Senato (Roma): Revizyonlar arasındaki fark

Yine de senatonun Roma siyasetinde hatırı sayılır bir siyasi gücü (''auctoritas'') vardı. Elçileri gönderen ve kabul eden resmî yapı senatoydu ve eyalet valileri de dahil olmak üzer kamu arazilerinin idaresi için memurları tayin ederdi. Savaşları senato yönetirdi ve devlet tahvillerini de tahsis ederdi. Şehrin baş ''magistraları''nı, konsüllerini ve acil durumlarda diktatörü senato tayin ederdi. Cumhuriyetin son dönemlerinde senato sıkıyönetim ilan eden ve konsülleri "cumhuriyete hiçbir zarar gelmeyecek şekilde sorunlarla ilgilenmek" üzere güçlendiren ''senatus consultum ultimum'' adı verilen kavramı geri getirerek diktatörlük kurmaktan vazgeçmiştir.

 

[[Dosya:Maccari-Cicero.jpg|thumb|300px|''Roma Senatosu'' 'ndaki oturma düzeninin temsili: [[Cicero]] [[Catilina]]'yı suçluyor, bir 19. yy freskinden.]]

== Üyelik ==

Cumhuriyetin orta ve geç dönemlerinde Senato'nun yaklaşık 300 üyesi vardı. Geleneksel olarak çoğunluğun oyunu alan tüm ''magistralar'' - ''questorlar'', ''aedileler'' (''curuliler'' ve ''plebler''), ''praetorlar'' ve ''[[konsül]]ler'' - yaşam boyu Senato üyesi oluyorlardı. Ancak sulh hâkimlerinin senatoya dahil olması tarih içinde çeşitlilik göstermiştir. ''Magistra'' olarak seçilmemiş olan senatörlere ''senatores pedarii'' denirdi ve konuşmalarına izin verilmezdi. Sayıları [[Sulla]] döneminde çarpıcı biçimde artmıştır ve [[M.Ö. 78|MÖ 78]]-[[M.Ö. 49|49]] yılları arasında ''pedarii''nin neredeyse yarısı (yüzde 49,5) ''novi homines'' (yeni adamlar) idi. Bunlar daha evvel ailesinden üst düzey ''magistralık'' yapmamış kimselerdi. ''Pedarii''nin dışında ''novi homines''in sayıları daha düşüktü. Sulh hâkimlerinin (''tribunus'') yaklaşık yüzde 33, ''aedile''lerin yaklaşık yüzde 29, ''praetor''ların yüzde 22 ve konsüllerin yalnızca yüzde 1'i gerçek ''novi homines''den oluşuyordu.

 

[[Kategori:Eski yasama organları]]

[[Kategori:Roma Devlet Düzeni]]

 

[[ar:مجلس الشيوخ الروماني]]