Palmiro Togliatti: Revizyonlar arasındaki fark

{{diğer anlam|Tolyatti (anlam ayrım)}}

 

Orta sınıftan bir ailenin oğluydu. [[Torino Üniversitesi]]'nde hukuk öğrenimi gördü. [[I. Dünya Savaşı]]'na subay olarak katıldı, çarpışmalar sırasında yaralandı.Daha sonra [[Torino]]'da öğretmenlik yaptı. 1919'da sol eğilimli ''L'Ordine nuovo'' dergisini çıkaranlar arasında yer aldı; [[1921]]'de Sosyalist Parti'den ayrılan komünist kanat bu derginin çevresinde toplandı. Togliatti [[1922]]'de ''Il Comunista'' 'nın yayın yönetmenliğini üstlendi. [[Nisan]] [[1924]]'te Komünist Parti Merkez Komitesi üyesi oldu. [[1926]]'da III. Enternasyonal ([[Komintern]]) toplantısına katılmak üzere [[Moskova]]'da bulunduğu sırada, [[Mussolini]] [[İtalyan Komünist Partisi]]'ni ('''PCI''') yasakladı ve Togliatti dışında partinin bütün yöneticilerini tutuklattı. Siyasal çalışmalarını sürgünde sürdüren Togliatti [[1926]]'da [[Lyon]]'da, [[1931]]'de de [[Köln]]'de partisinin toplantılarını düzenledi. [[1935]]'te Ercoli adıyla [[Komintern]] sekreterliğinin üyeliğine getirildi. [[II. Dünya Savaşı]] sırasında [[İtalya]]'ya yönelik radyo konuşmaları yaparak [[faşist]] yönetimi destekleyen kitleleri direniş hareketine katılmaya çağırdı. İtalya'ya dönüşünün ardından, [[Nisan]] [[1944]]'te Mareşal [[Pietro Badoglio]]'nun hükümetinde devlet bakanı, [[1945]]'te [[Alcide de Gasperi]]'nin hükümetinde de başbakan yardımcısı olarak görev yaptı. [[1948]] seçimlerinde öteki sol gruplarla işbirliği çizgisini sürdürerek partisinin 135 milletvekilliği kazanmasını sağladı. [[14 Temmuz]] [[1948]]'de genç bir faşist eylemcinin saldırısına uğrayarak ağır biçimde yaralandı; bunun üzerine işçiler İtalya'nın her yanında grevler düzenleyerek olayı protesto ettiler.