Sam Peckinpah: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k kat |
Dbl2010bot (mesaj | katkılar) k yazım |
||
22. satır:
Peckinpah'ın sonraki filmi ''Major Dundee'', yönetmenin filmlerini finanse eden büyük stüdyolarla yaşadığı talihsizliklerin ilkidir. Film Peckihpah'tan alımnış ve esaslı bir şekilde yeniden düzenlenmiştir.
Bu olaydan
'''''The Wild Bunch''''''ın ardından Peckinpah, izleyici beklentilerinin aksine, ağıtsal, eğlenceli ve şiddetsiz Western filmi ''The Ballad of Cable Hogue'''u yapmıştır.
30. satır:
[[1972]] yılında Peckinpah iki film daha yayınladı. Bir rodeocunun hikayesini anlatan ''Junior Bonner'', Peckinpah'ın şiddet içermeyen filmlerinin sonuncusu oldu. Filmin başarısızlığı üzerine Peckinpah "Kimsenin vurulmadığı bir film yaptım, ve kimse filmi izlemeye gitmedi" demiştir. Aynı yıl Peckinpah, Juniar Bonner'daki [[Steve McQueen]] ile birlikte ''[[The Getaway]]'' filmini de yayınlamış ve bu film Peckinpah'ın en büyük gişe başarılarından biri olmuştur.
[[1973]] Peckinpah'ın hayatının ve kariyerinin en zor döneminin başlangıçı olarak görülebilir. Peckinpah, MGM ile ''Pat Garrett and Billy the Kid'''in yapımı için anlaşmıştır. Ancak, MGM ile arasında çıkan anlaşmazlıklar, artan alkol problemleri ile birleşince, ''Pat Garrett and Billy the Kid'' Peckinpah tarafından sahiplenmemiş ve makaslanmış bir şekilde yayınlanmıştır. Bu deneyim Peckinpah'ı Hollywood'dan sonsuza denk soğutmuştur. Bir çokları bu anı Peckinpah'ın düşüşünün başlangıcı olarak işaret etmektedir. [[1988]] yılında, filmin yönetmen kurgusu video olarak yayınlandığında,
'''''Bring Me the Head of Alfredo Garcia''''', hayranlarının gözünde son gerçek "Peckinpah" filmi olarak nitelendirilmiş, ayrıca yönetmenin kendisi de filmi, istediği gibi yayınlayabildiği tek film olarak tanımlamıştır.
|