Lorenzo Bartolini: Revizyonlar arasındaki fark

Floransa Akademisinde eğitim aldıktan sonra yeteneğini geliştirmek ve kaymaktaşı modellemedeki saygınlığını arttırmak amacıyla 1797'de [[Paris]]'e gitmiştir. Burada [[Frédéric Desmarais]] ile resim sonrasında ise [[François-Frédéric Lemot]] ile heykel çalışmıştır. ''Cleobis and Biton'' adlı kabartma 1803'te kendisine Akademi ikincilik ödülünü kazandırmıştır. Ününü bir heykeltıraş olarak arttırdıktan sonra bir çok müşteri kazanmıştır. ''Battle of Austerlitz'' isimli kabartması [[Place Vendôme]]'daki sütunlarda yer alan kabartmalar arasındadır. Aynı zamanda [[Etienne Méhul|Méhul]] ve [[Luigi Cherubini|Cherubini]] isimli opera bestecilerinin büstleri yanında [[Vivant-Denon]] için birçok küçük çalışma yapmıştır. En büyük müşterisi kendisine devasa bir büst yaptığı [[Napolyon]]'dur. Napolyon kendisini, her ne kadar yerel karşı çıkışlar olsa da, kardeşi [[Elisa Baciocchi]]'nin tavsiyeleri üzerine 1807 yılında [[Carrara]]'ya heykel akademisini yönetmeye göndermiştir. Burada, Napolyon'un iktidardan düştüğü güne kadar Napolyon'un yarı-resmi portre heykeltıraşı olarak çalışmıştır. Napolyon'un iktidardan düşüşünün ardından öldüğü güne kadar yaşayacağı [[Floransa]]'ya dönmüştür.

Yoksulluk döneminde yabancılardan destek siparişleri almıştır. Prenses Sofia Zamoyski Czartoriski (ölümü 1837) için yaptığı [[Basilica of Santa Croce, Florence|Santa Croce]], Florence's Westminster Abbey'deki cenaze anıtı doğallık için bir anti-klasik bir beyandır. Santa Croce'de bulunan diğer iki Bartolini anıtı bu anıt ile karşılaştırılabilir. ''Capella Giugni'', Carlotta Buonaparte (ölümü 1839) için yaptığı bir anıttır. Fakat vaziyet [[Leone Battista Alberti]] için yaptığı anıttaki gibi daha formel bir yaklaşım gerektirdiğinde sonuç daha duygusuz olmuştur.

==ReferanslarKaynakça==