C-141: Revizyonlar arasındaki fark

[[C-124 Globemaster II]] gibi pistonlu motora sahip yavaş nakliye uçaklarının yerini alması için geliştirildi ve [[1960]]'ların ihtiyaclarına göre tasarlandı. [[1963]] yılında ilk uçuşunu gerçekleştiren uçak, [[1965]] yılından bu yana, 284 adedi Askeri Nakliye Komutanlığı'na ve 1 adedi [[NASA]]'ya olmak üzere 285 adet üretildi. C-141, USAF tarafından [[5 Mayıs]] [[2006]] tarihinde [[C-17 Globemaster III]] ile yer değiştirene kadar yaklaşık 40 yıl hizmet verdi.

 

'''C-141A''' diye anılan Orijinal Starlifter modeli, 138 yolcu, yaralılar için 80 sedye veya 28,900 kg (62,700 pound) kargo ve on adet standart [[463L master palet]] taşıyabilme kapasitesine sahipti. C-141, ayrıca [[Minuteman Füzesi]] gibi özel kargolar da taşımaktaydı. Sonradan farkedildi ki, uçağın hacim kapasitesi, ağırlık olarak taşıma kapasitesi ile karşılaştığında oldukça düşüktü, genel olarak fiziksel boşluk ağırlık limiti dolmadan dolmaktaydı. Bu yüzden daha sonra C-141B modeli geliştirilmiştir.

 

Mevcut C-141A'lardan bir adedi [[NASA]] tarafından bir teleskopa ev sahipliği yapacak şekilde (Kuiper Uçan Gözlemevi) modifiye edildi. NASA'nın aldığı C-141A şu anda Edwards Hava üssü (California) alanındadır.

 

270 C-141A uzatılarak ve hacmi genişletilerek eksiklikleri giderildi. Bu yeni varyasyona '''C-141B''' ismi atandı ve eskisine '''C-141A''' adı verildi. İlave parçalar kanatların önüne ve arkasına eklendi, uçak gövdesi böylelikle 7.11m (23 ft 4inç) uzamış oldu. Bu sayede kapasite: yaralılar için 103 sedye, 13 standart palet, 205 asker, 168 paraşütçü asker, veya eşdeğer koşulda başka yük taşımaya elverişli hale getirildi. Ayrıca uzamanın yanı sıra, uçuş sırasında havadan yakıt ikmali gerçekleştirebilmek için bum kabı eklendi. Dönüştürme programı [[1977]] [[1982]] yılları arasında sürdü. Bu dönüştürme programının , 90 yeni uçak alımı ile eşdeğer ölçüde olduğu düşünülmüştü.

 

[[1994]] yılında, on üç adet C-141B, uçağa düşük seviyeli gece uçuş kapasitesi, ileri seviyeli seyrüsefer yeteneği ve geliştirilmiş karşı önlem sistemleri kazandıran '''SOLL II''' (Special Operations Low-Level II) modifikasyonuna alınmıştır. ABD Hava Kuvvetleri bu uçakları Hava Kuvvetleri Özel Harekat Komutanlığı kapsamında kullanmaktadır. Bu kapsamdaki uçakların yakın zamanda yerini yeni C-17'lere bırakması bekleniyor.

 

63 adet uçak ise, C-17'ler geçerli olana kadar kullanılmak üzere, 1990'larda, geliştirilmiş [[aviyonik]] ve [[seyrüsefer sistemleri]]ne sahip olan C-141C statüsüne doğrudan kavuşmuş, bu yenilemeyle birlikte [[cam kokpit]] teknolojisine kavuşan ilk uçak olup, [[mekanik]] ve [[elektromekanik]] bazı bileşenleri [[elektronik]] eşdeğerleriyle değiştirilerek daha güvenilir hale getirilmiştir.

 

[[16 Eylül]] [[2004]] tarihinde C-141 neredeyse tüm USAF birimlerindeki görevlerinden ayrılmış, servis ömürlerini tamamlamak için bekletiliyorlardı. [[25 Eylül]] [[2005]] tarihinde, sadece sekiz C-141 uçmaktaydı (tamamı [[Wright Patterson Hava Üssü]]ndeki 445. Nakliye Kolunda hizmetteydi). [[2004]],[[2005]] ve [[2006]] yıllarında C-141ler Wright Petterson Hava üssünde konuşlandı ve genellikle [[Irak]] ile [[Afganistan]]'da çoğunlukla yaralıların taşınması gibi

tıbbi görevlerde hizmet verdi.