Oba: Revizyonlar arasındaki fark

Oba, [[Oğuzca]] bir [[kelime]] olan ''oba'''nın [[Divân-ı Lügati't-Türk]]'te [[kabile]] anlamına geldiği belirtilir. [[İslam|İslamiyet]]'ten sonra [[Oğuzlar]], oba kelimesini [[boy]]dan daha küçük [[şube]] anlamında kullandılar. [[15. yüzyıl|15.]] ve [[16. yüzyıl]] [[Osmanlı]] tahrir [[defter]]lerinde oba, cemaat adını aldı. Genellikle boylara bağlı olan cemaatlerin (oba) oturdukları yere ''yurd'' denir. Bugün, [[Anadolu]]'da oba kelimesi göçebelerin aileleri, göçebe çadırları, çadırların bulunduğu yer anlamında kullanılır ve beş-altı çadırdan ibaret bir göçebe ailesine de oba denir. [[Kırım]], Anadolu ve [[Uygur]] Türkçesinde göçebe çadırı, çadırda yaşayan aile; [[Azeri]] Türkçesinde taştan yapılan [[çoban]] kulübesi; [[Kırgızca]]'da tepe, [[toprak]] yığını, [[Türkmence]]de [[köy]], [[Sagay]] Türkçesinde nezir adamak için yol kenarında yığılı taş yığınından ibaret tepecik, müfreze, [[karakol]] mevkii anlamlarına gelir.

[[Etnografya|Etnografik]] araştırmalara göre, bugün eski [[Türk]] [[din]]inin basit bir şeklini sürdüren [[Altay]], [[Yenisey]] ve [[Urenha-Tuba]] Türklerinde "'''oba'''" veya "'''obo'''"lar kutsal sayılır. Bunların inanışlarına göre bu obolarda kabileyi koruyan [[ruh]]lar veya "'''yer-su'''" [[tanrı]]ları bulunur. Genellikle bu obalar, [[dağ]] tepelerinde, [[ırmak]] boylarında, yol üzerinde bulunur. Urenha-Tuba Türkleri bugün ''oba-tagir'' (oba [[ayin]]i) yaparlar; ayinin yapıldığı yer suni bir tepeden ibarettir ve "'''oba'''" adını alır. Bugün Türk [[kültür]]ünün etkisi altında kalan [[Mançular]]'da bu kelimesi "'''tepe'''" anlamına gelir. Eski Türk dininin kalıntılarından olan obo (oba) kültü, [[İslam|İslamiyet]]i kabul eden Türkler arasında da bir süre devam etti.