Demirci Mehmet Efe: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok
Değişiklik özeti yok
2. satır:
'''Demirci Mehmet Efe''' ([[1883]], [[Nazilli]] - [[1959]], [[Aydın]]), Babasının mesleğinden dolayı [[Demirci]] lakabını aldı.
 
Askerlik görevini [[İzmir]] 5. depo alayında demirci olarak yaparken [[Ermeniler|Ermeni]] bir [[Yüzbaşı]]dan yediği dayak üzerine firar etti. Köyüne dönen demirci, burada rahat durmayınca [[Çakırcalı Mehmet Efe]] tarafından [[Ödemiş]]'in Fata köyüne imam olarak gönderildi. Çakırcalı'nın ölümünden sonra [[YanıkYörük Ali Efe]] çetesine katılan Demirci, cesareti gözüpekliği sayesinde çete içinde önemli bir konum aldı ve kısa zamanda Aydın ve Ödemiş havalisinde zorlu ve amansız bir efe oldu. [[İzmir]]'in işgalinden sonra [[11 Temmuz]]'da resmen [[Kuvâyi Milliye]]'ye katıldı. Sonra Kurtuluş savaşında başlık mücadelesine katıldı.
 
[[Ankara Hükümeti|TBMM Hükümeti]]'nin [[9 Aralık]] 1920 tarihinde aldığı bir karar, Afyonkarahisar dolaylarındaki Atlı Takip Kuvvetleri'nin düzenli orduya süvari birlikleri olarak katılmasını öngörmekteydi. Albay [[Refet Bele|Refet]] Bey'in 300 adamıyla birlikte süvari alay komutanı olarak düzenli orduya katılması yönündeki teklifini, [[Çerkez Ethem]]'in telkinleriyle dikkate almayan Demirci Efe üzerine kuvvet gönderilmiştir. Albay Refet Bey komutasındaki süvari birliklerinin 11 Aralık'ta başlattıkları harekat sonunda Demirci Efe'nin adamları ele geçirilmiştir. Yaşı uygun olanlar düzenli ordu birliklerine katılmış, diğerleri terhis edilmiştir. Demirci Efe ise 30 Aralık tarihinde TBMM Hükümeti'ne teslim olmuştur. Efe, [[Karacasu]]-[[Dualar]] Köyü'ne yerleşmiştir. Yanına, çok güvendiği Jandarma Yüzbaşı Nuri Bey'in seçtiği 50 kişilik bir muhafız kuvveti bırakılmıştır.