Binyılcılık

İnanç türü

Binyılcılık, belirli tipteki dinsel hareketlerin üyeleri tarafından benimsenen, yakın gelecekte, yeni bir çağın gelişini gösterecek olan yıkıcı değişmelerin gerçekleşeceği biçimindeki inançlardır.

Yahudilikte Binyılcılık değiştir

Hristiyanlıkta Binyılcılık ya da Chiliasm (Yunan versiyonu) değiştir

Hristiyanlıkta binyılcılık, Mesih’in Yargı Gününden önce dünyaya dönüp bu dünyada bir krallık kuracağı ve bu krallığın 1000 yıl süreceği inancını belirtmek için kullanılır.

Yeni Ahit’te değiştir

Binyılcılık inancının temeli Vahiy Kitabı’nın 20:1-15 ayetlerinin doğrudan yorumlanmasına dayanmaktadır, ayetlerde Şeytanın binyıllığına zincire vurulacağı, şehitler ve İsa’ya sadık kalmış olanlar hayata döneceği (ilk ölümden dirilme) ve 1000 yıl süren krallığın bir parçası olacakları yazmaktadır. Bu 1000 yıldan sonra şeytanın yeniden kötü işlerini yapmasına izin verilecek ve Mesih’in onu Yargı Günü’nde yenmesi ile doğru olanlar cennette sonsuz mutluluğa erişeceklerdir.

Binyılcı Hristiyan Düşüncesinde[1] değiştir

Binyılcılık düşüncesi dünyanın sonunun yakında olduğı ve kutsal ve ahenk içinde Yeni bir dünyanın ardından geleceği fikri ile alakalıdır.

Binyılcı Hristiyanlar üç soru ile yaşarlar; ‘Sonun işaretleri nelerdir?’ ‘Biz hangi aşamadayız?’ ‘Ne yapmalıyız?’

Teoride binyılcılık, Eskatoloji (Dünyanın Sonu ile ilgilenen teoloji) ile bağlantılı makul ve spekülatif bir girişimdir. Uygulamada, binyılcılığı ayrıştıran ise güncel olarak ne yapılması gerektiği endişesini incelemesidir (Kutsal bir şehrin inşası, şeytanla yüzleşme…). Hristiyanlıkta sonun beklenmesi pasif bir eylem değildir. Değişim ve eylem ister.

Binyılcı Hristiyanlar şeytani figüre ve Mesih’in Karşıtı’na büyük önem addederler.

Hristiyan Tarihi boyunca binyılcılık[2] değiştir

Binyılcılık ve Kilise Babaları değiştir

Hierapolis’li Papias ve Justinius Binyılcılardandırlar. Binyılcılığın Ireneus, Tertillianus ve Lactantius üzerinde de büyük etkisi olmuştur. Daha sonrasında Augustinus da Tanrı’nın Şehri’nde fikri ilerleterek bu binyılın Mesih’in doğumu ile başladığını söylemiştir. Origenes Vahiy 20:1-15’in doğrudan yorumunu reddetmiş ve Mesih’in krallığının dünyada değil ancak inananların ruhlarında olacağını savunmuştur.

Orta Çağlar’da Binyılcılık değiştir

Her ne kadar Binyılcılık Thomas Aquinas tarafından reddedilmiş olsa da (Summa Teologiae 3, 77, 1) bu inancın erken dönem Dominikanları ve Fransiskenleri üzerinde etkisi olduğu görülebilmektedir. 1000 yılı yaklaştıkça Mesih’in dönüşüne yönelik beklentide daha görünür bir hal almıştır.

Reformasyon Döneminde Binyılcılık değiştir

Binyılcılık, Reformasyon döneminde yaşanan 1525 Alman Köylü Savaşı ve Anabaptist hareket ile yeni bir zirveye ulaşmıştır. Ayaklanan köylülerin lideri Thomas Müntzer, Vahiy Kitabı’nın doğrudan yorumuna sıkı biçimde inanan birisiydi. O’na göre Mesih’in Binyıllık Krallığında yaşayacak olanlar fakirlerdi çünkü onlar zenginlikler ve açgüzlülükle bozulmamışlardı.

Günümüzde Binyılcılık değiştir

Adventistler, Yehova Şahitleri ve Mormon’lar dünyanın sonunun yakın olduğuna inanan binyılcı Hristiyan hareketlerdir. Adventistler ve Yehova Şahitleri birçok defa dünyanın sonunun geldiğini duyurmuşlarıdr.[3] William Miller, Adventist hareketinin kurucusu, dünyanın sonunun 21 Mart 1844’te geleceğini ve sonrasında 22 Ekim 1844’te geleceğini duyurmuştur. Tarihleri boyunca, Yehova Şahitleri’nin eskatolojisi çeşitli değişimlerden geçmiş, 1874, 1914, 1918 ve 1925 gibi öne çıkan çeşitli tarihler belirlemiştir.[4]

İslamiyette Binyılcılık değiştir

Ayrıca bakınız değiştir

Kaynakça değiştir

  1. ^ The Encyclopedia of Religion. Mircea Eliade (İngilizce). MacMillan Publishing Company. 1987. ss. 521-524 Cilt. 9 ISBN 0-02-909800-9. 
  2. ^ New Catholic Encyclopedia – Second Edition (İngilizce). Thomson and Gale. 2003. ss. 633-638 Cilt 9 ISBN 0-7876-4013-1. 
  3. ^ "Adventistler - Kıyamet Günü". 9 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ "Yehova Şahitleri - Kıyamet günü". 31 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi.