Julianus: Revizyonlar arasındaki fark

Julianus, [[Hıristiyanlık]]'tan Theurgy[[Paganizm]]'yee geçtiği için Hıristiyanlar tarafından "Dönme" olarak adlandırılır. Libanius ile aralarındaki mektuplaşmalarda belirttiğine göre Çocukluğunda Hıristiyanlık kendisine kuzeni hevesli bir Aryan Hıristiyan olan ve pagan inanıla sahip bir akrabaya tahammül etmesi söz konusu olmayan II. Constantius tarafından dayatılmıştı. A.H.M. Jones'un gözlemine göre "yalnız ve ıstıraplı çocukluğu sırasında aldığı Hıristiyanlık eğitimine şiddetle tepki gösteren Julianus tutkulu bir şekilde sanat, edebiyat ve [[Yunan mitolojisi]]ne ilgi duymaya başladı ve sevdiği her şeyi zararlı bir gösteriş olarak kınayan yeni dinden tiksinmeye başladı. Güçlü bir dinî yaradılışı vardı ve teselliyi çağdaşı [[Neoplatonizm|Neoplatonist]] filozoflarının öğrettiği [[panteist]] [[mistizm]]de teselli bulmuştu." Helenizme geçmesinden sonra ömrünü bu geleneği korumaya ve yeniden kurmaya adamıştı.

Julianus'un dinî konumu tartışmaya açık bir konudur. İmparatorluğun erken dönemlerindeki kuralcı Roma mezhebinin gereklerini uygulamamıştır. Daha ziyade theurgy[[Teürji]] ve ''[[neoplatonizmNeoplatonizm]]'' ile özdeşleşen klasik felsefeyi uygulamıştır. Hıristiyan tarihçi Socrates Scholasticus'a göre Julianus, [[Eflatun]] ve [[Pisagor]]'un öğretilerine uygun olarak [[reenkarnasyon]] yoluyla kendisinin [[Büyük İskender]] olduğuna inanıyordu.