicolas Appert ayrıca 1831'de böyle susuz bulyon önerdi.[2]
19. yüzyılın ortalarında, Alman kimyacı Justus von Liebig et özü geliştirdi, ancak bulyon küplerinden daha pahalıydı.
Endüstriyel olarak üretilen bulyon küpleri, 1908'de Maggi, 1910'da Oxo ve 1912'de Knorr tarafından ticarileştirildi. 1913'te,% 59-72 tuz içeriğine sahip en az 10 marka vardı. Şimdiki zamanda da bu markalar dünya genelinde tanınan markalardır.
Malzemeler değiştir
Bir stok küpünün genel bileşenleri şunlardır: tuz, hidrojenasyon yağ, monosodyum glutamat, aroma arttırıcılar, aromalar.[3]
Kaynakça değiştir
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2018.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2018.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2018.