Emile Claus

Emile Claus
Emile Claus
	Emile Claus (1917)
Genel bilgiler
Doğum	27 Eylül 1849; Sint-Eloois-Vijve, Batı-Flanders (Belçika)
Ölüm	14 Haziran 1924 (74 yaşında)
Uyruk	Belçikalı
Ebeveyni	Alexander Claus (baba), Celestine Verbauwhede (anne)
Alanı	Ressam
Sanat eğitimi	Waregem Akademisi, Anvers Kraliyet Güzel Sanatlar Akademisi
Ünlü yapıtları	Yaşlı bahçıvan, 1885;
Ödüller
	Altın madalya (Akademi mezun ödülü)

Emile Claus (27 Eylül 1849 - 14 Haziran 1924), Belçikalı bir ressamdır.

Yaşamı değiştir

Emile Claus'un stüdyosu

Emile Claus 27 Eylül 1849'da Sint-Eloois-Vijve, Batı-Flanders (Belçika) Lys nehrinin kıyısındaki bir köyde doğdu. Emile, on üç kişilik bir ailenin on ikinci çocuğuydu. Baba Alexander bir bakkal ve bir süreliğine belediye meclis üyesi idi. Anne Celestine Verbauwhede, bir Brabant kaptanının ailesinden geliyordu ve elleri yavrularıyla doluydu.

Çocukken, Emile zaten çizmeyi seviyordu ve pazarları nasıl çizileceğini öğrenmek için Waregem Akademisine (komşu kasaba) yürüyerek üç kilometre gitti. Akademi'den altın madalya ile mezun oldu. Baba Claus çizim dersleri almasına izin vermesine rağmen oğlu için sanatçı kariyerinden hoşlanmıyordu. Bunun yerine Emile'yi fırıncı çırağı olarak Lille (Fransa) 'ya gönderdi. Emile orada Fransızca öğrendi ama bir fırıncının işi ona pek çekici gelmedi. Ayrıca bir süre Belçika Demiryollarında ve keten ticaretinde temsilci olarak çalıştı.

Çalışmaları değiştir

Yaşlı bahçıvan, 1885

Resim yapma dürtüsü Emile'yi bırakmadı ve yakınlarda Harelbeke yaşayan ve ailenin ara sıra ziyaretçisi olan ünlü besteci ve müzisyen Peter Benoit 'e yardım için bir mektup yazdı. Peter Benoit, biraz çabayla baba Claus'u oğlunun Antwerp Güzel Sanatlar Akademisi 'nde eğitim almasına izin vermesi için ikna etmeyi başardı. Claus, çalışmalarının masraflarını kendisi ödemek zorunda kaldı. Mezun olduktan sonra yaşamak için Anvers 'te kaldı.

1883'te Claus Astene 'de Deinze (Doğu-Flanders, Belçika) yakınlarındaki ölümüne kadar kaldığı Zonneschijn ('Güneş Işığı') kulübesine taşındı. Oturma odasından Lys nehrinin güzel manzarasının tadını çıkardı. Kır evinin alanı ve ışığı ona açıkça ilham verdi.

Sanatsal olarak Claus kısa sürede başarılı oldu. Bir ünlü olarak diğerlerinin yanı sıra Fransız heykeltıraş Auguste Rodin ve doğa bilimci Émile Zola ve Belçikalı romancılar ve şairler Cyriel Buysse, Emile Verhaeren, Pol de Mont ve Maurice Maeterlinck ‘le arkadaş oldu. Çalışmalarının sergilerine katılmak için dünyayı dolaştı.

Emile Claus'un hayatındaki önemli bir kişi ressam Jenny Montigny ‘dır. Astene'deki atölyesinde ustalık derslerini takip etti ve yıllarca Gent ve Astene arasında gidip geldi. Claus ondan 26 yaş büyük olmasına rağmen Claus'un ölümüne kadar sürecek bir ilişkiye başladılar. Özel öğrencilerinden bir diğeri de Belçikalı ressam Anna De Weert idi. O ve kocası Maurice De Weert [nl] 1890'larda yazlarını onunla geçirdi.^[1]

Birinci Dünya Savaşı Claus'un uluslararası başarısını sekteye uğrattı. Thames nehrinin kıyısında bir ev ve atölye bulduğu Londra'ya kaçtı. 1918'de döndü.

Genç bir adam olarak Emile Claus, otoportre
Baba Alexander Claus, sanatçı tarafından yapılan tablosu
Anne Celestine Verbauwhede, sanatçı tarafından yapılan tablosu
Ressamın eşi Charlotte Dufaux veya Madame Claus, 1900
Jenny Montigny, sanatçı tarafından yapılan tablosu, 1902

Kariyer değiştir

Horoz döğüşü (1882)

Waterloo Köprüsü üzerinden gün batımı (1916)

1869'dan 1874'e kadar Claus Anvers Güzel Sanatlar Akademisi'nde manzara ressamı Jacob Jacobs ‘dan başkaları ile birlikte eğitim aldı. Claus eğitimi sırasında yerel üst orta sınıfın dikkatini çekti ve onların beğenisini kazandı.

1882'de Claus, Flanders'da Horoz Dövüşü'nü tamamlamıştı. Gerçekçi resim, Waregem'in ileri gelenlerini, iki dövüş horozuyla küçük bir arenada toplanmış olarak tasvir ediyor.

Yüksek mevkililerden biri Waregem noteri Eduard Dufaux'du. Noterin evinde Emile, Eduard'ın yeğeni Charlotte Dufaux ile tanıştı. 1886'da evlendiler.

Sanatsal ve finansal olarak Claus kısa sürede başarılı oldu. Anvers Güzel Sanatlar Müzesi eserlerinden birini satın aldı ve küçük (Lys) nehrinin karşı kıyısındaki kent burjuvazisinin pazar gezisini izleyen bir çiftçi ailesini gösteren tanınmış Piknik (1887) adlı tablosu Belçika Kraliyet Ailesi tarafından satın alındı.

Claude Monet 'in etkisi altında, luminizm olarak karakterize edilen bir stil geliştirdi. 1904'te Vie et Lumière ('Yaşam ve Işık') sanatçı grubunu kurdu.

1918'de I.Dünya Savaşı'ndan sonra Londra'dan dönüşünde ve dışavurumculuk şafağında Claus ününün azaldığını gördü. 1921'de, Brüksel'de özellikle Londra'daki çalışmalarının (şehir ve nehir Thames hakkında) kamuoyunda olumlu bir izlenim bıraktığı son bir anket sergisi verildi.

Sanat değiştir

Güneşli bir gün

Güneşteki Ağaç, 1899, 81 x 117 cm, tuval üzeri yağlıboya, d'Orsay müzesi, Paris

Londra Waterloo Köprüsü 1918

Claus, Antwerp'te geçirdiği yıllar boyunca ağırlıklı olarak portreler ve gerçekçi, anekdot tarzı parçalar çizdi.

Arkadaşı yazar Camille Lemonnier tarafından uyarılmış ve 1890'larda Paris'e yaptığı geziler sırasında eserlerini tanıdığı Claude Monet gibi Fransız izlenimcilerden etkilenen Claus giderek doğalcı gerçekçilikten kullandığı ışıltılı palet nedeniyle 'ışıkçılık' olarak adlandırılan çok kişisel bir izlenimcilik tarzına kaydı.

Pancar Hasadı (1890) ve "Buz Kuşları" (1891) resimleri bu evrimdeki önemli dönüm noktalarını temsil eder.

Pancar Hasadı tablosu çiftçilerin şeker pancarı hasat ederek onları donmuş tarladan çıkardıklarını gösterir. Tablo devasa boyutlarda ve Belçika'nın Deinze kentindeki Deinze ve de Leiestreek Müzesi nde asılı durur. Claus onu hiç satmadı ve ölümünden sonra dul eşi sergisi için bir müze inşa etmeleri şartıyla Deinze şehrine bağışladı. Resim artık Deinze (Belçika) 'daki "Museum van Deinze en de Leiestreek" te (Deinze ve Lys bölgesi müzesi) bulunmaktadır.

Buz Kuşları (1891) oynayan çocukların olduğu buzlu bir manzarayı gösterir. Resim, Waregem romancısının Léonce Ducatillon aynı adlı romanından esinlenmiştir. Natüralist hikâye Waregem merkezinin yakınında çukurlar, kanallar, hendekler ve hendeklerle dolu bir bataklık alanı olan Keukelmeersen'de ('keukel çayırları') geçer.

Burası her kış sular altında kalır ve geniş, buzlu bir ovaya dönüşürdü. Hikâyenin sonunda acıkmış fakir çocuklardan biri donmuş bir balığı çıkarmaya çalışırken buzun içine düşer ve boğulur. Resim şu anda Gent’teki (Belçika) "Güzel Sanatlar Müzesi" nin kalıcı koleksiyonunun bir parçasıdır.

Claus, Belçika luminizminin öncüsü olarak kabul edilir. 1904'te Vie et Lumière ('yaşam ve ışık') topluluğunu kurdu ve 'güneş ressamı' ve 'Lys'in ressamı' olarak tanındı. Görkemli bir örnek, küçük bir nehir boyunca bir grup rengarenk ineğin güdüldüğü ve hareket eden güneş ışınlarının suda yansımasını gösteren Lys'i geçen İnekler (1899) adlı tablosudur. Tablo, Brüksel'deki (Belçika) “Kraliyet Güzel Sanatlar Müzesi” nde asılı durur.

Birinci Dünya Savaşı sırasında Londra'da sürgünde iken, Monet tarzında "Thames Nehri üzerine düşünceler" olarak bilinen Thames nehri üzerine bir dizi resim yaptı. En geleneksel izlenimci çalışmalarıdır.

14 Haziran 1924'te Claus Astene'de öldü. Son sözleri: "Bloemen, bloemen, bloemen ..." ("Çiçekler, çiçekler, çiçekler") di. Ölümünden bir gün önce Belçika kraliçesi Kraliçe Elisabet tarafından kendisine gönderilen bir buket çiçeğin resmini yapmıştı. Claus Astene'de kendi bahçesine gömüldü ve Brüksel'de bir sokağa onun adı verildi.

Başarıları değiştir

1919: Leopold nişanı Komutanı^[2]
1911: Kraliyet Bilim, Edebiyat ve Güzel Sanatlar Akademisi üyesi.^[3]

Çalışmaları değiştir

Emile Claus'un diğer tanınmış eserleri şunlardır:

Tablolar
Ampelio, Bordighe'nin yaşlı balıkçısı
Buz kuşları
İnek
Ağlarda Getirmek, 1893
İlk Komünyon, 1893
Saman balyaları, 1905
Yaz
Nehir kıyısında otlama (The caving in bank)
Nehir kıyısında öğleden sonra
Flanders'de Meyve Bahçesi
Bahçemde bir köşe (Emile Claus, 1904, 60 x 74 cm, tuval üzerine yağlıboya, özel koleksiyon)
Güneşte Waterloo Köprüsü, 1914-18?
Kırsal yaşam
Şafak
Karda Saman Balyaları

2007'de Pancar Hasadı ve Buz Kuşları resimleri Flaman topluluğunun kültürel miras listesine dahil edildi.

Müzeler ve halka açık koleksiyonlar değiştir

Emile Claus, Cezayir 'e yaptığı yolculuk sırasında, 1879. Burada bir Cezayir geleneksel "burnus" ile

Claus'un resimleri aşağıdaki müzelerde, koleksiyonlarda ve şehirlerde görülebilir:

Groeningemuseum, Brugge, Belçika
Belçika Kraliyet Güzel Sanatlar Müzesi, Brüksel, Belçika
Museum van Deinze en de Leiestreek, Deinze, Belçika
Camille Lemonnier Müzesi, Elsene, Belçika
Güzel Sanatlar Müzesi, Gent, Belçika
Musée d'art moderne et d'art contemporain de Liège [fr] (MAMAC), Belçika
Museum of Fine Arts, Mons [fr], Mons, Belçika
Mu.ZEE, Oostende, Belçika
Güzel Sanatlar Müzesi, Tournai, Belçika
Gemeentemuseum ('Konsey Müzesi'), Lahey, Hollanda
Musée de la Chartreuse, Douai, Fransa
Güzel Sanatlar Sarayı, Lille, Fransa
"Orsay Müzesi", Paris, Fransa
Batı ve Doğu Sanatı Müzesi, Odessa, Ukrayna
Güzel Sanatlar Müzeleri, San Francisko, ABD
Doğu Flanders Bölgesi Koleksiyonu, Belçika
Belfius Art Collection, Brüksel, Belçika
Adelaide, Avustralya
Barselona, İspanya
Bayonne, Fransa
Berlin, Almanya
Floransa, İtalya
Göteborg, İsveç
Osaka, Japonya
Reims, Fransa
Roma, İtalya
São Paulo, Brezilya
Venedik, İtalya
Verviers, Belçika
Varşova, Polonya

Kaynakça değiştir

^ Portrait of Anna De Weert 3 Ekim 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Emile Claus, LukasWeb, Retrieved 1 May 2017
^ Royal Decree of H.M. King Albert I on 14.11.1919
^ Index biographique des membres et associés de l'Académie royale de Belgique (1769-2005). p 56

[1] Portrait of Anna De Weert 3 Ekim 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Emile Claus, LukasWeb, Retrieved 1 May 2017

[2] Royal Decree of H.M. King Albert I on 14.11.1919

[3] Index biographique des membres et associés de l'Académie royale de Belgique (1769-2005). p 56

[1]

[2]

[3]