'''Mumya''', çeşitli işlemler uygulamak suretiyle çürümesi önlenerek bozulmadan kalması sağlanan cesettir
Mumyalama geleneği çok tanrılı dinlerden kalmadır. İlk örnekler [[Antik Mısır]]'da [[M.Ö.MÖ 15. yüzyıl]]da bulundu. Mısırlılar, ölülerinin ruhlarının öteki dünyada dirilip yeniden bedenlerine döneceklerine inandıklarından bedenlerinin sağlam kalması amacıyla mumyalama işine büyük önem verirlerdi. [[Tahnit]] denen bu mumyalama yönteminde bugün ayrıntılı olarak bilinmeyen ilaçlar kullanıldı. Ölülerin [[kalp]] ve [[böbrek]]leri dışında kalan iç organları ve [[beyin]] (özel bir aletle [[burun]]dan) alınırdı. Mumyalar ya taş [[lahit]]lere ya da çürümemesi için yağlanmış tahta tabutlara konulurdu. Mısırlılar, [[ilaç]]tan başka, mumyalama işinde [[reçine]], [[talaş]], [[zift]] ve [[bez]], [[sodyum karbonat]] ve yağ kullandılar. Mısırlılar, insandan başka, [[kedi]], [[köpek]] gibi [[hayvan]]ları da mumyaladılar. [[Şaman]] geleneklerini sürdüren birçok toplulukta görülen mumyalama geleneği, [[Afrika]]'nın kimi yörelerinde bugün de sürdürülmektedir.