Çağrı (Horasan Selçuklu meliki)

Büyük Selçuklu Devleti kurucusu, hanedan üyesi, komutanı ve Horasan valisi

Çağrı Bey tam adıyla Ebu Süleyman Davud Çağrı Bey bin Mikail (989 - 16 Temmuz 1060, Serahs), Oğuzlar'ın Kınık boyundan Selçuklu hükümdarı Selçuk Bey'in torunu, Mikail'in oğlu, Tuğrul Bey'in ağabeyi ve Alp Arslan'ın babasıdır.

Çağrı Bey
Farsça: ابو سليمان داود چاغرى بك بن ميكائيل
Horasan Selçuklu Sultanı
Hüküm süresi1040 – 16 Temmuz 1060
Sonra gelenAlp Arslan
Doğum989
Horasan
Ölüm16 Temmuz 1060
Serahs
Çocuk(lar)ıAlp Arslan
Kavurd
Emir Yakuti
Süleyman
Behram Şah
İlyas
Osman
Hatice Arslan Hatun
Cevher Hatun
Safiye Hatun
Tam adı
Künye: Ebû Süleyman
Dini isim: Davud
Türk takma ismi: Çağrı Bey
Nesep: Çağrı bin Mikail
HanedanSelçuklu
BabasıMikail
DiniSünni İslam

İsim kökeni değiştir

Çağrı ismi o zamanlar sık kullanılan, Türkçede harfi harfine Doğan veya Boz doğan anlamına gelir.[1][2] Dîvânu Lugâti't-Türk'te çagrı: doğan kuşu, çakır kuşu anlamında yazılmıştır.[3]

Hayatı değiştir

 
Merv 1040, Dandanakan Savaşı

Çağrı Bey ve Tuğrul Bey, daha Oğuz boylarının Horasan ve Harezm'in kuzeyinde bulunduğu dönemde Orta Asya bozkırlarında doğmuşlardır.

Çağrı Bey diğer Türk boyları arasındaki düşmanlık ve halkın baskısı sonucunda Mâverâünnehir Bölgesinden Horasan'a göç etmiştir. Horasan o zamanlar Gazne Devleti'nin bir parçasıydı.

Tuğrul Bey ile devleti ortak yönetti ve Horasan Melikliği yaptı. Bizans'ın kaleleri olan Vaspuragan ve Ani kalelerine karşı sefer düzenleyerek büyük kazanç sağladı. 1035 yılında Gazneli hükümdarı I. Mesut üstüne yapılan seferde Mesut yenildi. Bir antlaşma yapıldıysa da buna uymayan Mesut'u Çağrı Bey yendi ve Afrâsîâb'ın kurduğu rivayet edilen Merv şehrini Çağrı Bey 1037 yılında feth ederek, iç kaleye girmiş ve atının örtüsünü yere koyup "taht gibi" üstüne oturmuştur.[4]

1040 yılında Dandanakan Muharebesi yapıldı. Çağrı Bey komutasındaki Selçuklular Gaznelileri yendiler ve böylece bu savaş Selçukluların devlet olmasında büyük rol oynadı. Çağrı Bey egemenlik alanını ikiye bölüp kardeşi ile paylaşmış, günümüz Irak'a kadar uzanan batı bölümünü Tuğrul Bey, doğu bölümünü (Horasan) de kendisi yönetmiştir. Çağrı Bey kardeşi Tuğrul Bey'le her zaman iyi ilişki kurmuşlar, Çağrı Bey, Tuğrul Beye karşın birkaç evlat geriye bırakmıştır.

Tuğrul Bey, 1056 yılında Bağdat'ta hüküm süren Şii Büveyhîler devletine son vermiş batıya doğru topraklarını genişletmiştir. Büveyhîler tarafından baskı altında tutulan Sünni Halifeler bu başarılarından dolayı Selçukluları kutlamışlardır. Halife Kaim, Tuğrul Bey'e Ruknu ʾd-daula (Hanedan desteği), Maliku ʾl-maschriq wa-ʾl-maghrib (Doğu'nun ve Batı'nın Hükümdarı) ve Sultan unvanını vermiştir. Öbür Türk boylarıyla akrabalıklar kurmuştur (Mesela oğlunu Kıpçak hükümdarının kızıyla evlendirmesi gibi). 1059'da Tuğrul Bey'e karşı ayaklanan kuzeni İbrahim Yınal'ın ayaklanmasını bastırdı. 1060'ta hastalanarak Serahs (İpek Yolunda Nişabur ile Merv arasındaki önemli bir vaha) adı verilen yerde öldü.

Anadolu'ya ilk defa akın yapan Türk komutanlarındandır. Türk tarihine ve kültürüne baktığımızda, Türk devletlerinin yükselmesinde ve gelişmesinde zaman zaman birtakım liderlerin ön plana çıktıklarını görürüz. Mesela Bumin Kağan ve İstemi Kağan, Bilge Kağan ile Kül Tigin, daha sonraları Tuğrul Bey ve Çağrı Bey gibi.

Hanedanlar arasında dostluk ve siyasi bağların kurulması ve Tuğrul Bey'in İslam peygamberi nesli ile kucaklaşması için Abbasi Halifesi El-Kâim’in kızı Seyyide Fâtıma el-Betül ile Çağrı Bey'in kızı Hatice Arslan Hatun'da halife ile evlenmiştir.

Tarihi kaynaklarda Tuğrul Bey'in aksine Çağrı Bey'in hayatı ile ilgili fazla bir bilgi bulunmamaktadır.

Popüler Kültürde Yeri değiştir

2021'de TRT 1'de yayınlanmaya başlayan Alparslan: Büyük Selçuklu dizisinde Erdinç Gülener tarafından canlandırılmaktadır.

Notlar değiştir

  1. ^ Clauson, p. 410.
  2. ^ Çağrı: 1. Birini çağırma, davet. 2. Doğan, çakır kuşu. 3. Rütbe, unvan, san.TDK Kişi Adları Sözlüğü[ölü/kırık bağlantı].
  3. ^ Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt I, sayfa 421, Cilt II, sayfa 343 ve Cilt III, sayfa 332.
  4. ^ Tabakât al-Nâşiri sayfa 127.

Kaynakça değiştir