Apokrif: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Abuk SABUK (mesaj | katkılar)
ilave
Abuk SABUK (mesaj | katkılar)
+olgu
1. satır:
{{Hıristiyanlık}}
[[Hristiyanlık]]'ta '''Apokrif''', [[kanonik]] (dini otoritelerce genel kabul görmüş) dini metinlerin ve kitapların parçası olmayan metin. Dini metinlerin doğruluğunun şüpheli olduğu durumları tanımlamak amacıyla kullanılır. [[Kitab-ı Mukaddes]]'e eklenmemiş metinler apokrif kabul edilir.
 
== Etimoloji ==
6. satır:
Apokrif sözcüğünün kökeni Yunanca ''apokruptein'' (saklamak, gizlemek) sözcüğüne dayanır. Bu kökten türemiş Yunanca ''apokruphos'' (gizli) sözcüğü [[wikt:eklestik|eklestik]] [[Latince]]'ye ve sonrasında diğer dillere ''apocrypha'' formunda geçmiştir.<ref>{{Oxford|Apocrypha}}</ref>
 
[[Eski Antlaşma]] dönemiyle ilgili apokrif kitapların çoğunluğu [[İbranice]] ya da [[Aramice]] yazılmış olmalarına karşın, yalnızca [[Grekçe]] biçimleriyle günümüze ulaşmışlardır. Bu da metinlerin Eski Antlaşma’nın ilk [[Grekçe]] çevirisi olan [[Septuaginta]]’da toplu olarak korunmasından kaynaklanmaktadır.{{olgu}} Eski Antlaşma’nın İ.Ö. üçüncü yüzyılda yapılmaya başlanan ve dünyada o dönem en yaygın dil olan Grekçe’deki bu çeviri çok kısa bir süre içinde yaygınlaşmıştır.
 
[[Roma]] [[Katolik Kilisesi]] [[1546]] yılında [[Trento Konsili]]’nde bu kitapları Kutsal Kitaplar’ın arasına almıştır. [[Katolikler]] söz konusu kitaplardan “[[Deuterokanonik]]”, yani [[Kutsal Kitap]] listesine sonradan eklenmiş kitaplar olarak söz ederler. [[Ortodoks Kilisesi]] ise “Deuterokanonik” olarak adlandırdığı kitapları 1642 [[Yaş, Romanya|Yaş]] ve 1672 [[Kudüs]] konsillerinde “Kutsal Yazılar’ın gerçek parçaları” olarak adlandırmıştır. Günümüzde birçok [[Ortodoks]] din bilgini [[Atanasyus]] ve [[Jerome]]’nin çizgisini izleyerek bu kitapların Kutsal Yazılar’ın diğer bölümlerinden daha az yetkili olduğunu kabul etmektedir. [[Protestanlar]] ise bu kitapları [[Kutsal Kitap]]’ın bir parçası olarak değerlendirmezler. Bu parçaları “Apokrifler” diye adlandırırlar. [[Martin Luther]] Apokrifler’e Kutsal Yazı gözüyle bakmamasına rağmen onların “okunması iyi ve yararlı kitaplar” olduğunu belirtmiştir.
 
Apokrif Kitapları genellikle Eski Antlaşma’nın evrensel olarak benimsenen kitapları arasında değerlendirilmez ve topluluk önünde ya da [[kilise]] tapınma hizmetinde birincil olarak kullanılmazlar. Yine de Apokrif Kitapları’nın inanlıların kişisel çalışmaları ve gelişmeleri için yararlı olabilecekleri düşünülür.{{olgu}}
 
Apokrif Kitaplar, tarihsel metinler, söylenceler, bilgelik sözleri, dua ve ezgiler, gelecek olaylarla ilgili metinlerden oluşur. Kitaplar sırasıyla, [[Tobit]], [[Yudit]], [[Ester]] (Eski Antlaşma’daki özgün metne bazı ekler içeren Grekçe çevirisi), [[Bilgelik]], [[Sirak]], [[Baruk]], [[Yeremya’nın Mektubu]], [[Azarya’nın Duası]] ve [[Üç Genç Adamın Ezgisi]], [[Suzanna]], [[Bel ve Ejderha]], [[1.Makabeler]], [[2.Makabeler]], [[3.Makabeler]], [[1.Esdras]], [[4.Ezra]], [[Manaşşe’nin Duası]], [[151.Mezmur]] ve [[4.Makabeler]]’dir.
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Apokrif" sayfasından alınmıştır