Polonya: Revizyonlar arasındaki fark

Çok önemli noktalar var Polonya ve [[Türkiye]]'nin arasındaikili ilişkilerinde önemli noktalar vardır. 1386-87 yılları [[Osmanlı Devleti]]'nınnin Polonya'yı karşısına çıkaran zamanlarzamanlardır. 1386'da Lituanya[[Litvanya]] prensi [[Wladyslaw Jagiello]] ([[Vladıslav Yagyelo]]), [[Lehistan]] kraliçesi [[Jadwiga]] ([[Yadviga]]) ile evlendi. Eskiden önemsiz sayılan Lehistan ve [[Litvanya]] devletleri, bu birleşmeyle [[Avrupa]]'nın en büyük ve en güçlü devletlerinden biri oldu. [[Boğdan]] Prensi Petro'nun [[1387]]'de Lehistan kralının himayesine girişi, [[Osmanlı Devleti]] ile Lehistan-Litvanya Krallığı'nı komşu haline getirdi. Bunu izleyen yıl, [[I. Kosova Savaşı]]'nena (1389'da) [[Sırp]] saflarında Polonya şövalyelerinin de katılışı, [[Türk]]lerle ilk kesin karşılaşmaydı. Kosova SavaşındanSavaşı'ndan sonra iki devlet arasındaki ilişkinin uzun yıllar için kesilmesinin başka önemli nedenleri de vardı: Bir tarafta Lehistan kralı [[II. Wladyslaw Jagiello]], Meryem Ana Haçlı Şövalyeleri'ne karşı [[1410]]'a kadar sürecek bir savaşa girişmişti. Öbür tarafta ise [[Timur]]'un [[Anadolu]]'ya girişi ve [[1402]]'deki [[Ankara Savaşı]], Osmanlı DevletininDevleti'nin dikkatini içeride tutuyordu.

[[1414]]'te Macar Kralı [[Sigismund]]'un Leh kralına gönderdiği bir rica mektubu, Polonya-Litvanya Krallığı ile Osmanlı Devleti arasındaki ilişkilerin yeni bir dönemini başlattı. Söz konusu mektupta Sigismund, Osmanlılar karşısında Lehistan kralından yardım istiyordu. Jagiello askeri katkı yerine Sultan I. [[Mehmet Çelebi]]'ye [[Skarbek z Gory]] (Gura'lı Sıkarbek) ve Grzegorz Ormianin (Ermeni Gregor) adlarında iki sefir gönderdi. Bu ilk sefaret, Osmanlı Devleti ile Lehistan-LituanyaLitvanya Krallığı arasındaki resmi ilişkilerin başlangıcı olarak düşünülebilir. O dönemde [[Macaristan]]'ı himaye altına almak, gerek Lehistan gerekse Osmanlı Devleti için önemli bir siyasi sorundu. [[1439]]'da, bugün adı belli olmayan, ilk Osmanlı sefiri, o zamanki Lehistan Başkenti [[Krakov]]'a geldi. Gelişinin amacı, Macarlara karşı Lehistan ve Osmanlı DevletininDevleti'nin işbirliğini sağlamaktı. [[1440]]'ta Leh Kralı III. Wladyslaw Warnenczyk'ın (Varnalı Vladislav) Macaristan kralı olarak seçilmesi, Leh-Osmanlı dostluk havasının değişmesine yol açmıştır. Genç kral, Polonya soylularınsoylularının tavsiyeleriyle Osmanlı'ya karşı bir sefere hazırlandı ve [[1444]]'te aslında Lehler arasında çok taraftar bulmayan ve resmi olarak da Lehistan tarafından desteklenmeyen bir Haçlı Seferi'ne başladı. Saflarında bazı Leh şövalyelerini de barındıran Macar ordusu, Varna Muharebesi'nde yenilgiye uğradı. [[1455]]'te Boğdan Prensi Petru Aron, Osmanlıların hakimiyetini tanıyor, ama bir yandan da Lehistan hakimiyetinde kalıyordu. [[1504]]'e kadar süren bu ilginç siyasi durum, Lehler ile Osmanlılar arasında yeni anlaşmazlıklara yol açmıştı. [[1476]]'da Lehistan Kralı [[Kazimierz Jagiellonczyk]] ([[Kazimir Yagyelonçık]]) [[Boğdan Prensi Stefan Çel Mare]]'ye destek vermek amacıyla [[Fatih Sultan Mehmet]]'e [[Marcin Wrocimowski]] ([[Martin Vrotsimovski]]) adında bir elçi gönderdi. [[1476]]'da Osmanlı ve [[Tatar]] sefirleri, [[Macaristan]]'a karşı padişahın yeni bir önerisini Leh kralına ilettiler. Ancak ne Lehistanlı ne de Osmanlı sefirleri amaçlarına ulaşamadılarulaştı. [[Kırım Tatarları]]'nın Osmanlı korumasına alınması ve [[Fatih Sultan Mehmet]]'in ölümü, Lehistan-Osmanlı ilişkilerini etkilemiştir. [[II. Beyazıt]]'ın saltanatının ilk yıllarında Kili ve Akkirman'in zaptı Lehistan'da Osmanlılardan yana bir kaygı doğurdu. Kralın gönderdiği ordu, bu kaleleri geri alamadı. [[Kanuni Sultan Süleyman]] zamanında iki ülke dostluk içinde yaşamışlar. [[17. yüzyıl]]da Kozak ve Tatarların, Polonya Krallığı'nın yaptığı saldırılar Kozakların da Kırım tarafına yaptığı saldırılar iki ülke arasını bozuyor.

[[1620]]'de Osmanlı Devleti ile [[İran]] arasındaki [[savaş]] biter bitmez, Osmanlı ordusu Lehistan'a doğru ilerledi. Çeçora olarak bilinen savaşta Leh ordusu büyük yenilgiye uğratılmıştır. Bir yıl sonra ise yeni bir savaş başladı: [[Hotin savaşıSavaşı]]. Bu savaşın galibi yoktu ve sonucunda yeni barış antlaşması hazırlandı. Sonraki yıllarda barışı koruyabilmek için diplomasiye ağırlık verildi, her iki ülke arasında elçilerin sürekli gidip geldiğini görüyoruz. Bu dönemde Lehistan, bazı iç sorunları nedeniyle ciddi bir mali krize girmiştir.