Keçe: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok
3. satır:
'''Keçe''', [[koyun]], [[tavşan]], [[deve]], [[lama]] gibi hayvanların [[yün]]leri ile [[tiftik keçisi]]nin kıllarının su, [[sabun]] ve [[ısı]] yardımıyla oluşturulan [[alkali]] bir ortamda [[lif]]lerinin birbiri arasına girmesi ile elde edilen atgısız-çözgüsüz sıkıştırılmış [[tekstil]] örneğidir.
 
==Kökeni== hkn kazanci
Keçe sözünü [[Türkçe]] [[etimolojik]] olarak inceleyen araştırmacılar, bu kelimenin Batı Türkleri ile [[Oğuzlar]] arasında gelişmiş ve yayılmış olduğuna inanmaktadırlar. Türkçe'de, keçe sözüne ilk kez XI. yüzyılda [[Kaşgarlı Mahmud]]'un [[Divân-ı Lügati't-Türk]] adlı eserinde rastlanmıştır. Keçe kelimesinin, ''geçme-geçmek'' (kaynaşıp birleşmek anlamında) kelimeleri arasındaki bir ilişkiden dolayı kullanılmaya başlanıldığı düşünülmektedir.
 
Türkçe'de, keçe kelimesinden çok eski zamanlara ait olan ve aynı anlama gelen başka bir sözcük daha bulunmaktadır. Bu '''Kidiz''' kelimesidir. Çeşitli kaynaklara göre keçe karşılığı kullanılan ve en eski aynı zamanda da en yaygın bir [[Türk]] kültür deyişi olan bu kelime çeşitli Türk topluluklarında bazı farklı şekillerde kullanılarak eski çağlardan günümüze kadar ulaşmıştır.
[[Dosya:Felt_cloth.jpg|thumb|200px|right|4 farklı renkte keçe]]
Kaşgarlı Mahmut'un ünlü divanında keçe kelimesinin yanında aynı anlama gelen Kidiz kelimesi de geçmektedir. Kidiz; keçe, [[Türkmenler]]in çadır örtüleri ve göç zamanı [[bürgü]]leri anlamında kullandığı görülmektedir. [[Göktürk]] alfabesi ile yazılmış ve IX. yüzyıla ait [[Irk Bitig]] adlı kitaptır . Bu eserde yaygın bir Türk kültür deyişi olan ''keçeyi suya salmak'' sözünün en eski haline; ''kidizig subka sokmuş'' bulunmaktadır. Anadolu Türkçe'sinde pek kullanılmayan bu kelime bazı farklı şekillere bürünerek; [[Kırgız]], [[Başkırt]], Karaçay-Malkar dillerinde kiyiz; Karaim Türkçesi'nde kiyiz ve kiyız; [[Kazakça|Kazak dilinde]] kiyiz ve keygiz; [[Tatarca]]da kigiz ve kiyez; Çağatay, Özbek, Uygur ve Tarançi lehçelerinde kigiz ve kiz; Tuva lehçesinde kidis; Altay (Oyrut) lehçesinde kiyis; Hakas, Altay, Teleüt, Şor, Lebed ve Küerik lehçelerinde kis (kiis) şeklinde geçmektedir.
 
==Diğer tanımları==
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Keçe" sayfasından alınmıştır