Şinasi Sahnesi
Şinasi Sahnesi; Ankara'nın Çankaya ilçesinde bulunan bir tiyatro sahnesidir. Akün Sahnesi ile aynı binada yer alan salon, 1988 yılından beri Ankara Devlet Tiyatrosu tarafından sahnelenen temsillere ev sahipliği yapar.
 Sahnenin Tunus Caddesi üzerindeki giriş kapısı, 2021 | |
 | |
| Eski adı | Çağdaş Sahne Kültür Merkezi |
|---|---|
| Konum | Kavaklıdere, Çankaya, Ankara |
| Koordinatlar | 39°54′14″K 32°51′34″D / 39.90389°K 32.85944°D |
| Otopark | Yok |
| İşletmeci | Devlet Tiyatroları Genel Müdürlüğü |
| Tür | Tiyatro sahnesi |
| Koltuk düzeni | Tek seviyeli |
| Loca | Yok |
| Kapasite | 490 |
| Açılış | 13 Mart 1988 |
| Etkin dönem | 1988-günümüz |
| Kullanıcılar | |
Tarihçe değiştir
Bugün Şinasi Sahnesi'nin yer aldığı konumda daha önceden "Çağdaş Sahne Kültür Merkezi" isminde sanat merkezi bulunmaktaydı. Bu merkezde farklı sanat dallarına ait atölyeler ve sergi salonları bulunmakta;[1] sanat sezonu boyunca müzik dinletileri, edebiyat söyleşileri, film ve tiyatro gösterimleri yapılmakta ya da sanat temalı konferanslar düzenlenmekteydi.[2] Bir dönem Sinan Çetin, Ömer Lütfü Eltan, Cüneyt Ayral ve Celal Ertem gibi fotoğraf sanatçılarının da çalışmış olduğu kurum, Ankara Fotoğraf Sanatçıları Derneği'nin temellerinin atıldığı yerdi.[3] 1970'lerin ortalarından beri faaliyetini sürdüren merkez, 1988 tarihinde kapatılarak yerini günümüzdeki Şinasi Sahnesi'ne bıraktı.
Sahnenin açılışı ise 13 Mart 1988 tarihinde, Yüksel Pazarkaya'nın "Meliha" isimli oyunuyla yapıldı.[4] Ankara Devlet Tiyatrosu tarafından kullanılmakta olan sahnenin, 2014 yılında dönemin Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Faruk Çelik'in talimatıyla ve ihale şartnamesi duyurulmadan gizlice satıldığının ortaya çıkması kamuoyunda büyük tartışmalara yol açtı.[5][6] Sahne, 2013 yılında da ihaleye çıkarılmış fakat yerel sivil toplum kuruluşlarının baskısıyla satışı engellenmişti.[7]
Mimari değiştir
Sahnenin bulunduğu binaya, Tunus Caddesi üzerindeki ana kapıdan giriş yapılır. Bu giriş, merdivenler aracılığıyla yol kotundan ayrılmıştır ve doğruca fuaye alanına bağlanır. Salonun bulunduğu alt kata ise fuaye alanındaki merdivenler kullanılarak ulaşım sağlanır. Bu kısmın en dikkat çekici özelliği, Türk seramik sanatçısı Hamiye Çolakoğlu tarafından 1972 yılında yapılmış olan bir seramik panelin dekor amaçlı kullanılmış olmasıdır. Turkuaz zemin üzerine bej renginde işlenen soyut fakat karakteristik figürler, doku kullanımın yoğun olduğu rölyef bir pano oluşturmuştur.[8]
Tek seviyeli olarak düzenlenmiş salonda sahne, seyirci kısmından yüksek bir platform aracılığıyla ayrılmıştır ve önünde bir orkestra boşluğu bulunmaz. Dolayısıyla sadece tiyatro oyunlarının sergilenmesine yönelik bir sahne sistemi kurulmuştur. Seyirci koltukları sahneye doğru eğimli şekilde yerleştirilmiştir. Salonun toplam kapasitesi 490'dır.[9]
Ayrıca bakınız değiştir
Kaynakça değiştir
- ^ Bek, Güler (2007). "Müzeler, Kültür Merkezleri ve Vakıflar". 1970-1980 Yılları Arasında Türkiye'de Kültürel ve Sanatsal Ortam. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. ss. 74-95. 17 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2022.
- ^ Atmaca, Ayşegül (2021). "Toplumsal Dönüşümler (1970-1990) ve Ankara'da Sanat Galericiliği" (PDF). Ankara Sanat Galerilerinden Bir Seçki (1970-1990). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. s. 56. 17 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 17 Ekim 2022.
- ^ Özdamar, Gülbin (Aralık 2005). "AFSAD'ın Kuruluşu ve Siyasi Vizyonu" (PDF). Belgesel Fotoğrafın Propagandacı Tavrı: AFSAD Fotoğraf Dergisi'ndeki İşçi Fotoğraflarının İncelenmesi (1978-1979). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. ss. 128-152. 17 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 17 Ekim 2022.
- ^ Sancaklı, Yusufcan (2016). "Devlet Tiyatroları ve Kuruluş Yılları" (PDF). İstanbul: Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Erişim tarihi: 16 Ekim 2022.
- ^ Güneysu, Selda (3 Kasım 2014). "Akün ve Şinasi gizlice satıldı". Cumhuriyet. 16 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2022.
- ^ Boyacıoğlu, Hacer (5 Kasım 2014). "Şinasi ve Akün sahnelerinin bulunduğu bina satıldı". Ankara: Hürriyet. 16 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2022.
- ^ ""Akün ve Şinasi Sahnesi Halkındır, Satılamaz"". Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği. 1 Şubat 2013. 19 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2022.
- ^ Can, Özgür Ceren (18 Ocak 2018). "DT Şinasi Sahnesi (Lale Sineması)". Ankara'da Kamusal Alanlardaki Seramik Duvar Panoları. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. ss. 146-147. Erişim tarihi: 16 Ekim 2022.
- ^ "Sahne ve Hizmet Binaları" (PDF). Stratejik Plan 2019-2023. Devlet Tiyatroları Genel Müdürlüğü. s. 12. Erişim tarihi: 16 Ekim 2022.
Dış bağlantılar değiştir
- Official website of the directorate and Ankara State Opera and Ballet (Türkçe) / (İngilizce)