Bhakti (Sanskrit: भक्ति) kelime anlamıyla "bağlılık, katılım, sevgi, saygı, inanç, ibadet, dindarlık, aşk" anlamına gelir. Bhakti, Hinduizm'de kendini adamış kişinin bir tanrıya bağlılığını ve sevgisini ifade eder.

Hint dinlerinde Bhakti, özellikle kişisel bir tanrı veya manevi düşünceler için "duygusal adanmışlık"tır. Bhakti hareketi Delhi Sultanlığı döneminde Kuzey Hindistan'a ulaştı ve Mugal döneminde büyüdü.

Hinduizmde Nirguni Bhakti ve Sihizm'de bulunur.